"Dit is het vreemdste leven dat ik ooit kende," aldus de zanger van hits als 'Light My Fire' en 'Riders on the Storm'. Lang duurde dat overigens niet: Jim Morrison stierf in 1971 op 27-jarige leeftijd in zijn hotelkamer te Parijs. Twintig jaar later verscheen The Doors van regisseur Oliver Stone over de turbulente tijden die dit culturele symbool doormaakte. Zijn interpretatie van de legendarische Morrison wordt moprgenavond uitgezonden.
Hij had een groot filmregisseur kunnen worden, maar zijn studentenfilms aan de academie werden niet begrepen. James Douglas Morrison (Val Kilmer) gooide het daarom in 1965 over een andere boeg door zich te focussen op het rockconcert dat hij hoorde in zijn hoofd, naar eigen zeggen. Samen met klasgenoot Ray Manzarek (Kyle MacLachlan), Robbie Krieger (Frank Whaley) en John Densmore (Kevin Dillon) richt hij The Doors op.
Hun plaatselijke succes in Los Angeles breidt zich steeds verder uit, totdat de band zelfs wereldfaam weet te verwerven. De platen van deze psychedelische rockgroep gaan als warme broodjes over de toonbank en hun bewonderaars worden steeds fanatieker. De roem begint bij Jim zijn tol te eisen, zeker wanneer hij steeds zelfdestructiever gedrag begint te vertonen. Het wordt steeds moeilijker om van deze ramkoers af te wijken...
'Hij zou geschrokken zijn van zijn evenbeeld'
Critici waren niet bepaald gecharmeerd van deze audiovisuele biografie. Naar hun mening was Kilmer geweldig in de hoofdrol, maar bleef de centrale figuur nogal onderbelicht. Dat gezegd hebbende is het MovieMeter-publiek genereus genoeg om The Doors een 3,63/5 te gunnen, wat praktisch gelijk staat aan de 7,2 die IMDb-stemmers voor deze prent rondom Morrison over hebben.
"Natuurlijk is de muziek hier wat de film zo aantrekkelijk maakt, en die is prachtig," weet Tarkus. "Alle nummers van The Doors, zowel de originele als met Val Kilmer, die hier de rol van zijn leven eerzet en als twee druppels water op de echte Jim Morrison lijkt, zijn prachtig gebracht. Een aanrader deze prent, voor Doors fans en ook voor wie het niet zijn, na het zien van deze film word je het waarschijnlijk wel."
Vidi well kan zich niet vinden in de kritiek dat de film zich niet genoeg aan de feiten houdt: "Voor mijn gevoel geeft hij juist een heel treffend beeld van de opkomst en de ondergang van Jim Morrison. Sommige gebeurtenissen zijn inderdaad overdreven, andere zaken berusten louter op verhalen en moeten we maar voor waar aannemen. Het is een uitvergroting, een droomwereld, een nachtmerrie, een drugsroes en een bizarre trip, waar we onze eigen weg in moeten zien te vinden."
Kon macrobody zichzelf maar terugflitsen naar de sixties: "Wat een tijd was dat. Drugs, sex & rock and roll. En dan The Doors als kers op de taart. Wat een muziek. Gelukkig denken er meer mensen zo over, aangezien ze een nummer of 10 hebben in de top 2000. Knappe film van Oliver Stone om meegezogen te worden in het (korte) leven van Jim Morrison. Toen hadden ze The Doors. Nu hebben we Koreaanse boy bands. Waar is het misgegaan?"
Kun jij wel een geestverruimende ervaring gebruiken die – voor zover bekend – geen gevaren oplevert voor de gezondheid? Dan kun je morgenavond om 22:25 uur The Doors beleven! Stel je televisie in op Film1 Drama. De film is bovendien beschikbaar via CANAL+. Bekijk de trailer van dit stuk muzikale surrealisme hieronder.
Reacties (0)