Blindspotting (2018)

Dit was niet mogelijk geweest zonder Get Out.

Hoe kom je daar bij?

Interessant. Eens kijken of dit nog uitkomt de komende maanden.

Zozo, dit zou zomaar eens de beste film over ras, etniciteit en het leven in de grote Amerikaanse stad kunnen zijn sinds Do the right thing. En dat zag ik na zo'n één derde van de film nog bepaald niet aankomen. Goed, visueel ziet het er vanaf het begin al strak uit en ook het tempo is meteen goed, maar films die mij een lesje maatschappelijke problematiek menen te moeten leren zijn doorgaans niet aan mij besteed. Dus als een blanke agent een donkere jongeman in z’n rug doodschiet zie ik de bui al hangen. Dat was gelukkig nergens voor nodig. Subtiel is de film zeker niet (de vaas van Rubin ) en de onvermijdelijke confrontatie tussen Collin en de agent vond ik tegenvallen, maar verder heb ik genoten. Vooral van de ongeveer 15 minuten die hilarisch beginnen (het huisfeestje), vervolgens een emotioneel hoogtepunt bereiken (de discussie), en ijzingwekkend eindigen (de schijnwerper). Dat kwartiertje heeft me er wel van overtuigd dat Carlos López Estrada de nieuwe Spike Lee is. Want hoewel deze film net niet kan tippen aan Do the right thing (vooral op muzikaal gebied niet) en zeker niet zo’n meesterwerk is als 25th hour, is dit beduidend beter dan BlacKkKlansman.

Oei, wat een zware tegenvaller deze film.

Ik ben fan van Atlanta (de serie, met Donald Glover aka Childish Gambino), en deze film zit qua genre precies in dezelfde richting.

Echter, waar Atlanta grappig, intelligent en bij vlagen zelfs intrigerend in elkaar zit, doet Blindspotting het tegenovergestelde. Zelden een film gezien die zo humorloos, oppervlakkig, irritant en dom in elkaar zit en weinig likeable karakters heeft. Komt ook nog het social justice-warrior element om de hoek kijken.

Het enige pluspuntje van de film is de speelduur: gelukkig duurt ie maar 90 minuten.

Echter, don't waste your time folks, of kijk liever Atlanta als je iets met meer intelligentie prefereert.

Spike Lee is een racist die graag een loopje neemt met de geschiedenis ten faveure van zijn SJW-agenda. Misselijk mannetje. Net als (oa.) de BLM-beweging niet serieus te nemen als voorvechter van gelijkheid.



Ik was ook bang voor een prekerige film. Iets waar ik bijzonder allergisch voor ben.



Die vond ik juist bijzonder sterk. Zelfs als rap-hater, hahaha. Slim contrast met de eerdere, mislukte pogingen van Collin om te freestylen. Ook zijn opmerking dat mensen alleen naar zwarten luisteren als ze rappen, sneed hout.



Oeh, wat een belediging!



Oneens, eens, nog niet gezien.

Wat een debuut.

En ik ben erg benieuwd naar meer van Diggs. Volgend jaar in de nieuwe Snowpiercer serie om te beginnen.

Ben wel benieuwd wat jij hiervan vindt, Donkerwoud.

Wel onwijs benieuwd, ja. Ik ben niet zo up to date qua nieuwe films, maar deze komt zeker langs.

Diggs is overigens de rapper van clipping. (en Casal die in deze film zijn maat speelt heeft ook twee gastbijdrages op hun eerste album/mixtape). Aanrader als je experimentele hiphop lust.

Ik las het, maar zei mij niet veel. Hamilton heb ik daarentegen weer wél veel over gehoord. Hiphop ben ik nog altijd aan het leren waarderen, maar ik ben een rookie.

Dit deprimerend sociaal-psychologisch drama biedt een inkijkje in het dagelijkse wel en vooral het wee van mensen aan de onderkant van de Amerikaanse samenleving. Indrukwekkend regiedebuut van Carlos López Estrada (volgens mij een regisseur om in de gaten te houden). Hij en het uitmuntende optreden van rapper Daveed Diggs, die zelf meeschreef aan scenario, tillen deze beklijvende film naar een vrij hoog niveau.

Ik kan best wat sociale-drama's waarderen maar hier lag het er allemaal zó dicht op. Die 2 gasten zijn behoorlijke karikaturen, de boodschap lijkt ten koste te gaan van de creaviteit. De gehele boodschap (of een soort gelijke) heb je inmiddels al in genoeg films voorbij zien komen, en beter ook. Dan heb je nog wat voorspelbare toevalligheden, met name op het einde. Wanneer hij begint te rappen tegen die agent wordt het helemaal cringe. Jammer, want hij begon best goed. Hier en daar nog een leuke scene, wat mooie beelden en ik kom op 2* uit.

Eén van de sterke punten van de film vond ik juist hoe de twee hoofdpersonages, die op het eerste gezicht karikaturaal overkomen, juist gaandeweg de film uitgediept worden en complexer in elkaar blijken te steken dan je zou denken. Vooral Miles' personage vond ik wat dat betreft echt sterk neergezet.

Wel helemaal met je eens wat het einde betreft. Die rapmonoloog kwam echt véél te gemaakt en geforceerd over.

Prima debuut (weer)

2018 was wel een jaar met meer goede debutanten. Ook deze is niet perfect maar smaakt naar meer en heeft een paar sterke scenes.

Ik vond het eind dus wel werken. De film is nergens echt realistisch. Voornamelijk humoristisch met een sociaal aspect eraan waardoor de film wel wat meer urgentie heeft dan gemiddeld. Het einde is uiteraard bedacht (had nergens het idee dat wij moesten geloven dat het op dat moment allemaal in hem opkwam) maar het werkte bij mij juist heel goed. En de scene dat die gast verteld over hoe Collin in de gevangenis is beland. Geniaal hoe hij steeds blanke acteurs opnoemt om de hipster te beschrijven. Jason Biggs, Topher Grace en als klap op de vuurpijl Neil Patrick Harris Ook geniaal toen ze bij het hipster feest aankwamen. Pijnlijk accurate beschrijving van zo een feest. De droom was ook sterk.

Sowieso kon ik de jabs naar de hipsters die lage klasse wijken overnemen wel leuk. Als Amsterdam Oostelijke eilanden born and bred. Met arbeiders en allerlei kleurtjes in je buurt naar wat voor goddamn hipster kut festijn het daar nu is, voel ik de hoofdpersonages wel. Niet alles was beter, maar je had friends for life, je had authenticiteit en je had soul!

3.5 sterren!

Ja dat wel, Miles vond ik interessanter en komischer dan Collin. Maar goed, hoe de twee personages uiteindelijk inelkaar steken vond ik ook weinig boeiend/origineel. Miles is als white trash met z'n revolver eigenlijk net zo erg als de donkere mensen waar Collin het over heeft, terwijl dat in de realiteit niet echt boven water komt. Ook dat hij inziet dat het uiteindelijk stupide was om zo'n ding in huis te halen. Collin verlaagd zich uiteindelijk niet tot het niveau van die agent. Ik geloofde het wel. Oh en nog iets met het n-woord was er.

Ligt het aan mij of zie je de laatste jaren veel nieuwe regisseurs echt impact maken met hun eerste film? Dit is een bijzonder zelfverzekerd gemaakte debuutfilm, en eentje met echt een bijtende maatschappelijke boodschap, inderdaad ook zonder het nog wel eens vervelende gepreek van Spike Lee. Echt mooi dat de hele film niet om een verhaal maar echt om een gevoel en een manier van leven draait.

Vlotte presentatie bovendien met die nachtmerries als mooie surrealistische en expressieve scènes, de mooi-lelijke beelden van Oakland en de manier waarop rap wordt gebruikt. Ook leuk hoe een thema als gentrificatie wordt behandeld. Een paar scènes zijn bijzonder krachtig. Hulde voor de rol van Diggs. Aanvankelijk dacht ik dat zijn rol makkelijk geschreven was, maar over het algemeen is over alles in de film goed nagedacht. 4.0*.

“Do me a favor. I got three days left on this probation. When you got that gun on you, just don't tell me about it. Plausible deniability.”

Uitstekende film van Estrada. Rauw, hard en tragisch, maar ook grappig, speels en eigenzinnig. Qua regie en editing lijkt Blindspotting soms op Sorry to Bother You of een Spike Lee film, maar de film heeft wel zijn geheel eigen vibe. Met uitstekend acteerwerk van Diggs en Casal, en ook Gavankar doet het goed als vriendin/baas van Colin.

Blindspotting probeert actuele, sociale en raciale problemen in Amerika aan te kaarten, maar Estrada doet dat wel op geheel eigen wijze. En het werkt geweldig. Met ook nog een rapscéne op het laatst die hartverscheurend is, maar tegelijkertijd ook belachelijk en zelfs grappig. Dat het werkt laat het vakmanschap en het talent van Estrada en de acteurs zien.

Hip en energiek, deze debuutfilm van regisseur Carlos López Estrada, maar tegelijkertijd geforceerd en onevenwichtig. Rapper Daveed Diggs is sympathiek maar wat onopvallend in de wat sullige hoofdrol. Zijn maat, Rafael Casal, doet het dan een stuk beter. De film heeft wel wat zinnige zaken te melden maar de plot heeft niet veel om het lijf, iets dat sporadisch stoort, vooral wanneer enkele onzinnige en overbodige scenes zich aandienen, zoals de misplaatste 'komische' scene in de kapperszaak.

De acteurs deden het goed dat maakte het ook nog bekijkbaar, de muziek zat ook goed, er zijn zeker goede elementen in de film maar mij meeslepen deed het niet.

En komedie? Nee, dat vond ik niet.

Gewoon niet meteen mijn genre.

1 keer gezien en daar zal het ook bij blijven voor mij.

Uitstekende film waarin een man de laatste dagen van zijn proeftijd zo goed mogelijk probeert door te komen. De film begint vrij komisch, maar slaat halverwege om zonder dat het onevenwichtig wordt. De confrontatie tussen de twee beste vrienden en de finale vormen twee sterke scenes. Een vlot gemonteerd en ruim geslaagd regiedebuut van Carlos López Estrada.

Zo zeg.
Wat een indrukwekkende film.

Wat mij betreft eng geloofwaardig, zelfs het rappen.
In het begin wisten ik niet waar het naar toe ging. Omdat de film ook geclassificeerd werd als ‘komedie’ dacht ik nog: als dit grappig moet zijn of worden dan komt het niet goed. Het is geen comedy; het is een drama. En een uiterst serieus drama ook. Met wat grappige momenten, dat wel.

Ik voelde ook geen maatschappijkritiek, zoals in andere commentaren wel wordt beschreven of gevreesd; wat mij betreft is het een observatie van een situatie die loopt zoals ie loopt, op mooie wijze gefilmd en best wel origineel vormgegeven, ondanks dat natuurlijk alles al wel een keertje is gedaan in de filmgeschiedenis.

Ik kom hier (bij Moviemeter) heel vaak om te lezen, maar zelden om te schrijven. Alleen als ik vind dat het nodig is.
Dit is er zo één.

Een 4 vind ik wel heel hoog, en ik weet niet of dat terecht zou zijn. De waardering wordt dus een 3,5, maar wel een hele dikke. Een 4-, eigenlijk. Omdat ik misschien nog geen 24 uur na het kijken nog er vol van ben voelt voor de veiligheid een 3,5 wel als een veilige en zeker te verantwoorden score.