The Handmaid's Tale - Seizoen 4 (2021)

Goed nieuws: Vanaf 30 april te zien bij Videoland, twee dagen na de Amerikaanse release!

Vierde seizoen The Handmaid's Tale vanaf 30 april te zien bij Videoland | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

4e seizoen valt tot nu toe zwaar tegen. Veel van hetzelfde. Het begon ok. Ik had echt zo iets van, het gaat nu gebeuren. Maar natuurlijk niet. June word opgepakt,(alweer) en het hele riedeltje begint van voor af aan.

Iets nieuws in de serie zou leuk zijn. Maar dus niet!

1,5 *

Wel mee eens dat de serie in herhaling begint te vallen, maar ik vind het nog te vroeg om te oordelen. Alleen al vanwege het acteerwerk kijk ik iedere week weer uit naar de volgende aflevering.

Vol enthousiasme aan seizoen vier begonnen, beetje traag maar toch wel de moeite waard. Maar in aflevering vier wordt het te ongeloofwaardig: Serena is ineens zwanger (maar ze was toch onvruchtbaar?). Janine en June springen in hun vlucht op een trein waar ook auto's op vervoerd worden en wat doen ze in plaats heel gemakkelijk onder of in een auto kruipen... ze springen in een ijskoude melk tank. Ik ga zo verder kijken maar seizoen vier is het eerste seizoen waar ik herhaaldelijk de pauze knop indruk om iets anders te doen. Hoop dat het beter wordt. Voor nu niet meer dan 3 sterren voor het acteerwerk.

Poeh, zeker de moeite waard... Aflevering 7 is op en top drama, heerlijk. Geen herhaling meer van steeds op hetzelfde punt uitkomen. Ik geniet weer erg van dit seizoen.

Toch wel...

En een (zeer lage) waardering toevoegen voor iets dat je niet eens af hebt gezien is wel heel rap

Ik kan mijn cijfer altijd aanpassen. Voor nu is het dit

Net aflevering 6 gekeken (7 is hier nog niet beschikbaar) maar het wordt een steeds groter drama, 30 Van de 41 minuten verspild aan zinloze jank conversaties en irrelevante flashbacks. Als aflevering 7 niet beter wordt ben ik er klaar mee.

Waar is de wrange schoonheid die deze serie zo bijzonder maakte?

Het acteerwerk van Elisabeth Moss vind ik nu ook gewoon irritant worden. Elke keer weer die close-ups waarin ze verbeten in de camera kijkt met één trillend ooglid. Ik haak af.

Pffff, 35 minuten in aflevering acht. Ik stop er even mee, het begint heel erg op een soap te lijken. Praatgroepjes, relatieproblemen en een saaie monoloog in een rechtbank die samenvat wat we al in seizoen 1 gezien hebben. Kijk misschien de aflevering af als ik mij verveel van de week. Beoordeling van 3 naar 2 sterren.

Helaas, in aflevering tien werd het even interessant op 41 minuten, duurde niet langer als acht minuten. Al met al, seizoen vier had ook in een film van 90 minuten gepast. Zonde van mijn tijd, twee sterren blijft staan.

1. Seizoen 1

2. Seizoen 3

3. Seizoen 4

4. Seizoen 2

Dit seizoen begon indrukwekkend, was als vanouds weer ontzettend traag in het middenstuk, en eindigde bijzonder spectaculair. Daarmee vond ik het seizoen beter dan het tweede seizoen. Wat vooral verfrissend is, is de nieuwe setting, hoewel het wel weer allemaal erg uitgerekt werd. Voor Elizabeth Moss was dit qua acteerwerk weer een hoogtepunt, maar leuk om te zien dat zij ook een aantal keren zelf achter de camera gekropen is. Een bijzondere vermelding voor Joseph Fiennes, die zijn rol tot een hoogtepunt weet te brengen en de boeken in kan als één van de 'slechtste' (in de positieve zin) tv villains allertijden.

Eindelijk weer wat ontwikkelingen in dit 4e seizoen.

De cirkel van June die gevangen zit, ontsnapt en wederom gevangen, wordt eindelijk doorbroken.

Leker seizoen weer, veel drama, weinig schokkende beelden maar prima verhaallijn. En dat willen we.

De eerste drie seizoenen kunnen kijken via Ziggo. En nu ineens alleen op Videoland. Die heb ik niet in mijn pakket en dat gaat ook niet gebeuren. Mijn neef heeft alle streamingspakketten, maar heeft de reguliere TV zenders opgezegd. Dat is ook een optie. Ondertussen wordt het steeds gekker. Op DVD of BluRay verschijnt ook niet alles meer. Op seizoen 4 blijft het wachten voor mij.

Je kan ook iets blijven uitmelken, teveel is teveel!!! Gewoon meer van hetzelfde, heb met plezier gekeken, maar ben dit nu echt wel beu, ze hadden het bij twee seizoenen moeten houden....

Dit is hypermoderne avantgardistische barok, waarin uiteraard en vanzelfsprekend gruwel en schoonheid niet alleen naast elkaar bestaan maar zo af en toe tegelijkertijd dwars door elkaar heen snijden. Neem nou die hartverscheurende scene met de hallucinerende klanken van Radiohead's Fade Out. Deze serie zou nooit meer mogen eindigen.

Fikse tegenvaller dit seizoen. Hoewel de laatste afleveringen het seizoen nog behoorlijk redden vanwege het sterke drama. Maar wat een dramatisch schrijfwerk en enorm ongeloofwaardige aflevering waarbij June plotseling in Chicago zit, daar nog wel even een stel andere freaks tegenkomt (ongepast om deze rebellen ook een stel op sex beluste mannetjes te laten zijn) weer even later Moria tegen het lijf loopt en knipper nog een keer met je ogen en we zitten veilig in Canada.. De compleet nieuwe setting is echt even wennen en daar doet de serie wel even over.

Maar. Net als voorgaande seizoenen blijft het visueel enorm aantrekkelijk en gewoon enorm sterkte personages en acteurs hebben. Met Moss natuurlijk voorop. Wellicht het beste vrouwelijke personage wat ik ooit zag.

3,0*

Een seizoen met één van de beste eindes ooit, misschien wel het beste. Er wordt lang naar toe gewerkt, de hoofdpersone weet uiteindelijk in Canada terecht te komen, met de nodige rechtbankscènes waar ik nooit zo dol op ben. Wat sterk is, is hoe de serie weergeeft hoe sommige slachtoffers van het Gileadregime hun trauma's verwerken. Namelijk niet. Het gebeurt zo vaak in films of in series dat mensen een trauma op lopen, er wat therapie overheen gooien en het leven is weer prachtig. Maar zo gaat het niet in de werkelijkheid, zeker als de politieke realiteit om de hoek komt kijken.

Natuurlijk gaat Fred vrijuit om politieke redenen. Ik ben normaal geen fan van het spelen van eigen rechter, maar in zo'n situatie is er natuurlijk geen sprake van recht. Je kan vragen stellen bij de plausibiliteit van het scenario (maar die is in mijn ogen al in seizoen 2 overboord gegooid), maar het voelt zo bevredigend te zien dat de hoofdpersone toch zijn executie weet te organiseren, nota bene in handmaid-stijl met voormalige handmaids. Haar fluisterende "run" is werkelijk angstaanjagend.

Het is tenslotte ook interessant het karakter Joseph te horen over dat het makkelijker is een conflict te escaleren dan te de-escaleren, zeker in het licht van de Oekraïne-Rusland oorlog die momenteel gaande is.

Net als de vorige twee seizoenen is dit seizoen niet altijd even geloofwaardig, maar het is interessant hoe de serie omgaat met de psychologie van de slachtoffers van een geweldadig regime en hoe het je laat instemmen met een gruwelijke executie. Hierdoor uiteindelijk een tikkeltje beter dan het vorige seizoen. 3,5*.

Eindelijk wordt de monotonie van June die steeds gevangen wordt genomen doorbroken. Verrassend vroeg in het seizoen weet June te ontsnappen naar Canada, waardoor we ook lekker veel scènes in Canada krijgen en, tussen al het trauma door (daar wordt bewonderenswaardig veel tijd aan besteed), ook aardig wat momenten van rechtvaardigheid die echt als een beloning voelen na drie seizoenen waarin Gilead steeds weer het bloed onder je nagels vandaan wist te halen.

Niet dat het allemaal even sterk geschreven is, maar het is in elk geval goed om weer volop beweging in het verhaal te zien en meer te zien van Gilead en het verzet. [spoiler[De hereniging met Hannah blijft nog steeds een groot persoon doel, evenals het bevrijden van Janine, en wellicht ook Esther. Mckenna Grace in de rol van Esther is trouwens ook een bijzonder waardevolle toevoeging aan het seizoen. Wat een talent. Blij ook dat Brugel meer te doen krijgt dit seizoen, en Moira en Janine zijn misschien wel mijn favoriete personages.

Over Joseph heb ik inmiddels gemengde gevoelens. Op zich is hij een godsgeschenk als een complex mannelijk personage. Hij is bijzonder intelligent en berekenend, en iemand die bereid is in dienst van het grote plaatje het individu op te offeren. Daarmee is hij tegelijkertijd zowel de gevaarlijkste man van heel Gilead als iemand die — het meest waarschijnlijke scenario — het regime ten val kan helpen. Ik kan alleen niet echt zien of de schrijvers grote plannen met hem hebben of dat ze hem gewoon als een soort onvoorspelbare joker hoog in de hiërarchie van Gilead gebruiken.

Raar overigens dat je in Canada vrijwel niets ziet van de gevolgen van de vruchtbaarheidscrisis of de oorlog in Amerika. Weet ook niet helemaal wat ik moet denken van Serena's zwangerschap, of van Moira die ineens oog in oog met June staat in Chicago. De promotie van Nick is ook ronduit onzinnig. Van chauffeur van de Waterfords naar de bevelhebber aan het front in Chicago die feitelijk overal kan opduiken waar het plot hem maar hebben wil.

Fred en Aunt Lydia zijn ook zwak geschreven personages, maar die worden dan in elk geval nog door goede acteurs gespeeld die het maximale uit rammelend schrijfwerk kunnen halen. Verder is de manier waarop June met Fred afrekent natuurlijk wel weer een veel te mooi moment van June als de ultieme bad ass verzetsheld, zelfs al gaat het waarschijnlijk ten koste van haar relatie en mentale gesteldheid.

Een moeilijke start. In de eerste helft moet in sneltempo zo ontzettend veel gebeuren, dat de geloofwaardigheid verschillende malen een duik neemt. Het toeval is soms net iets te groot. Het voelde alsof de schrijvers van bepaalde hoofdstukken af moesten enerzijds, zich niet uit de scenario-lussen gewrongen kregen anderzijds. Het minste deel uit de hele reeks. Zeker wanneer het hier en daar iets meer actiegericht is, daar heeft de sterkte nooit gelegen.

Maar dan volgt de tweede helft, waarin The Handmaid's Tale weer helemaal op het vertrouwde niveau komt. Met enkele sterke momenten, soms heel subtiel, vervolgens knetterend tijdens langverwachte confrontaties, gepaard met acteerprestaties om van te smullen. Het meest zorgwekkende blijft het feit dat het geheel zo vaak raakvlakken vertoont met de hedendaagse realiteit en niet alleen met donkere tijden uit het verleden. Het moment waarop blijkt dat bepaalde figuren zowaar aanhang krijgen in een gebied waar je 't niet verwacht. Dit kán toch niet? Maar dan denk ik aan de afgelopen jaren ... Ja hoor, het is zelfs heel waarschijnlijk.

Enfin, benieuwd hoe dit allemaal zal evolueren in het vijfde seizoen. De tweede helft van het vierde seizoen heeft in bepaalde opzichten een frisse wind gebracht, grote veranderingen. Dit moet langzaamaan leiden naar het einde van dit alles, denk ik dan. (edit) Net gelezen dat seizoen 6 het einde is, komt vast goed dus.

Goede serie. Voor mij wel te traag. De hele trage close-ups gaan steeds meer irriteren.