The Good Dinosaur (2015)

The Good Dinosaur is de 16e avondvullende animatiefilm van Pixar, en waarschijnlijk ook één van de minste.

Een animatiefilm over dinosaurussen gemaakt door Pixar leek er zo veelbelovend uit te zien op papier, maar helaas is het eindresultaat uitermate teleurstellend. The Good Dinosaur kende een moeizaam productieproces: in 2009 begonnen Peter Sohn en Bob Peterson aan de film te werken. In Juni 2011 werd de film aangekondigd, met als releasedate 27 November 2013. Die releasedate werd al snel opgeschoven naar Mei 2014 en uiteindelijk naar November 2015. Normaal gesproken voorspelt dit niet veel goeds, en dat blijkt ook bij The Good Dinosaur, die misschien wel één van de minst originele animatiefilms uit de stal van Pixar is.

Op animatiegebied stelt de film helaas ook teleur. De achtergronden zijn fantastisch en doen niet onder voor een gemiddelde natuurfilm, maar de personages zijn echter behoorlijk karikaturaal getekend en beide stijlen vloeken een beetje bij elkaar. Dan bracht Disney het er destijds een stuk beter vanaf met de film Dinosaur uit 2000. Dat The Good Dinosaur het op animatiegebied niet haalt bij een film uit 2000, mag toch wel opmerkelijk genoemd worden, aangezien Pixar één van de pioniers is op het gebied van 3D computeranimatie. De laatste jaren zijn ze zeker qua succes weer ingehaald door Disney zelf. Het verhaal van The Good Dinosaur is weinig origineel en doet veel denken aan films als The Land Before Time, Bambi en The Lion King. Alle clichès komen erin voor en naar het einde toe is het allemaal behoorlijk voorspelbaar.

De originele films van Pixar werden altijd behoorlijk positief ontvangen, maar deze film doorbrak die traditie. Zowel pers als publiek waren weinig lovend over de film. Met een opbrengst van 332 miljoen dollar was The Good Dinosaur de minst succesvolle Pixar-film. En dat is vrij teleurstellend voor een film die rond de 175 miljoen dollar heeft gekost.

Coming of age bij dino's...

Lief en schattig. Stel je voor dat de meteoor die de dinosaurussen uitroeide, de aarde had gemist. Ja, dan waren de dino's boeren geworden. De held van deze tekenfilm is Arlo, een wat bang groen dinootje die na een voorval ver van huis raakt en zijn weg terug naar huis moet vinden. Hij wordt vergezeld van een kleine mensjongen. Het is allemaal gericht op een erg jong publiek (6-12 jaar) en de boodschap is afgezaagd (je angsten leren overwinnen om er sterker uit te komen). Toch is dit visueel heel mooi. Arlo lijkt meer op een bad-dinosaurus, maar de omgevingsbeelden zijn geweldig. Een leuk idee is om de mens een achterstand op dino's te geven op het vlak van evolutie. Spot lijkt meer een snuffelhond en kan niet praten. Origineel is het verder niet en het doet wat denken aan Platvoet en zijn Vriendjes (Land before Time). Het is zeker wel een film die de kinderen anderhalf uur stil zal weten te houden...

Deze eens meegebracht en vond het geen misse film, maar wel een mindere uit de Pixar stal. De film zag er wel erg goed uit, zeker het water en omgeving was erg goed gedaan. Het verhaal vond ik iets minder, misschien omdat de film eerder voor een jonger publiek bedoeld is.

'k heb me er zeker niet mee verveeld en toch blij dat ik deze eens heb gezien, maar er zijn er betere.

Ons zoontje van bijna 1, zit gekluisterd aan het scherm. Toch maar even kijken waarom hij al zijn speelgoed links laat liggen.

Gevolg natte ogen en de thee was na anderhalf uur toch echt koud geworden: ik vind het een zeer vermakelijke en goede film!

Eerst had ik hetzelfde gevoel als bij cars; een film over pratende auto's...hoe dan?

Nu zie ik een Brachiosaurus mais verbouwen...hoe dan?

Naar mijn mening is discussieren over een film vaak hetzelfde als redeneren over keuren..

Achtergronden waren echt heel mooi, mede daarom moest ik wel even wennen aan de cartoonneske hoofdrolspelers. Juist deze cartooneske hoofdrolspelers pakken uiteindelijk goed uit.

(wanneer de makers zulke gedetalieerde dingen kunnen maken, zullen ze wel een reden hebben dat ze dat juist niet met de hoofdrolspelers doen)

Ik zou het persoonlijk veel vreemder vinden om naar pratende natuurgetrouwe dino's te kijken. Alsof je naar een docu kijkt op National Geographic channel en hoor je een T- Rex met een texaans accent..raarrr. Dus dat, onderhond dan beter cartoonesk

Ben het eigenlijk in niks met je eens.

Eigenlijk is de film een soort roadmovie, waarin de hoodfdrolspeler opvallende 'creaties' tegenkomt.

Om de in 'crisis' verkerende triceratops moest ik erg lachen. Ook het jochie als 'huisdier', vond ik eigenlijk wel geniaal gevonden. Nog niet eerder gezien en leuk uitgewerkt, dus gewoon origineel.

je doet zelfs ice age af als onder de maat, laat dit nu net de enige twee animaties zijn waarbij ik een traantje voelde rollen...

Platvoet & co vond ik dus helemaal ruk.

Tis een kleurtje die niet iedereen mooi vind , maar daarom zeker niet slecht.

Voor welke leeftiijd, onze bijna 1 jarige zat al weer in de speelgoed bak, terwijl papa en mama elkaar met glazige ogen aankeken.

Houd je van animatie, kijken!

Wat een verademing. Deze Pixar-film is een mooi een aanvulling in de reeks.

Deze is even geniaal als 'Inside out' doch in verschillende andere domeinen.

Vermakelijke en leuke animatiefilm met een mooi verhaal.

Mwah, vond dit toch wel één van de mindere Disney/Pixar animatiefilms, to be honest. Arlo is een lief personage en natuurlijk leef je automatisch met ‘m mee. Maar de film in z’n geheel ontstijgt nergens het middelmatige en met name de voorspelbaarheid door de vele clichés is erg jammer. Het einde vond ik wat abrupt en afgeraffeld.

2,5*

5/10 (IMDB)

Disney en Pixar leveren opnieuw een visueel indrukwekkende animatiefilm af, zonder daarbij de aandacht voor karakters en verhaallijn te verliezen. Arlo [Raymond Ochoa] is er alles aan gelegen om in de voetsporen te treden van zijn ouders en zijn grotere broer en zus, die allemaal een voetafdruk op hun huis hebben mogen plaatsen omdat ze een bijzondere prestatie hebben geleverd. Arlo wordt gehinderd door het feit dat hij erg angstig is. Maar wanneer hij als gevolg van een natuurramp hopeloos verdwaald raakt, moet hij in zijn eentje proberen de weg naar huis te vinden. Daarbij krijgt hij echter hulp uit onverwachte hoek!

Inderdaad, dit kun je best omschrijving als een Finding Nemo met dinosaurussen, want ook hier draait het om het overwinnen van je eigen tekortkomingen en een reis waarbij de centrale figuur een aantal kleurrijke figuren ontmoet die hem, goedschiks of kwaadschiks, helpen iets dichter bij huis te komen. Origineel is het dus niet, maar omdat de film heeft over visuele vondsten en humor beschikt is dat niet zo'n bezwaar. De stemvertolkingen zijn bovendien goed en reken er maar op dat je tegen het einde toch met een brok in je keel en, misschien, een traan op je wang voelt.

Hm.

Ik had al mijn twijfels toen ik de poster van de film zag. Niet diegene met de vuurvliegjes, maar de andere, waar de dinosaurus en het mensenkind volop in beeld komen. En toen had ik al het gevoel dat ik waarschijnlijk een behoorlijk kinderachtige film ging kijken.

Maar met een budget van 200 miljoen dat erin ging wil ik het natuurlijk nog wel een kans geven. En op technisch vlak ziet het er dan ook zeker niet verkeerd uit. De achtergronden van de film en de omgevingen zien er schitterend uit. Maar ook de korte onderwaterbeelden doen niet ten onder.

Maar 200 miljoen erin krijgen is wel een hele klus, zeker aangezien ik niet kan zien hoe hier 200 miljoen in is gegaan. Het ziet er prima uit, maar ik zie geen ongelooflijke dingen naast de omgevingen. Al zie ik ook weinig wat er mis aan is.

Wat ik vooral vind vloeken in deze film is dat er verschillende vormen van animatie in lijken te zitten. De stripachtige dinosaurussen naast de gedetailleerde omgevingen. Ik vond het niet zo lekker matchen. En de look van de groene dinosaurussen vond ik ook overdreven kinderachtig en een tikkie suf.

Maar ook de voice-acting is niet meteen mijn favoriet. Veel schreeuwerige humor helaas, laat dat ook precies de humor zijn waar ik minder verzot op ben. Maar ook qua inhoud is er weinig te ontdekken behalve een nogal standaard Pixar-opzet. De creativiteit was blijkbaar tijdens de productie op.

Ach ja, voor de kids zal het wel leuk zijn. Ik vond het helaas te weinig opvallen in vergelijking met andere Pixars. Ik denk dat de creativiteit langzaam leeg begint te lopen, want hiervoor kwamen ze met genoeg aardige ideeën. Al leek het in het begin wel een originele richting op te gaan, om na 15 minuten volledig terug te vallen in standaardgebeuren.

Nee, dit was hem niet bepaald. Wat mij betreft toch wel 1 van de mindere Pixars die er zijn. Ze kunnen wel zeker betere dingen neerzetten dan dit.

Vandaag pas voor het eerst The Good Dinosaur bekeken, als groot fan van de Disney animatie films.

De film heeft veel geld gekost en dit is te zien. Prachtige animatie, achtergronden lijken niet geanimeerd en zijn enorm realistisch. Verder zijn dino’s over het algemeen een zeer populair thema voor animatie films.

De film is leuk, grappig bedacht en zeer potentieel. Jammer om te zien dat dit er niet helemaal uitkomt. Veel van de films is toch wel afkomstig uit andere Disney films, zoals de scènes met Arlo’s vader (Lion King).

Verder mist de film gewoon leuke personages tijdens Arlo’s “avontuur”. Er gebeurt gewoon te weinig dat echt spannend is. Hij verdrinkt 3 keer bijna, maar als kijker wil je na de tweede keer in het water dan eens iets anders zien.

De T-Rexen en vliegende dinosaurussen zijn grappig maar Disney kan dit beter. Kijk naar (nu noem ik ook wel toppers) een Timon en Pumba uit de Lion King of een Lumière en Pendule uit Belle en het Beest. Ook Pixar heeft dit in het verleden goed gedaan, met films als Toy Story of Ratatouille als voorbeelden. Dit is wat de film nodig had om een klassieker te zijn. Meer spanning en veelzijdigheid in Arlo’s avontuur, misschien wat liedjes en vooral; uitgewerkte en sprekende personages buiten de hoofdpersonen om.

Pluspunt aan de film vind ik verder de emotie. In het begin en aan het einde van de film gewoon een paar zeer leuke en emotionele scènes die ik echt goed vond.

De veel gehoorde kritiek over Arlo die te simpel geanimeerd zou zijn en niet past bij de fantastische achtergronden kan ik begrijpen maar vind ik persoonlijk niet erg storend.

Kortom; de film had veel potentie en slaat op te veel momenten de plank mis om een echte Disney klassieker te zijn. Desalniettemin een leuke film die je wel gezien moet hebben als je houdt van Disney en animatie films. Met emotie en een leuke levensles.

Een onverwachts goed gelukte film. Het uitgangspunt leek me wat te suf, maar de invulling bleek eigenlijk heel prima te zijn. Veel ruimte voor emoties en donkere randjes.

Een film of animatiefilm met en over dino's vind ik steeds wel leuk. Toch is deze Disney-Pixar niet echt als een grote hit te boek gegaan. Het is niet bepaald de eerste film die bij iemand opkomt als hij een top 3 beste Disney of Pixar moet geven. Een aardige animatiefilm dat wel, maar niet eentje die de magie van de topproducties heeft.

Qua stijl en animatie natuurlijk zeer de moeite, maar ik bleef wat op mijn honger zitten met het verhaal zelf. Dat komt nogal doelloos of suf over. Ook de personages in de vorm van Spot en Arlo brachten me amper in vervoering. Thema's rond verlatingsangst en geloven in jezelf hebben een nogal repetitief karakter als je verder in het Pixar-verleden duikt.

Wat direct opvalt is de hoge kwaliteit van de animatie, waar je echt niet kan zien of de rivier, de bomen, de bizons etc echt zijn of door computers gegenereerd. Het verhaal begint nogal clichematig maar dat verandert gelukkig snel. Het prille begin is leuk gevonden met de komeet die 65 miljoen jaar geleden de aarde mist, en miljoenen jaren later zijn dinosauriers verworden tot landbouwers en cowboys die vee houden. Al met al een leuke film met een redelijk verhaal maar toch vooral voor de kleinsten onder ons.

Weinig memorabele Pixar. Typische roadmovie, maar te weinig tot de verbeelding sprekend om er echt iets van te maken. Er staat 6+ als leeftijdsindicatie maar het verorberen van die wasbeer vond ik wel best luguber.