What Josiah Saw (2021)

Sterk.

What Josiah Saw zag ik van de week, en ik was er best blij mee want zo kan ik al vroeg mededelen dat dit mogelijk de nieuwe hit gaat worden onder de horrorfilms. Het lijkt qua inhoud en regie op een iets onheilspellendere versie van The VVitch, maar dan beter uitgewerkt naar mijn mening.

Deze film profiteert absoluut van één element en dat is de soundtrack, die werkelijk geweldig gekozen en uitgevoerd is. Al vroeg in de film valt de duistere en griezelige sfeer te herkennen die sterk wordt opgebouwd door regisseur Grashaw. Ik kende de man als regisseur nog niet, maar na het zien van What Josiah Saw is het wel een naam om in de gaten te houden.

Het acteerwerk binnen deze film wordt verzorgd door een aardig bekende cast. Patrick staat hier ook zijn beste rol van de laatste tijd te spelen. Stahl herkende ik zelfs bijna niet, die speelde vroeger hele andere rollen. De echt grote verrassing vond ik echter Haze. Ik kende deze naam, net als de regisseur, ook nog niet, maar de prestatie die hij hier aflevert is werkelijk feilloos.

Ondanks dat het inhoudelijke verhaal van de film niet al te moeilijk is om te begrijpen moet je er mogelijk wel even de aandacht sterk bijhouden mocht je geen ondertiteling hebben. Deze film kent namelijk redelijk sterke accenten die zeker het eerste halfuur nog wat lastig maken om te begrijpen. Richting het einde zitten er nog wel wat wendingen in maar in zijn geheel blijft het een overzichtelijke film die wel wat onderliggende berichten kent maar verder niet te pretentieus te werk gaat.

Het jammere van de film is dat het middenstuk wat sleept, en voor een 2-uur durende horrorfilm is dat wel een minpunt. De finale en het eerste halfuur blinken uit qua sfeer die regelmatig goed en overtuigend wordt uitgevoerd. De film kent zijn plus en minpunten als we het over tempo gaan hebben. Soms gaat het allemaal wat te traag, maar als de sfeer dan begint te werken, dan werkt het ook echt gewoon. What Josiah Saw was een fijne verrassing.

Had hier toch meer van verwacht, vond dit meer een 'duistere' thriller dan pure horror. 't Is ook een hele trage film en ik ervaarde het gros vd film té weinig spanning, het einde was nog 't beste. Aja en Robert Patrick z'n mimiek is wel steeds de max, maar voor het totaal plaatje, een magere 5/10.

De tragische dood van Miriam Graham [Pamela Bell] heeft diepe sporen achtergelaten bij haar echtgenoot Josiah [Robert Patrick] en haar kinderen Thomas [Scott Haze], Eli [Nick Stahl] en Mary [Kelli Garner]. De verwarde Thomas terug naar zijn ouderlijk huis waar hij probeert de band met zijn vader aan te halen. Eli probeert zijn leven op de rails te krijgen nadat hij een gevangenisstraf wegens een zedendelict en Mary en haar echtgenoot [Tony Hale] onderwerpen zich aan een psychiatrische evaluatie om te kijken of ze geschikt zijn als pleegouders. Voornamelijk een niet onverdienstelijk melodrama, al willen de irritante sinistere muzikale cues ons anders doen geloven. Maar er is een sterke, lugubere ontknoping en het acteerwerk is prima.

Hoeveel atmosferische spannende muziek men ook onder de beelden zet, meer dan een verhaal over familietrauma met wat misdaadthriller-elementen werd het ook niet! Maar eerlijk is eerlijk de film ziet er erg mooi uit en de ontknoping was verontrustend!

De film is opgedeeld in drie hoofdstukken; In het eerste hoofdstuk ontmoeten we Josiah en zijn zoon Tommy. Het wordt algauw duidelijk dat deze vader en zoon een rare verhouding met elkaar hebben. Hoofdstuk twee richt zich op zoon Eli, die in de schuld staat bij een plaatselijke gangster. Het laatste derde hoofdstuk springt dan naar zus Mary deze is getrouwd en heeft plannen om haar eerste kind te krijgen. Alle drie bezitten disfunctionele trekjes... Zodra ze allemaal weer bij elkaar waren, slechts 30 minuten voor het einde van de filmde komt de conclusie en die is op zijn best mistig.

Hoewel deze hoofdstukken hints en suggesties geven van wat er in het verleden is gebeurd en ze hun karakters opbouwen, voelt het vaak ook als vulling. Veel van wat je ziet heeft eigenlijk niet veel invloed op de rest van de film. Dit neemt niet weg dat het een goed gemaakte film was. De regie en cinematografie zijn passend donker en beklemmend. En het talentvolle spel van de cast, personages die niet altijd even sympathiek waren, weet de aandacht goed vast te houden. Uiteindelijk maken die goede aspecten dat dit een lonende kijkervaring was!

Damn, goede film zeg. Belachelijk gemiddelde momenteel maar ik neem aan dat dit wel zal beteren. Eerder een mystery film met een bovennatuurlijk element en toch voornamelijk psychologische horror. Dit is er eentje voor wie films van Robert Eggers en Ari Aster hoog heeft zitten. De harde en ongemakkelijke thema's (zelfmoord, vadermoord, incest) die door de film wandelen geven What Josiah Saw een guur en mistroostig sfeertje mee en het einde heeft nog een verrassing in petto.

Eigenlijk is deze film enorm geslaagd. De regie is verzorgd, de acteurs (vooral Nick Stahl) zitten bijzonder goed in hun rollen, en omdat de film in drie hoofdstukken ingedeeld is met een verschillende focus, laat de afloop zich totaal niet raden, al begrijp je dat het iets te maken heeft met duistere familiegeheimen. Hoe de vork echter in de steel zit, dat blijft gissen. Een slowburner maar één die de kijker stevig weet vast te houden. Werkt met enkele gekende ideeën maar slaagt bijzonder goed om de dynamiek van het verhaal staande te houden. Voor een bloedige horror moet je deze niet bekijken.
Je houdt er geen goed gevoel aan over, behalve aan het feit dat je zonet een heel goede film zag. Aanrader. Ik zie me dit misschien nog wel naar 4* ophogen.

Verrassend aardig!

Hoewel het venijn wel in de staart zit, script wordt dan wel iets beter. Gelukkig ging ik erin zonder enige voorkennis (of door de domme tags vol met spoilers te lezen aan de rechterkant).

Sfeervol, dramatisch en met momenten ook genoeg spanning en leuk hoe ze zonder een goedkope manier toch ook enige angst/schrikmomenten weten in te bouwen. Film is natuurlijk geen volbloed horror, maar veel meer thriller/mysterie.

Oersaaie kletsfilm. Gebeurt geen zak in.