A Dog's Life (1918)

Wat minder gericht op slapstick, wat meer op verhaal. Goed verteld, maar veel stelt het nog niet voor. Enkele aardige scènes waarin de slapstick die er is behoorlijk wordt uitgemolken en veel herhaald. Dat is ergens wel goed gedaan maar duurt vaak net steeds te lang. 2,5*.

Charlie is weer de verdachte voor de politie, de kansloze tegenover de sterkere, de pechvogel, de niets vermoedende zich in absurde situaties werkende, de edelmoedige, de naiëve, de menselijke in zijn plantrekkerij en bovenal de ongeëvenaarde grappige.
Onweerstaanbaar heerlijke cinema uit de zeer oude doos.
Mocht van mij nog langer doorgaan.

Zo nu en dan pik ik er eens een stomme film uit. Best aangenaam en ook na The kid (1921) valt deze A dog's life in de smaak. Chaplin als zwerven die zich staande tracht te houden in een egoïstische wereld waarbij de politie als waakhond haast letterlijk om de hoek een oogje in het zeil tracht te houden. Sowieso een aantal leuke en grappige fragmenten zoals de confrontaties met het boevenduo of de situatie met de agent aan de afsluiting. Op één of andere manier slaagt hij erin zich onmogelijke situaties te nestelen, maar toch ook om er terug aan te ontsnappen.

Ondanks de miserie wel een goede balans met de luchtigheid doorheen de film en uiteraard uiteindelijk het happy end. Dit soort films valt niet te vergelijken met wat we vandaag gewend zijn, maar voor die tijd best goed.