The Last Duel (2021)

Het was toch stiekem al ruim 5 jaar geleden dat ik voor het laatst een Ridley Scott productie zag.

Qua aankleding, soundtrack, productiewaarde, lengte van de film en de prima presterende cast voelde het ook een beetje nostalgisch aan.

Hij kan nog steeds een degelijk verhaal vertellen, alleen jammer dat de hele bedoeling zo melancholisch is. Hetzelfde probleem had ik toen met zijn versie van Robin Hood, ook zo'n sombere film.

In 2,5 uur heb ik alleen die jonge koning regelmatig zien grinniken om leedvermaak en geweld.

Vooral in de derde akte is het ellende wat de klok slaat.

Zoals gezegd was het acteerwerk prima, al had ik wat moeite om Affleck serieus te nemen. Sowieso waren zo goed als alle mannen schoften.

Verder was de de minimaal aanwezige actie wel lekker hard en bloederig.

Een van de meest interessantste scenes van de film vond ik toch wel de rechtszaak, en met name de argumenten die de rechtbank aanhaalde over de schuldvraag. Die waren niet alleen te bizar voor woorden, maar zeiden tevens alles over de positie van de vrouw in die tijd en de man/vrouw verhoudingen in de maatschappij destijds.

En ondanks meer dan100 jaar emancipatie zijn er op dat punt zeker nog wel aanknopingspunten te vinden met de hedendaagse actualiteit.

Prachtige historische film, die ons een inkijk geeft in het leven van een aristocratische dame in de middeleeuwen. Ze was bezit, koopwaar, fokvee, niks meer... En hoe de medische wereld toen dacht over seksualiteit: zonder genot bij de vrouw was een nazaat onmogelijk... Verkrachting was schering en inslag, maar waarom vrouwen dat niet gingen aangeven, wel daarvoor moet ge de film zien...

Drie-versies-film. Kan soms wat irritant uitvallen, zeker de stukjes die identiek zijn maar het blijft toch wel boeien en het wordt overtuigend goed gemaakt door het slot, en daarmee bedoel ik niet in de eerste plaats de strijd in de arena, maar wel wat zich als rechtspraak afspeelt. Onvoorstelbare gebruiken en wetgeving, dik beïnvloed door wat de Kerk vooropstelt en waarbij, ook hier, de uiterst zwakke, minderwaardige positie van de vrouw in de maatschappij opvalt.

Zeer goed film.

Kundig geschreven scenario - heel gevatte dialogen en bewoordingen ook - door Matt Damon en Ben Affleck onder de doorwinterde regie van Ridley Scott en de film kroont zich dan ook tot de betere historische.

Toch aangenaam verrast door deze film. Films over de Middeleeuwen zijn minder mijn ding, maar aangezien de focus minder op de gevechten lag, lag de film me meer. Het verhaal wordt 3 keer verteld, via 3 standpunten. De herhalingen vielen nog mee en werd het nooit saai.

De lange speelduur stoorde me ook niet. De cast was ook goed op dreef en het eindgevecht was toch wel de moeite.

Toch opmerkelijk om Parijs zo landelijk te zien, je kan je dat nu niet meer voorstellen.

Filmpje waar ik wel geïnteresseerd in was in de hoop een mooie gritty en rauwe ridderfilm voorgeschoteld te krijgen, bovendien ook nog van Ridley Scott die uiteraard dat genre wel aan kan met bijvoorbeeld Gladiator. Toch werd The Last Duel niet helemaal wat ik er van verwacht had en twijfel ik tussen oke of best wel goed.

Mag het beeld er vanaf het begin zijn met een bepaalde stijl die grauw en gritty is, en visueel een bepaalde fraaiheid heeft met locaties, natuur, kastelen en kleuren filters. Zeg maar gerust dat het er zo nu en dan adembenemend uitziet en dat geldt niet anders voor de ridders en vooral Matt Damon die zijn jeugdige hoofd voor een keer kwijt is en er belegen en grof uitziet en daarmee een look die hem wel staat. De littekens en de onderlinge verhoudingen spreken voor zich in een harde tijd waar niet gepiept werd maar doorgezet en waar loyaliteit net zo hoog stond als de rechten van de vrouw laag. En waar ik toch een sterke film verwachten met het nodige aan bloedstollend geweld pakt de film toch heel anders uit en richt zich vooral op de omgang met vrouwen. The Last Duel ontwikkelt zich daarna vooral in een drama die chronologisch nogal apart door elkaar gemonteerd is en wel eens wat verwarrend is waar je op dat moment zit in het verhaal. Insteek lijkt toch vooral om het verhaal van alle drie kanten te belichten wat op zich niet verkeerd is maar toch ook een beetje een pinch mist, een twist om die zogenaamde drieluik een extra laag te geven. Nu zien we in principe drie keer hetzelfde bewijze van spreken.

Maar slecht is The Last Duel zeker niet die toch een bepaald beeld wil schetsen rond het wel en wee van vrouwen in die tijd en laat ik het zo zeggen dat dit niet best was. Maar ja voor wie wel? De vrouwen waren overduidelijk trofeeën en fokvee zonder enige vorm van recht en te gebruiken wanneer men wilde, van de andere kant werd de man geacht zich altijd maar op het slagveld te wagen om ieder moment een bijzonder gruwelijke dood te kunnen sterven. Niet dat de weegschaal dan ook maar enigszins in balans is omtrent de slechte behandeling van vrouwen, want het lot dat Marguerite eventueel te wachten staat is eigenlijk te gruwelijk voor woorden en een goede reden om op de hand van Jean te zijn. Iets dat dan ook uitmond in een best wel sterk en fraai duel op het einde van de film.

The Last Duel kan ook niet anders omschreven worden als een rauwe en harde film met niet veel maar toch wel het nodige aan gruwelijk en bloedig wapen gekletter, een bij tijd en wijlen prachtige soundtrack met orgelmuziek, een prima cast uiteraard met sterke acteerprestaties, de stijl en het visuele was reeds benoemd, is het wijze praat van de dokter hilarisch, maar is het toch vooral het onrecht tegen de vrouwen wat de boventoon voert, en staat de vrouw van Pierre ook het hoofd te schudden bij een voorbarige uitspraak dat het allemaal aan de vrouw lag. Even verwacht ik verhaal- en plot technisch toch even iets meer van deze film omtrent een soort van driehoeksverhouding tussen de dame en de twee heren en dat er wellicht iets meer achter het geheel zit, maar het blijkt toch recht toe recht aan te zijn en ik moet zeggen dat de zit van bijna twee en half uur dan toch wel heel veel is en je maar zit te wachten op dat duel. De speelduur en de lange tussen momenten dat er voor het gevoel niet zo heel veel gebeurd is toch wel degelijk een minpuntje aan de film, vooral als je zoals ik toch iets anders verwachtte. Maar goed de 3.5 is toch zeker op zijn plaats voor de poging en het getoonde.

Verrassend. Technisch sterke films met veel actie zijn we gewend van Scott. Een vertelling met aandacht voor verhaal en karakters veel minder. Actie is er nog steeds genoeg, technisch schudt hij dit uit zijn mouw. Maar een Rashoman achtige film had ik niet verwacht. Geschreven door Damon en Affleck die vaker goed werk hebben afgeleverd op dat gebied (good will hunting). Wist er niets van, het leek me dan ook lang een film te worden met een typische scott kwaal. Gefragmenteerd en gemankeerd plot, maar natuurlijk wel weer tot in de puntjes verzorgd in alles dat je letterlijk ziet. Blijkt het ook gewoon een sterk script te hebben. 3,75. Een fijne subtopper in zijn oeuvre.

Drie keer hetzelfde verhaal maar dan vanuit het perspectief van de betrokkenen, had misschien ook echt een ander camerastandpunt moeten opleveren, zoals Tarantino deed bij Jackie Brown. Dan verveelt het ook niet, want op zich gaat het om een simpel verhaal. Lijkt een anachronistisch drama, maar is het klaarblijkelijk niet. Affleck had het een keer over Jean de Carrouges (gespeeld door Matt Damon) als "boring fuck". Hij lijkt ondanks z'n opmaak toch erg veel op een Amerikaan verdwaald in een middeleeuws drama. Maar deze review heeft het juist over een glansrol van Affleck. Last Duel Review: Ridley Scott Delivers One of His Best Movies - collider.com Ridley Scott is teleurgesteld over hoe weinig zijn film heeft gedaan at the boxoffice. Daar zullen publieksreacties een rol bij hebben gespeeld. Ik las over diens film Gladiator dat die het juist veel beter deed dan aanvankelijk was gedacht, en dat dit veel te maken had met word of mouth - als een lopend vuurtje ging het dat de film met Russell Crowe een buitenbeentje was.

Wat wel modern (relevantie voor deze tijd) was vond ik Les Gris' (ik denk niet gespeelde) overtuiging dat ie de vrouw niet had verkracht, 'want' het was toch uit verliefdheid en in de overtuiging dat het wederzijds was. Dat is een oud thema bij mannen: veronderstelde reciprociteit.

De speelduur is wat overdadig en aan die lelijke sik van Matt Damon moest ik wel even wennen, maar toen de thematiek eenmaal duidelijk werd en de ontwikkelingen zich onafwendbaar aankondigden werd ik wel stevig de film ingezogen. Knap spel van de drie hoofdrolspelers, grove vechtscènes die toch nergens overdreven aandoen, een bloedstollende climax en natuurlijk de bij Scott gebruikelijke visuele pracht. Een soort Rashomon minus de theatraliteit en met in onze ogen wel zeer bizarre opvattingen van recht, waarheid en vrouwelijkheid.

De film neemt je mee naar de middeleeuwen en vertelt een boeiend verhaal. Dat gebeurt dan drie maal uit verschillende standpunten, wat wel wat veel tijd vraagt. Inhoudelijk blijft het echter wel interessant tegen de achtergrond van die tijd met name op het gebied van vrouwenrechten. Visueel ziet het er allemaal goed uit en de onafwendbare finale is de slagroom op de taart. Zo keek The Last Duel nog best lekker weg en was er een prima balans tussen tussen inhoud en spektakel.

Knap hoe beide zijde worden belicht en hoe de regisseur zo de ware toedoen het midden laat

De middeleeuwse sfeer komt knap in beeld. Het verhaal is wennen en biedt veel actie

Goede film, knap in elkaar gezet.