The Beast in the Jungle (2019)

Gebaseerd op de gelijknamige novelle van Henry James.

Distributeur September Film brengt de film in 2018 uit in de bioscoop.

Releasedatum is bekend: vanaf 14 maart 2019 in de bioscoop.

Trailer geplaatst.

Dit ziet er wel heel erg cool uit, moet ik zeggen.

Maar je moet er wel een beetje van houden denk ik

De film zou een experimentele film zijn en ik ben bang dat het dan een beetje een mislukt experiment is. De beelden zijn mooi maar het is mooi om het mooi zijn zonder dat er een betekenis te ontwaren valt of het verhaal er interessanter door wordt. Het probleem is dat er niet echt een verhaal is: we zien aldoor slechts een man en een vrouw om elkaar dansen – ook letterlijk – en wat hen bij elkaar brengt is naast aantrekkingskracht een mysterie. Dat mysterie is dat de man het voorgevoel heeft voor iets groots te bestaan hetgeen hij alleen deze vrouw heeft verteld. Aan het slot wordt het mysterie opgelost en toegegeven: dat behelst een aardige filosofie c.q. diagnose van het menselijk (modern) bestaan. Ik kan me daarom wel voorstellen dat de oorspronkelijke novelle van Henry James goed is maar de film is helaas alleen maar saai omdat slechts eindeloos het mysterie (het voorgevoel van de man) wordt herhaald terwijl de man en vrouw elkaar fysiek naderen voor een eerste kus (zodat aanvankelijk het mysterie de liefde lijkt te zijn).

In feite wordt een aantal zinnen – ik neem aan uit James’ novelle – eindeloos herhaald in slechts afwisselende decors en tijdvakken (we zien de man en vrouw telkens weer in een andere periode van de 19de eeuw tot en met het heden opduiken met echter telkens hetzelfde uitgesproken mysterie en om elkaar heen gedans). Maar die wisselende decors redden de film niet van een minimaal en monotoon verteld verhaal vol vermoeiende herhalingen. Zelfs voor een film van slechts 87 minuten was het een lange zit…

Beetje stereotyp om een halfdonkere danser te casten die 'the beast in the jungle' in zich heeft.

James wilde zo alleen de spijt over zijn levenslange maagdelijkheid aanduiden. Ach ja, zeker gemaakt door een hunkerende blanke vrouw op leeftijd...

Het enige experimentele aan deze zogenaamde dansfilm - waarin overigens verdacht weinig dans te zien is - is dat het heeft geëxperimenteerd met het label 'experimentele film' om zo te zien of de makers wegkomen met wat in feite een nietszeggende, pretentieuze prent is geworden. Om niet nader verklaarde (en niet te verklaren) redenen begint dit in de aanloop naar WO II en eindigt het in het heden. Sarah Reynolds en Dan Hurst kunnen hun lichaam flink naar achter buigen zonder de balans te verliezen, hebben ook het Vogue-dansen enigszins onder de knie en blinken vooral in The Twist. Regisseur Clara van Gool verpest elke andere poging tot expressie met haar ondoordachte, videoclipachtige benadering en wie denkt dat de zogeheten 'Beast in the Jungle' zich gedurende de film op spectaculaire wijze zal openbaren, komt bedrogen uit. Reynolds en Hurst strooien met losse one-liners vol platitudes en zich herhalende retorische vragen, maar het lijkt alsof men een soort advertentiespel van quotes uit het gelijknamige boek van Henry James op de grote hoop heeft gegooid en dat het scenario het resultaat is van een grabbeltonbenadering. Alleen zo valt deze uiterst vervelende nonsens te verklaren. Denk er vooral niet teveel over na, sla deze gewoon over.

Ik wil hem nog steeds zien. Hopelijk op VOD dan maar.

Ik begrijp dat iemand dit pretentieus vindt. Heb er toch wel van genoten. Het is meer een videoclip dan een verhaal. Mooie beelden, mooie dans. Wel jammer dat in de dansscenes vaak gebruik werd gemaakt van close ups. Anyway, je moet ervan houden.