Tag (2018)

Er staat als genre komedie, maar eigenlijk heb ik geen één keer kunnen lachen. Het idee van de film is wel aardig, en die vriendengroep voelt ook best normaal en echt aan en dat zie je lang niet altijd, maar verder is de uitwerking erg matig. Ook die vertraagde beelden als de persoon van Renner in beeld komt vond ik wat over the top. Al met al een film van 100 minuten die geen moment echt vermaakt of ontroert, en zo vanzelf wat verveelt. 2,0*.

Zó gelachen om deze film.
Ik keek samen met mn man en kinderen. Ik denk dat dat het zo leuk maakte. Er was voor iedere leeftijd wel iets grappigs.

Veel herkenning .... ik sta in mijn omgeving ook bekend als een groot kind. Daar ben ik hartstikke trots op

Grappige film gebaseerd op waargebeurd verhaal. Grappen zijn niet altijd geslaagd maar overall bracht het zeker wel een (glim)lach op mijn gezicht. Cast was aan elkaar gewaagd wat de onderlinge chemie ten goede kwam. Voor mij 3,5* waard.

Toch wel een paar keer hardop gelachen, En dat doe ik niet zo snel. Het is zo belachelijk dat het af en toe best geniaal is.

„We don’t stop playing because we grow old. We grow old because we stop playing“.

Deze zin is vaak te horen in de film. Een zin die goed samenvat waarom het in deze film eigenlijk gaat. Mannen van middelbare leeftijd die tikkertje spelen. Dat klinkt nogal belachelijk en dat is het natuurlijk ook. Het heeft echter ook iets ontroerends. Een groep mannen die weigert om zich definitief aan de volwassenheid over te geven en met het spel tikkertje een vleug kindertijd in leven houdt.
De film baseert zich op een waar verhaal. Een artikel in de Wall Street Journal beschreef een groep mannen die elk jaar in Februari een maand lang dit kinderspelletje speelt. Een maand lang beloeren ze elkaar, besluipen elkaar en infiltreren sneaky in elkanders leven. En dat alleen om het slachtoffer in een onbewaakt ogenblik op de schouder te kunnen tikken en “You’re it!” te roepen. Vlak voor de aftiteling komen nog wat originele videobeelden voorbij.
Het artikel vormt de basis van de film. Omdat het film is worden gebeurtenissen uiteraard wat overdreven, en worden personages extra vet aangezet. Het resultaat is een heerlijke absurde komedie. Onder al die dwaze komedie bevindt zich echter ook een film vol charme en nostalgie. Het is een film die de kijker doet terugdenken aan een tijd waarin de dwang van de samenleving met zijn verwachtingen en normen en de drang om carrière te maken nog geen rol speelde. Een tijd van zorgeloosheid en onbekommerd plezier.
Ja, een leuke film die het simpele kinderspel tikkertje laat uitgroeien tot een spel met spelers die de meest waanzinnige missies uitdenken en uitvoeren om de ander maar te kunnen aantikken. Met dank aan de acteurs die zich overtuigend met al deze dwaasheid inlaten. Zij geven vorm aam prettige clichématige karakterschetsen en dat werkt prima.
Tag is leuke (op waarheid gebaseerde) nonsens.

Ik linkten het tijdens het kijken toch telkens weer met Hangover. Ik weet het nog niet.