Geweld in films

Geweld in films heerlijk.

Zie graag hoe iemand zijn hersenen tegen de muur geblazen worden.

Hoe iemand gemarteld wordt vind ik heerlijk om te zien, hoe grover en grafischer hoe beter.

Een serie als Slasher is goed voorbeeld van hoe het moet.

Ik word daar rustig van en absoluut niet agressief.

Geweld in films, perfect tegen stress.

In Film > Algemeen > Geweld in films: bewust oppervlakkig?:

Het valt me op dat het geweld in (Hollywood) actiefilms zo impactloos is. Het isi vaak een hoop geschiet, een hoop geschop etc. Maar het is zo vluchtig, zo oppervlakig. Weinig indruk achterlatend waardoor geweld een soort stijl effectje wordt. Ik weet een scene uit Schindlers List waarbij een Joodse man willekeurig door zijn hoofd geschoten wordt: dat had impact. Waarom zou je zelfs volwassenen deze hap-slik-weg actie voorschotelen, dat haalt de spanning toch totaal weg??? We zijn geen kleuters die je moet beschermen tegen enge realische beelden?? Er zou meer in beeld moeten gebracht wat de imapct is van geweld ipv rap doorgaan..

Omdat niet iedereen elke keer veel impact of spanning hoeft? Hollywood mikt doorgaans op breed entertainment, daar meteen ook al je antwoord.

Geweld in films dient een doel. Iets tonen, dat kan zijn de horrors of war te tonen zoals de openingsscène van Saving Private Ryan of meedogenloze criminelen die alles doen om te ontsnappen zoals bij de shootout in Heat, hoe smerig en harteloos de maffia is zoals de scène met Spider in Goodfellas of juist en entertainment bieden zoals bij de recente Suicide Squad of sportief zoals in een film als Bloodsport. Zelfs Out for Justice met Seagal heeft een doel namelijk het verheerlijken fascisme en zinloos geweld want Seagal lost in die film alles op met grof geweld, erger nog hij zoekt het op en lokt het uit, en iedereen vindt dat ook heel normaal in die film wat ik nog bizarder vind. Wat betreft je hap-slik-weg comment. Soms kun je dingen beter aan de verbeelding overlaten en soms kun je het wel duidelijk laten zien. Ik heb hierbij twee voorbeelden uit Platoon. De actie waarbij Bunny die retarded boy bewerkt met de kolf van zijn geweer tot zijn kop openbarst is een scène die zeer sterk is omdat men niet het resultaat toont maar de van kop Kevin Dillon terwijl hij bezig is en zijn reactie daarna, met zijn gezicht onder de bloedspetters, zeggen genoeg. De daadwerkelijke daad zou de impact verminderen omdat het dan vooral blood and gore is. De scène waarin Berenger die oude vrouw in cold blood doodschiet komt wel in beeld en maakt enorm veel impact omdat je ziet dat Berenger bloedserieus is. Het hangt dus van het beoogde effect af en soms kun je je doel voorbij schieten. Dat het op jou niet altijd impact maakt is meer een persoonlijk standpunt. Een regisseur kan dat anders zien en daarom die keus gemaakt hebben.

Geweld is natuurlijk een breed begrip, maar in algemene zin zijn schotenwisselingen in films vaak helemaal niet spannend. Twee uitzonderingen voor mij, waarbij ik echt het fysieke gevaar van de personages voelde, zijn de shoot-outs in Miami Vice (2006) en Wind River. Ik weet niet precies waar dat aan ligt, waarschijnlijk toch aan een cameravoering die heel dichtbij de personages is en ook aan het geluid (zeker bij die eerste).

Doordat Hollywoord het zo oppervlakkig/clean laat zien en niet de emotie is het bijvoorbeeld voor kids gewoon cool dat iemand wordt afgeknald. Mes in de buik, schot door het hoofd, daarna achtervolgingsscene met veel geschiet. Terwijl een echt schot in iemands schedel er vreselijk uitzien.. dat wil je eigenlijk niemand aandoen.

Ik zat van de week de film Un Prophete te kijken.. een film waar juist wel rauw geweld wordt getoond. Het speelt in een Franse gevangenis en in een scene zie je vrij gedetailleerd dat iemands halsslagader wordt doorgesneden met een scheermesje. Bloed wordt in er in hartslagritme uit gepompt.. Ziet er vreselijk uit, niks cools aan. Dat zou veel meer nadruk moeten hebben: geweld/oorlog is gewoon vreselijk...Hollywoord ver-romantiseert het gewoon te veel.. Oppervlakkig, dit geldt ook voor veel acteerprestaties..

Ben ik het wel mee eens. Wat je ook ziet is dat in films mensen minutenlang afgetuigd worden en daarna gewoon opstaan en, kortdurend hinkend, verder gaan. Terwijl je in de werkelijkheid met één gerichte schop al dood kan gaan of levenslange klachten kan overhouden.

Reden dat ik er over begin is ook omdat de berichtgeving over geweld in de media diezelfde oppervlakigheid heeft. Men geeft amper info en doet geen verslaggeving over wat er echt heeft plaatsgevonden. Mensen worden expres onwetend gehouden zodat ze niet al te boos worden. Een terroristische aanslag wordt samengevat als 'man rijdt met vrachtwagen door winkelstraat, 3 doden'. Min of meer enkel statistieken en je leest vrolijk verder zonder dat het impact heeft...

Maar als je dan door gaat zoeken kom je achter de fotos die de realiteit laten zien. Een kind van 11 jaar dat in 3 stukken uiteengereten op straat ligt... Geel gekleurde ingewanden liggen uit het lichaam, haar benen op 3 meter afstand..

Dus net als in films leert niemand de realiteit kennen en genieten we als zoiets in de film gebeurt, mits het net zo oppervklakkig wordt weergegeven als we gewend zijn uit de media...

Je kan ook niet de hele dag de realiteit onder ogen zien he.

klopt, dat is ook zo..

Beste geweldsscene ooit!