“I don’t remember anything, asshole.
You're confusing me with someone else.”
Jerico Stewart (Kevin Costner) is een gevaar voor onze maatschappij. Als een geketend wild dier zit hij opgesloten in een zwaarbewaakte gevangenis. Een onhandelbaar persoon zonder gevoelens. Een psychopathisch persoon die niet eens het verschil tussen goed en kwaad kent (
"You can’t punish someone who doesn’t know he did something wrong"). En dit dankzij zijn moeders vriend die te horen kreeg dat hij niet de vader was en als reactie hierop hem uit het raam van de auto smeet. Het gevolg was een frontaal syndroom, waardoor hij de geschikte kandidaat is om het geheugen van CIA agent Bill Pope (Ryan Reynolds), die tijdens een opdracht dood geëlektrocuteerd werd, ingeplant te krijgen. Want het geheugen van Pope zit vol informatie die nodig is om de Nederlandse hacker Jan Strook (Michael Pitt), ook gekend als de The Dutchman, te lokaliseren voordat hij zijn gesofisticeerde software doorverkoopt aan een geschifte anarchist of de Russen en we dan afstevenen op een mondiale nucleaire oorlog en totale chaos.
Tja, erg geloofwaardig klinkt het allemaal niet. En de film zit ook propvol met compleet absurde dwaasheden zoals het controleren van een GPS op afstand en het manipuleren van surveillance beelden zodanig dat de geheime dienst achter de verkeerde personen aanzit. Ik sloeg telkens deze film over vanwege de aanwezigheid van Kevin Costner. Achteraf gezien vraag ik me nog altijd af hoe ze in godsnaam bij hem zijn uitgekomen. Ik associeer hem altijd met andere films waar hij tussen wolven danst, als bodyguard een popzangeres beschermd en als een soort Mad Max op een onmetelijke oceaan ronddobbert. Zo'n figuur als Jerico Stewart heeft Costner volgens mij nog nooit gespeeld. Maar ik moet alsnog toegeven dat hij het verbluffend goed deed hier. De agressie die Jerico van nature uitstraalt en zijn gewelddadig gedrag wordt door Costner overtuigend gebracht. Zijn optreden tijdens het zich toeëigenen van een bestelbusje (waarbij de eigenaars vakkundig in kreukels worden geslagen), de confrontatie met de weduwe (Gal Gadot) of het intimiderend taalgebruik tegenover een apothekeres zijn enkele voorbeelden. De clash tussen Jericho’s brutale persoonlijkheid en Pope’s meer gedistingeerd gedrag zorgt voor enkele humoristische scenes.
Het deed me eventjes denken aan “
The Bourne identity”. In beide films handelt het over iemand die een persoonlijkheidscrisis meemaakt en niet meer weet wie hij is, wat het doel is en waar het eigenlijk allemaal rond draait. Jerico is dan ook een losgeslagen object dat als een olifant in de porseleinkast de binnenstad van Londen onveilig maakt. Het enige waar hij zich op concentreert is de verloren gewaande tas vol geld. Het verhaal op zich zit niet echt ingenieus in elkaar en zal voor wat hoofdschudden zorgen bij vele kijkers. Wat resteert is een pure spionage-actiefilm waar het er nogal heftig aan toegaat.
Buiten Costner zijn er nog enkele zwaargewichten uit Hollywood opgetrommeld voor deze film. Zo is er ook nog Tommy Lee Jones die het personage Dr. Franks voor zijn rekening neemt. Al bij al is deze rol niet echt betekenisvol en heeft hij het blijkbaar met tegenzin deelgenomen als ik naar zijn gezichtsuitdrukking kijk (of is dit zijn standaard uitdrukking?). Dat het aantal rimpels in zijn gezicht gestaag groeit, is een vaststaand feit. Verder is er Gary Oldman als hoofdinspecteur Quaker Wells. Een gelijkaardig personage als Oldman vertolkte in “
Batman”, behalve dat Quaker dommer en gevoellozer is. Die wat het meeste tegenviel was Michael Pitt die niet echt klonk als een Nederlandse hacker. Deze vertolking van hem zal me niet zozeer bijblijven als die in “
I Origins” of “
Rob the Mob”. En tenslotte is er de kortst durende rol die Ryan “
Deadpool” Reynolds ooit te beurt viel in zijn gehele carrière.
Ook al is het geloofwaardige in deze film ver te zoeken, is het onderwerp een beetje over the top en wist men niet echt te kiezen tussen SF en een pure actiefilm, toch wist deze film me aangenaam te verassen. Ik heb me eerlijk gezegd geen minuut verveeld. Toegegeven, het was geen nazinderende ervaring. En waarschijnlijk zal ik me er de volgende maand niet veel meer van herinneren. Of ze moesten die herinnering op gelijkaardige manier terug kunnen transformeren. Lijkt me hoogst onwaarschijnlijk.
3*
