Handsome Devil (2016)

handsome_devil

Een redelijk filmpje over homoseksualiteit op een jongensschool waar rugby het belangrijkste lijkt te zijn. Ietwat clichématig maar de cast doet het best aardig en het sfeertje is, ondanks een serieus onderwerp, vrij luchtig. Niet slecht.

Dat praten in de film je weet wel in de derde persoon was echt vreselijk..

Vond het een zoete film. Ging niet over homosexualiteit, maar dat je niet hoeft te vluchten over wie je bent. Heerlijk om dit soort films te bekijken met een happy end.

Niet bepaald denderend maar toch met een boodschap van wees jezelf en oordeel niet te vlug.
Een regelrecht drama kunt ge het ook niet noemen, al lopen die jongeren er niet bepaald gelukkig bij. De happy-end zag ge zo aankomen en die talenjacht stelde niets voor.
In de acts maakt Fionn O'Shea de beste indruk. Rest is eerder matig.

Lekker filmpje. Mooie soundtrack, prima spel en lekker sfeertje.

Prettige film om naar te kijken. Goed acteerwerk en een mooie soundtrack aanwezig.

Prima film, waarbij de nadruk niet eens wordt gelegd op homoseksualiteit. Daar was ik in het begin een beetje bang voor, maar het gaat er vooral om dat je jezelf moet kunnen zijn, ook als je ‘anders’ bent.

De film staat volledig in het teken van rugby, of althans, de school. Toch is dit geen film die je over hoeft te slaan als je niet van rugby houdt, het wordt in die mate wel enigszins beperkt en het hele verhaal wat eromheen draait is immers veel belangrijker. Eén ding was mij nog deels onduidelijk was Ned nou ook homo of niet? Ik dacht van niet, maar dit wordt nergens in de film echt duidelijk. Hij had immers wel die poster met zoenende mannen op zijn kamer, maar dat zegt ook niet zoveel natuurlijk. Doordat hij tijdens zijn speech zei ‘ik weet wie homo is…’, begon ik erg te twijfelen of hij het nou wel of niet is. Enfin, waarschijnlijk zal dit iets zijn waar nooit een eenduidig antwoord op komt.

Het is verder een aardig voorspelbare film, eigenlijk geen momenten gehad dat ik echt werd verrast. Het enige waar ik nog niet over na had gedacht was dat de film werd verteld vanuit de essaywedstrijd. Ik had wel verwacht dat Ned die zou winnen, maar had nooit de link gelegd naar hoe het verhaal door de verteller werd verteld. Ook dit wordt overigens goed beperkt, je hoorde niet de gehele film op de achtergrond een stem, dit gebeurde niet te pas en te onpas.

De acteerprestaties zijn prima, de drie hoofdrolspelers hadden allen hun eigen charmes. Galitzine vond ik met name op non-verbaal gebied heel sterk, zijn emoties kwamen zeer duidelijk naar voren en kon je daadwerkelijk met hem meevoelen. O’Shea zet zijn rol ook prima neer, al kon ik bij hem zijn emoties vaak wat minder goed voelen. Door het verhaal wist je wel hoe hij zich ongeveer zou voelen, maar vond dit toch net wat minder sterk geacteerd dan bij Galitzine. Scott vind ik ook een heerlijke acteur, wat mysterieus. Dit vond ik in Sherlock al, maar ook hier weet hij dat goed over te brengen, terwijl dit toch een totaal ander personage is.

Ik heb mij goed met deze film kunnen vermaken en kan het dan ook zeer waarderen dat de focus met name op jezelf zijn is gelegd. Het moet niet uitmaken of je homoseksueel bent of dat je niet van dezelfde dingen houdt als de rest, je bent allen uniek op je eigen manier. Doordat ze dit zo ontzettend goed hebben kunnen brengen, en alle andere positieve punten, kom ik uit op een ruime voldoende, 4*.

Erg clichématig hier en daar, maar ook wel weer een fijne feelgoodfilm . Ik vond het goed dat het niet duidelijk is of Ned ook homo is.

“You spend your whole life being someone else, who's gonna be you.”

Sympathieke film. Een kostschool voor jongens met de bijbehorende harde mentaliteit, een homoseksuele jongen die er nog niet voor uit durft te komen, zijn kamergenoot die zelf flink gepest wordt, de tirannieke coach, de leraar die zelf niet voor zijn homoseksualiteit durft uit te komen etc. Alles aan Handsome Devil schreeuwt dat het aardig gevonden wil worden. De film heeft een luchtige toon, maar regisseur Butler kiest op de goede momenten voor een wat serieuzere aanpak. Het acteerwerk is sterk en uiteraard is er het feel good einde. Een coming of age film die lekker wegkijkt en op de goede momenten indruk maakt.

Wel oké, was vooral gecharmeerd van Ned, een outsider maar dan wel een met wat meer pit en eigenheid zonder zich gelijk willoos te laten pesten door zijn omstanders. Dat zelfbewuste sfeertje in deze film geeft alles gelijk wat meer smoel. Film kijkt gewoon lekker weg, zonder ergens zwaar indruk achter te laten. Dus 3,5*

Fijne coming of age over een prestigieuze kostschool waar het rugby-team een prominente plek inneemt. Een harde, vijandige hetero-omgeving waar de roodharige Ned (Fionn O'Shea) wordt afgestraft omdat hij liever op zijn gitaar tokkelt en zich verre houdt van het rugbygeweld, terwijl hij daarmee de hoon over zich heen krijgt van de topspelers. Wie zich af durft te sluiten van die overheersende heteronormatieve winnaarsmentaliteit, kan en mag er op dit instituut nooit helemaal bijhoren. Het is rugby wat de klok slaat en niks anders. Maar dan komt Ned's leraar Engels te overlijden (bij wie hij hoge cijfers haalde door de lyrics van oude popsongs over te schrijven voor z'n essays) en doet de eigengereide Dan Sherry (Andrew Scott) zijn intrede. De gehekelde leraar leert zijn pupillen dat het ook oké is om je eigen stem te laten horen en niet hoeven toegeven aan de groepsdruk. En die frisse wind komt nog dichterbij als Ned's nieuwe kamergenoot Conor (Nicholas Galitzine) dan wel behept is met een uitzonderlijk rugby-talent, maar tegelijkertijd worstelt met z'n eigen coming-out.

Vaak vind ik het een tekortkoming wanneer seks of fysieke intimiteit ontbreekt in films over homoseksualiteit. Het moet allemaal behapbaar blijven voor mensen die geen aantrekking voelen tot mensen van hetzelfde geslacht. In die zin blijft 'Handsome Devil' (2016) ook een wat brave film in hoe weinig die kant van seksualiteit wordt belicht en de focus meer ligt op het zijn van een outsider in een omgeving die anders is dan jij. Maar toch voelt het ergens oké dat de romantische liefde nu eens een bijzaak is en het echt draait om de mannenvriendschap tussen Ned En Conor. De songwriter en de rugbyheld die nader tot elkaar staan dan de stigma's die ze opgeplakt krijgen door anderen, terwijl het een onderlinge solidariteit schept rond hun homo-zijn in een intolerante omgeving. Zo prachtig geïllustreerd met de slaapkamerscènes waarin ze eerst 'een Berlijnse muur' aan spullen tussen elkaar in hebben staan, maar in shot- en tegenshots ziet de kijker hoe ze toenadering tot elkaar proberen te zoeken. Of de fragmenten met split-screen waarmee vooroordelen over de ogenschijnlijke tegenpolen worden beslecht.

'Handsome Devil' (2016) heeft lekkere popmuziek op de soundtrack en de aansprekende underdogkarakters maken een geloofwaardige en een volwassen psychologische ontwikkeling door. Zelfs de volwassen karakters worden geconfronteerd met zichzelf als Ned/Conor hen dwingen om hun eigen homofobie of homoangsten onder ogen te komen. Het laat zich gauw raden welke kant het plot ongeveer op zal gaan, maar de weg ernaartoe is indringend en pregnant genoeg om de volle speelduur te blijven boeien.

Luchtige coming-of-age dramedi over het soms gecompliceerde leven op een kostschool voor jongens. Cinematografie: binnen en buiten een oud landhuis/landgoed. Muziek: soms vrolijk, maar ook gevoelig en passend bij de sfeer van de scѐne. Stem van Ned is te horen als verteller, soort voice-over of derde persoon. Tevens wordt split-screen gebruikt om twee mensen tegelijk te volgen. De jonge acteurs spelen hun rol naturel en overtuigend.....

Ned is best eenzaam op school en nieuwe leerling Connor wordt bij hem op de kamer 'gedropt'. Ze zijn niet meteen de beste vrienden, maar vinden elkaar in muziek en de 'Berlijnse muur' wordt uiteindelijk afgebroken. Nieuwe leraar Engels Dan Sherry geeft anders les, creëert een eigen sfeer in de klas en benadrukt dat iedereen zichzelf moet zijn! Echter Connor komt per toeval achter Dan zijn 'geheim'. Rugbyleraar Pascal O'Keeffe zat duidelijk nog in conservatieve gedachtenpatronen 'gevangen'. En inderdaad het leven draait om meer dan alleen rugby..... Mooie uitspraak: 'Connor is constant aan het rennen. Maar hij moet wel in de juiste richting rennen!' Ned zijn reactie was begrijpelijk, maar wel erg fout, want dat hoort iemand zelf te doen wanneer hij eraan toe is. Connor kon hier niet mee omgaan, 'verdween' van de aardbodem en de rugbywedstrijd leek bij voorbaat verloren......

Gelukkig komt het toch tot een 'happy ending'. Iedereen kon uiteindelijk eerlijk zijn tegen zichzelf en anderen. Zowel Connor richting zijn rugbyteam, als meester Dan richting het schoolbestuur. Niet heel erg verrassend, maar wel onderhoudend en prettig om te kijken: een echte feelgoodmovie!