Gojira, Mosura, Kingu Gidorâ: Daikaijû Sôkôgeki (2001)

Ieder zijn guilty pleasures, Kaiju films zijn de mijne. Niet meteen de makkelijkste, zeker niet als je 50 jaar achterloopt. De hele Gozilla en z'n vriendjes mythe is zo ingewikkeld en onoverzichtelijk, dat er weinig anders opzit dan gewoon random films te kijken en maar te hopen dat je een beetje kan volgen.

De 35 alternatieve werkelijkheden die de serie kent helpen ook niet. Elke keer is het Godzilla verleden anders lijkt het wel. Maar maakt verder weinig uit natuurlijk, een mens kijkt niet naar dit soort films voor het verhaal of de mythe, wel voor de vernieling. En hieraan zeker geen tekort. De laatste 40 à 50 minuten zijn één grote, langdurende battle. De mix van rubberen pakken en CGi werkt best goed.

Erg vermakelijke film dus, voor zij die wat aan dit soort dingen hebben. Wel vreemd dat het eerste monsters (want ze zijn eigenlijk met z'n 4en) niet in de titel vermeld wordt. Erg aangename nonsens, valt weer heel wat af te lachen, 3 dikke *.

Deze wordt door velen aanzien als de beste Godzilla-film dusver.

Regisseur Kaneko zorgde voor torenhoge verwachtingen omdat hij ons oa Gamera 3 bracht, die wel eens de beste Kaiju-film ooit genoemd wordt.

GMK brengt ons weeral een alternatieve werkelijkheid (zie bespreking van Onderhond) en schotelt ons een soms wel erg gemene Godzilla voor.

De actie laat wat op zich wachten, maar eens vertrokken kan de pret niet op en spektakel is gegarandeert!

Dat dit de beste uit de reeks is, dat laat ik in het midden, maar ik heb me weer eens heerlijk vermaakt en dat is het enige wat telt voor mij.

Ik vind ook dat Baragon een vermelding verdiende in de titel, omdat hij toch een redelijk aanzienlijke rol speelt in het verhaal.

PS: oorspronkelijk zouden Angilas en Varan in deze film te zien zijn, maar de producers kozen voor King Ghidorah en Mothra omdat die populairder zouden zijn bij het publiek. Spijtig dat ze die beslissing genoemen hebben, want Mothra is zowat het saaiste monster uit de Godzilla-reeks en King Ghidorah hebben we ondertussen ook al voldoende aan het werk gezien.

Een redelijk amusante aflevering waar in tegenstelling to veel andere delen ontzettend veel gevochten wordt en ook zijn er veel monster scenes, al vanaf het begin.

Dit begin met de het Rode Monster Baragon is erg vermakelijk en de rubberen dummies vliegen weer door de lucht alsof het niks is. Heerlijk! Ook King Gidora is weer erg fraai. Jammer dat die Mot elke keer hinderlijk in beeld is. De technieken worden wel steeds beter, hoewel Godzilla hier soms meer weg heeft van een T-Rex dan van zichzelf.

Leuke, vermakelijke film die lekker wegkijkt.

Godzilla in de 21e eeuw

Ik ben de afgelopen vakantie eens werk aan het maken van een aantal films te zien die ik al erg lang heb liggen. Zo heb ik ooit eens een vijftal Japanse Godzilla films gekocht maar was het er nooit van gekomen om ze eens op te zetten. Een paar films geleden eindelijk de stap gezet met Godzilla's Revenge en gisteravond ineens voortgedaan met deze Giant Monsters All-Out Attack.

Er zijn er dus nog een hoop die ik moet zien maar deze titel sprak me zo hard aan dat de keuze snel gemaakt was. Ik verbaasde me alleen over de ouderdom van de film want ik dacht dat ik alleen maar Godzilla films uit de jaren '60-80 had maar de CGI openingscredits en natuurlijk die heerlijke sneer naar Emmerich zijn poging om het Japanse beest New York te laten teisteren deden me vermoeden dat dit een redelijk recent werkje moest zijn. Nu is 11 jaar natuurlijk ook alweer wat langer geleden maar ze zijn er visueel toch wel serieus op vooruit gegaan. Met uitzondering van Baragon want die zag er echt niet uit. Vond het ook vreemd dat hij ineens opduikt (wordt ook nergens in de titel genoemd, in tegenstelling tot Ghidorah en Mothra) maar dat terzijde. Baragon lijkt zo te zijn weggelopen uit een Godzilla film à la Son of Godzilla en hoewel die pakjes hun charme hebben, vond ik het hier toch wel wat jammer. Zeker omdat de rest eigenlijk nog vrij goed tot hun recht komt. Godzilla zelf lijkt hier meer op een dinosaurus maar ziet er over het algemeen vrij goed uit en dat geldt ook voor Mothra en King Ghidorah. Aangenaam verrast in ieder geval.

Vooral ook door de hoeveelheid actie die hierin zit. De film doet geen moeite om enige introductie te geven (is voor mijn part nu ook niet echt nodig want ik kan sowieso al niet volgen met welk beest in welke film tegen wie heeft gestreden) maar begint meteen met vlotte actie. Half Tokio wordt gesloopt (hoe vaak zou dat eigenlijk al zijn gebeurd?) en de Japanners weten zelfs nog wat zelfspot in de film te introduceren. Schitterend hoe de man zijn dochter/vrouw opdraagt om te gaan poseren voor een foto met zo'n enorm monster op de achtergrond. Het verhaal zelf stelt niet bijzonder veel voor maar er worden nog een paar leuke filmverwijzingen op ons los gelaten en in combinatie met de vele actie en vrij degelijke CGI is er genoeg te beleven. Tof ook om Hideyo Amamoto nog te zien verschijnen als mysterieuze grijsaard die uiteindelijk al 50 jaar dood blijkt te zijn. Heeft blijkbaar toch qua gezicht een grotere indruk nagelaten in Godzilla's Revenge dan ik had verwacht. Het enige nadeel dat ik hierop kan vinden is dat de film simpelweg iets te lang duurt. Met een speelduur van 105 minuten is hij ruimschoots langer dan de gebruikelijke monsterfilms van vroeger met een speelduur van 70-80 minuten en het is er jammer genoeg aan te merken. Vooral omdat Ghidorah maar blijft terugkomen uit de dood.. Beetje jammer.

Volgens mij de 4e Godzilla film die ik zie (de GINO versie van Emmerich niet meegerekend) maar dit behoort samen met Mechagodzilla uit 1974 wel tot het leukste dat ik tot nu toe ben tegengekomen. Lekker veel actie, de combinatie van rubberen pakken en CGI komt nog goed tot zijn recht en natuurlijk veel monsters.

3.5*

Héhéééé, Eindelijk weer eens een vermakelijke Godzilla film. Eentje waar alle registers open worden getrokken, flink wat oude vijanden in beeld komen en waar er eindelijk eens geen tergend saai middenstuk is, omdat we vooral heel veel gevechten zien. En toegeven, het ziet er allemaal vrij goed uit (al vind ik de monsters zelf wel wat ouderwets nep ogen) en het is bij vlagen bijzonder spectaculair gefilmd. Vooral de scenes in het water mogen er wezen.

De film duurt wel weer te lang, deze reeks zou geen titel mogen hebben die langer dan 80/85 minuten duurt, maar so be it. Ieder geval weer eens vermaakt, is alweer even geleden. Hopelijk gaan de komende delen op deze lijn verder, want ik ben deze reeks echt beu aan het raken, ben er gelukkig bijna klaar mee. Hopelijk eindig ik dan met nog een paar titels die de moeite waard zijn.

3*

Nog steeds een leuk gemaakte en knap gemaakte film.

Met veel miniatuur werk.

De monsters zijn speelgoed achtig en toch weer erg leuk gemaak.

Wel wat te lange speelduur.

De film is op sommige momenten wat oud bollig.

Maar meer dan de moeite waard nog steeds.