When We First Met (2018)

Adam Devine is niet mijn favoriete acteur, maar ik heb erg genoten van deze film. Hij werd steeds leuker naarmate de film vorderde.

Ik irriteer me alleen dus een beetje aan de bekken die Adam vaak trekt

Vreselijk inderdaad. Echt niet te doen om anderhalf uur naar hem te kijken.

In het begin vd film dacht ik aai, dit gaat waarschijnlijk nikske worden maar het werd wel beter en beter nadien, best genietbaar, geene hoogvlieger.

Paar mooie dames helpen ook altijd wel een beetje.

Vond de cast nog wel leuk, met name de twee vrouwelijke hoofdrolspeelsters en het kijkt ook allemaal wel lekker weg. Maar verder wel een vrij vergeetbare film.

Er staat hier komedie , maar ik vind romantische komedie meer op zijn plaats .

vooral om dat de nadruk ligt op romantiek en relatie’s dan op humor , want ik heb hier niet een keer om moeten lachen .

Maar, het is wel super sympathiek, met leuke rollen en Adam doet het totaal niet verkeerd .

Het plot laat zich helaas wel raden, maar dat mag de pret niet drukken.

Best leuk .

Ach ik ben altijd wel een sucker voor dit soort voorspelbare filmpjes.
Er zit dan ook weinig verassing in de film en je krijgt al snel door dat Devine's personage, Noah uiteindelijk voor die Carrie zal gaan ipv Avery. Toch houdt het luchtige sfeertje zich wel redelijk staande en heeft het onschuldige karakter van de film ook z'n charmes.
Je dient eerst wel door een moeizaam begin van de film heen te worstelen (Devine is wel beperkt, hij kan geen dronken personage spelen) en blijven de personages een beetje aan de oppervlakte borrelen.

2,5*

Ik hou helemaal niet van dit soort films, maar dankzij Devine heb ik er toch van genoten. Snap dat je het als storend kan ervaren, maar ik vind hem juist heel grappig! Ieder z'n meug.

Matige komedie. Te veel wil de film leuk zijn, maar dan lukt dat juist niet. Het beste zijn juist kleine lieve momenten zonder dadendrang, zoals de eerste vijf minuten en tegen het eind (als hij met het andere meisje ineens die klik heeft) maar te vaak echter haalt de film dat niveau nergens. Ook niets bijzonders in te ontdekken verder, en dan blijft er weinig over. 1,5*.

“I'm stuck here, and the girl that I love is dating someone else. Is that what you're saying?”

“Yeah. Story of my life.”

Aardig. Weer een Groundhog Day variant, en weer een film die niet in de schaduw kan staan van deze klassieker. Maar als op zichzelf staande film is When We First Met best vermakelijk, en de acteurs zijn degelijk. Devine kan soms strontvervelend zijn, maar vaker kan ik ook gewoon om hem lachen. Geen hoogstaande humor, maar soms heb ik gewoon zin in een flauwe komedie met wat romantiek en een sentimenteel einde.

En ik dacht dat ik het nooit zou zeggen, maar Alexandra Daddario wordt qua 'cuteness' nog overtroffen door Shelley Hennig. Dat kan ook komen omdat Hennig duidelijk een betere actrice is dan Daddario, en ik een zwak heb voor bier- en shotjes drinkende vrouwen in basketbalshirts. Dat laatste zal het wel zijn.

Adam Devine is altijd lachen. Ga ik zeker snel opzetten.

Vooral in het begin een paar keer bijzonder hard moeten lachen. Dit soort verhalen blijven echter vreemd: de hoofdrolspeler gaat behoorlijk manipulatief te werk. Niet kies.

Oké ik hou tijdreis en tijdlus verhalen maar Adam Levine als love interest is geen goed idee. Net zo min als jack black in romcoms

Ik erger me dood aan hem.

Tja, ik vond het een leuke en plezante film om te volgen. Wel een beetje bizar want ik kan de kritiek hier wel volgen. Maar ik vind verhalen rond tijdreizen meestal wel interessant om te volgen en het concept hier wordt wel leuk gebracht. De hoofdacteur laat me eigenlijk koud en inderdaad als love interest wat ongeloofwaardig. Daarbij zie ik hem meer met een objectieve bril gezien het feit dat die gast voor mij wat onbekend is. Ik ken hem wel ergens van...maar meer ook niet. Daarentegen wordt zijn rol ruim goed gemaakt door twee mooie verschijningen : Alexandra Daddario en Shelley Hennig. Vooral die laatste kwam leuk over. Naderhand zag ik pas dat ze de hoofdrol speelde in Unfriended. Leuke, ontspannende film. 7/10

Nogal slappe film. Het verhaal is bijelkaar gestolen, allemaal ideetjes van andere films aan elkaar geplakt. Adam Devine vind ik een beetje irritant, slap aftreksel van Jim Carry. Dan blijft er weinig over. Aan het eind vond ik de film zelfs een beetje vermoeiend worden, nu weet ik het wel dacht ik. Shelley Hennig is wel charmant, maar zij heeft een zeer bescheiden rol.

Niets bijzonders, maar wel leuk.

Ik ken Devine wel vaagjes ergens van, maar weet niet zo goed waarvan. Ik was in ieder geval niet bekend met zijn manier van acteren voor ik met de film begon. Vind het maar een matige acteur die nogal overacteert. Heeft daarentegen wel een fijne komische timing.

Het verhaal is flinterdun. Eigenlijk is het eerder mooie mensen kijken die elkaar proberen te versieren, dan dat er een verhaal wordt gebracht. Op zich is dat wel prima, aangezien het voor een luchtige sfeer zorgt. Het verhaal dat er was, zorgde voor weinig verrassingen, maar was zeker genietbaar.

Grote pluspunten waren Alexandra Daddario en Shelley Hennig. Acteren leuk, zien er enorm goed uit en zetten daarmee allebei een charmante rol neer.

3*

Adam Devine en Daddario samen in een Groundhog-esque romcom, what's not to like? Hele sympathieke, lieve en bovenal simpele flick met luchtige humor. Devine blijft voor velen een tikkie love it or hate it... in mijn geval (zeker dankzij Workaholics) zie ik dit type komedie-acteur graag, beetje in hetzelfde hokje te plaatsen als Andy Samberg. Sandel's The DUFF (2015) was ook al verrassend leuk (op een soortgelijke manier), dus dat biedt wel enig perspectief voor Goosebumps 2: Haunted Halloween (2018) .

Prima film, heb me vermaakt,

Een oké film.

Het keek redelijk goed weg maar miste toch wel de comedy. Ik heb nergens echt kunnen lachen, jammer want de cast was prima. Ook het verhaal was vermakelijk ook al is dit al vele malen eerder gedaan.

Toch had ik hier ietsjes meer van verwacht.

2,5*

5,5/10

Gaan kijken toch vanwege Alexandra Daddario die ik erg knap vind, maar zeker in het begin heb ik me ontzettend zitten ergeren aan het hele hysterische geschreeuw van Adam Devine - ik vind hem toch leuker in kortere momenten als die in bijvoorbeeld Modern Family. Die ergernis trok na verloop van tijd wel weg maar het blijft een Amerikaanse manier van humor bedrijven die me niet aanspreekt en waar ik weinig meer mee kan dan mijn schouders ophalen en / of in slaap vallen.

Blijft over Shelley Henning als Carrie die leuk was om te zien en ook interessanter was dan Alexandra. Leuke vrouw - ze had het lekkere sarcasme die me deed denken aan Natasha Lyonne (een actrice die ik echt heel graag in meer films wil zien) en ze had een rust over zich heen die ik fijn vond en die ik miste in de rest van de film.

Niet slecht, ik begrijp ook dat mensen dit leuk vinden, maar voor mij is dit het niet. Een kleine 2,5*.

Leuke film, ik heb me wel vermaakt! Ik ben dan ook wel fan van dit soort "tijdreis" verhalen. Een soort van Groundhogday, misschien nog wel meer een soort van luchtige variant op The Butterfly Effect. Het oorzaak-gevolg principe is erg leuk. Het is wel wat flauw allemaal (vooral Devine vind ik een irritante acteur). De verhaallijn is behoorlijk cheesy, maar hier vond ik het toch wel allemaal goed neergezet. Het werkt! ***1/2

Gekeken omdat de film in New Orleans speelt, waar ik een tijd gewoond heb. De film laat zeker wat van de stad zien, maar het voelt aan alsof er meer gedaan had kunnen worden. Zoals Hennigs karakter die in een Lakers shirt rondloopt. Dat had natuurlijk een Pelicans shirt moeten zijn. Dit soort details hadden ervoor kunnen zorgen dat het meer aanvoelt alsof het in New Orleans speelt in plaats van dat het in New Orleans opgenomen is.

Het plot doet denken aan Groundhog Day, maar heeft gelukkig genoeg eigen karakter; het herbeleven van dezelfde dag gaat niet helemaal hetzelfde. DeVine ken ik uit Modern Family, waar ik zijn karakter vrij irritant vond. Hier is zijn karakter niet veel anders, soms een beetje over de top, maar er zijn soms toch wel aardige momenten, met name als hij dronken is.

Al met al redelijk, maar er had meer ingezeten dan eruit gehaald wordt. 2,5*.

Tony cavalero met zijn kleine rol als angus young maakt wel dat ik er gewoon een halve punt erbij zet. Dus film 3 thnx too cavalero 3,5 en als je mij vraagt geef mij maar Hennig ipv Daddario