- Home
- Filmforum
- Film - Algemeen
- Escapisme of kunst ?
Escapisme of kunst ?
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Duh! Dus nog nooit een innerlijk conflict gehad?
Je bent gezegend jongen! Tuurlijk weet ik wat ik aantrekkelijk vind in een vrouw. Daar gaat 't toch niet om?
Bravo! Dat weet ik ook wel zonder kunst. Er is alleen nog altijd een groot verschil tussen iets vluchtig constateren (waarna je je er maar uit luiheid simpelweg bij neerlegt) ... en iets met je volste realiseren, erover peinzen en er daadwerkelijk iets aan gaan doen (uberhaupt het gevoel en de wil hebben daar iets aan te gaan doen). Kunst geeft je tijd, besef en wil. Nou zal ik niet gaan zeggen dat kunst de enige manier is, maar voor veel mensen is dit WEL de juiste manier om je als mens te ontwikkelen.
Waarom niet? Omdat JIJ niks anders uit film kan halen dan een snelle bevrediging? Doe wat emotionele ervaring op en ga dan de discussie nog eens aan.
flipsen
-
- 1696 berichten
- 482 stemmen
Bovendien vind ik de stelling "ik kijk films om me te vermaken" persoonlijk een zéér verwerpelijke stelling, aangezien de beste films helemààl niet vermakelijk zijn, in tegendeel.
Syt
-
- 75 berichten
- 176 stemmen
Sorry hoor, maar hoe kan er aan een goede film nou geen 'zak aan zijn'?
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Je kijkt films zover ik weet altijd om je te vermaken. Het is iets wat je doet in je vrije tijd om jezelf bezig te houden. En waarom zou je dan iets doen wat je niet leuk vind? Films kijken is (bijna) nooit verplicht. Schindler's List vind ik ook vermaak, waarmee ik niet wil zeggen dat ik leuk vind wat er gebeurd. Alle films zijn zo'n beetje vermaak. Het hangt er echter wel vanaf wat je onder het woord verstaat.
frojo
-
- 23 berichten
- 35 stemmen
Ik kan toegeven dat het soms erg moéilijk valt om sommige films uit te zien, maar toch lijkt het me getuige van bijzonder weinig intelect om je mening te verkondigen wanneer je niet eens het geheel hebt gezien. Bovendien wil ik je er vriendelijk op wijzen dat -of je nu houdt van the aviator of niet- er simpelweg een enorm groot artistiek niveauverschil is tussen crossroads en de films van scorsese. Bovendien vind ik de stelling "ik kijk films om me te vermaken" persoonlijk een zéér verwerpelijke stelling, aangezien de beste films helemààl niet vermakelijk zijn, in tegendeel. Ten slotte denk ik dat er aan de mensen die films niet uitzien gigantisch veel sterke plots verloren gaan, eveneens als subtiliteiten, plotwendingen en cinematogrische hoogstandjes. Maar het is wel zéér de vraag of dàt is wat mensen interesseert die "vermaakt willen worden" We're here, entertain us. Cobain is bedankt!
ik ben het met je eens over het eerste gedeelte van je bericht hier boven .
maar ik vind dus ook je dat film kijken best wel vemaak mag noemen.
ook ben ik het met je eens dat als iemand een film niet afkijkt hij er niet over kan oordelen.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
bij Aviator, The (2004):
Dàt is dus idd mijn punt. Veel van de bioscoopgangers zijn er enkel nog op uit uit lol te trappen en zich te vermaken. Veel van de héle grote films (hetzij schindler's list, hetzij 2001, hetzij fellini's oeuvre) zijn helemaal niet vermakelijk of luchtig, en vragen een inspanning van de toeschouwer, om uiteindelijk iets zinnigs over bv. het leven te zeggen. Ik vind het dan ook zeer voor de hand liggend te stellen dat heel veel goede films helemaal niet "vermakelijk" zijn. Zelf vind ik "the aviator" geen leuke film. je voélt de verwarring van hughes/dicaprio, hoe hij verglijdt in waanzin, al moge er dan al een heleboel vrolijke scènes inzitten (de film in de film, de feestjes,...) Ik vind the aviator een psychologische schets van iemand, een duik in de waanzin en denk dat sommige dit verkeerd interpreteren als zijnde "saai en slecht". Een film die een slecht gevoel achterlaat is géén slechte film!!
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
ik ben het met je eens over het eerste gedeelte van je bericht hier boven .
maar ik vind dus ook je dat film kijken best wel vemaak mag noemen.
ook ben ik het met je eens dat als iemand een film niet afkijkt hij er niet over kan oordelen.
Groot entertainment maken (goede blockbusters, the matrix, de depalma-films) is een kunst op zich. Laten we eerlijk zijn: ook de fantastische godfather-trilogie is gemààkt voor een groot publiek, het is mss wel dé commerciële film bij uitstek, maar daarom niet minder impressionant. Maar ik heb de indruk dat veel mensen uit het oog verliezen dat film oorspronkelijk een kunstvorm is. Voor mij is het veeleer een studie en een halve obsessie dan iets waarmee ik mijn vrije tijd vul, hoewel dat dat zeker OOK het geval is.
Mr Orange
-
- 68 berichten
- 967 stemmen
Ok, de eerste opmerking die ik hier wil maken is dat ik me kapot erger aan degenen die hier het "verwerpen" dat mensen naar films kijken om zich te vermaken of het "onzin" vinden dat films teveel inhoud hebben. Iedereen gaat om zijn of haar eigen redenen en verwachtingen naar de film, en er ontstaat pas een probleem als die film niet aan die verwachtingen voldoet. Pas als je naar buiten loopt en het eerste wat je doet is naar je afgescheurde kaartje kijken terwijl die 6 euro in de rechter onderhoek op je netvlies branden, dan was dat voor jou een slechte film. Thats' it. Wie heeft het recht om van een ander te zeggen dat hij of zij ongelijk had om een mening??
Ok, back on topic. Ik verwachtte eigenlijk niet zo heel veel van de film, en juist daarom waarschijnlijk werd ik aangenaam verrast. DiCaprio acteert weer eens erg lekker, en ook de omliggende cast mag er wezen. Natuurlijk is het verhaal lekker Hollywoods aangedikt en is er een flinke laag slagroom opgekwakt om het allemaal goed te eten te maken. Maar ok, als je dat niet verwacht van deze film, ben je nog niet al e vaak naar de bioscoop geweest. Kant en klaar oscarvoer, al heeft ie niet echt veel gewonnen, geloof ik.
LeeGer
-
- 176 berichten
- 328 stemmen
Maar ik heb de indruk dat veel mensen uit het oog verliezen dat film oorspronkelijk een kunstvorm is.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Jij mag films zien als kunst, is geen probleem maar een film is daarnaast echt bedoeld om mensen te vermaken. Als zo'n film dat niet kan, hoe kunstzinnig ook, dan faalt hij en zou hij lijkt mij geen voldoende verdienen.
Voor mij is dàt de omgekeerde wereld, en is het nét dat wat hollywood en omstreken tot een diep verrotte boel maakt. De artiesten en kunstenaars -zoals coppola, scorsese en fellini- vinden in deze playstation-entertain me-generatie geen respons meer, zij willen vermaakt worden en film is én blijft een originele kunstvorm. Deze discussie is dan ook bijzonder overbodig, aangezien dat geen stelling maar de waarheid is. Nu mogen andere mensen dan al zeggen dat ze geen film kijken voor de kunst maar voor de ontspanning, -dat is hun volste recht- dan vind ik persoonlijk niet dat deze mensen zich niet als cinefiel mogen betitelen en hun mening betreffende 'non-entertainment' weinig van belang is. Grote filmers filmen immers om te choqueren of om je door een heleboel -eventueel "niet-vermakelijke-scènes"- tot een dieper inzicht te laten komen. Wat aristoteles de "katharsis" noemde, lijkt helemaal uit de film te gaan verdwijnen, en dat betekent dan ook het einde voor de cinema op zich; we houden dan alleen entertainment over, wat niet het oorspronkelijke idee van film is. Op dat moment is de cinema dood, gedood door de toeschouwers. Hollywood is immers niet de oorzaak, maar wel een gevolg. Als iedereen plots zou snàkken naar fellini & scorsese, zal hollywood de dromers en artiesten terug geld in het handje duwen. Als iedereen daarentegen Van Helsing zal aanprijzen en the aviator zal afschieten, gaat de amerikaanse film een gewisse dod tegemoet. Gelukkig rest ons momenteel het bloeiende azië nog...
ps alleen al scorsese zién zitten op de oscars riep nostalgie op naar het hollywood van de jaren '70. Laten we bidden dat marty nog een heleboel films in zich heeft! Marty, red ons van de ondergang :d
Goodfella
-
- 5091 berichten
- 4875 stemmen
Opvallend dat je juist deze film uitkiest om je betoog te houden. The Aviator is juist in vele opzichten dat weelderige Hollywoodentertainment dat je zo komisch ongenuanceerd afschiet. Goed gemaakt hoor, maar niet zo diepgaand en artistiek verantwoord als je doet voorkomen.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Denk dat ik deze film kies 'om mijn betoog aan op te hangen' omdat ik scorsese als enige en laatste hedendaagse amerikaanse regisseur vereenzelvig met de grote artistieke bloei. Vanzelfsprekend is dit niet zijn beste film, maar ik vind dit een zeer moedige poging (eigenlijk veel meer dan een poging) om met de hedendaagse wetten binnen hollywood iets origineels en authentiek te doen. Zelfs binnen een rasechte studiofilm (the aviator is zeker géén auteursfilm!), kan scorsese zijn eigen, onmiskenbare stempel drukken. En dat heb ik al lang niet iemand zien doen. Vandaar mijn betoog
Goodfella
-
- 5091 berichten
- 4875 stemmen
Denk dat ik deze film kies 'om mijn betoog aan op te hangen' omdat ik scorsese als enige en laatste hedendaagse amerikaanse regisseur vereenzelvig met de grote artistieke bloei.
Coppola is ook nog niet dood toch, fysiek dan hè. Als je het over de artistieke bloei van de '70's hebt tenminste, de movie brats enzo. Ironisch genoeg juist de periode waarin de blockbuster geboren werd. Maar goed, als je voor het gemak Lynch, Fincher, Aronofsky, Kelly, Gilliam, Linklater, van Sant en de Coens van tafel veegt zou ik ook gaan geloven dat het Amerikaanse filmaanbod alleen maar uit voorgebakken bagger zou bestaan ja .
LeeGer
-
- 176 berichten
- 328 stemmen
Voor mij is dàt de omgekeerde wereld, en is het nét dat wat hollywood en omstreken tot een diep verrotte boel maakt. De artiesten en kunstenaars -zoals coppola, scorsese en fellini- vinden in deze playstation-entertain me-generatie geen respons meer, zij willen vermaakt worden en film is én blijft een originele kunstvorm. Deze discussie is dan ook bijzonder overbodig, aangezien dat geen stelling maar de waarheid is. Nu mogen andere mensen dan al zeggen dat ze geen film kijken voor de kunst maar voor de ontspanning, -dat is hun volste recht- dan vind ik persoonlijk niet dat deze mensen zich niet als cinefiel mogen betitelen en hun mening betreffende 'non-entertainment' weinig van belang is. Grote filmers filmen immers om te choqueren of om je door een heleboel -eventueel "niet-vermakelijke-scènes"- tot een dieper inzicht te laten komen. Wat aristoteles de "katharsis" noemde, lijkt helemaal uit de film te gaan verdwijnen, en dat betekent dan ook het einde voor de cinema op zich; we houden dan alleen entertainment over, wat niet het oorspronkelijke idee van film is. Op dat moment is de cinema dood, gedood door de toeschouwers. Hollywood is immers niet de oorzaak, maar wel een gevolg. Als iedereen plots zou snàkken naar fellini & scorsese, zal hollywood de dromers en artiesten terug geld in het handje duwen. Als iedereen daarentegen Van Helsing zal aanprijzen en the aviator zal afschieten, gaat de amerikaanse film een gewisse dod tegemoet. Gelukkig rest ons momenteel het bloeiende azië nog...
ps alleen al scorsese zién zitten op de oscars riep nostalgie op naar het hollywood van de jaren '70. Laten we bidden dat marty nog een heleboel films in zich heeft! Marty, red ons van de ondergang :d
Maar dan nog, ook voor kunst geld denk ik toch dat je je er mee bezig houd qls iets je boeit, als je het mooi vind? Dat geld dan voor film ook. Wie hangt er een schilderij in zijn huis dat hij afschuwelijk lelijk vind?
moviemike
-
- 1156 berichten
- 5382 stemmen
Wat Scorsese heeft bewezen met deze film (en waar pakweg Coppola haast niet in slaagt) is dat hij Hollywoodvoer kan maken zonder zijn stempel te verliezen. Een Coppola, Friedkin of DePalma slagen er veel moeilijker in zich te kunnen aanpassen aan de hedendaagse cinema, hoewel Scorsese uit dezelfde periode dateert.
Dat is hetgene wat van Scorsese zo'n buitengewoon cineast maakt. Hij weet zich te verzoenen met de omstandigheden waarin hij moet filmen, slaagt erin na 30 jaar nog steeds een groot publiek (zowel een jong als een oud) te entertainen en weet perfect hoe hij filmhits kan maken zonder zijn imago te beschadigen (Vooral met dat laatste heeft zijn goede vriend Robert DeNiro problemen).
Na Polanski zijn er weinigen die het Scorsese nadoen.
Het is jammer van die oscar, maar ooit zal het hem lukken. Scorsese is nog jong.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Coppola is ook nog niet dood toch, fysiek dan hè. Als je het over de artistieke bloei van de '70's hebt tenminste, de movie brats enzo. Ironisch genoeg juist de periode waarin de blockbuster geboren werd. Maar goed, als je voor het gemak Lynch, Fincher, Aronofsky, Kelly, Gilliam, Linklater, van Sant en de Coens van tafel veegt zou ik ook gaan geloven dat het Amerikaanse filmaanbod alleen maar uit voorgebakken bagger zou bestaan ja .
Laten we even wel zijn: de jaren zeventig waren (tot nogtoe) de laatste opbloeiing van hollywood. Natuurlijk wandelen er nog wel een paar visuele genieën rond, maar uiteindelijk gaat het hier over individuen. Het merkwaardige aan de jaren '70 was dat er plots een vloedgolf van talent kwam aanwaaien, die hollywood op vijf à tien jaar compléét veranderde. Nu mogen Gilliam en Fincher wel degelijke regisseurs zijn, dàt hebben ze écht niet in zich. kelly naar voren schuiven als meester van de cinema lijkt me nog bijzonder vroeg: je ging scorsese na "who's that knocking at my door?" toch ook niet direct als leider van een generatie betitelen? De Coens tenslotte zijn de laatste jaren echter bijzonder op de dool: nergens halen ze nog het fantastische niveau van hun oudere films. Gelukkig biedt er zich een sterke nieuwe generatie aan; laten we hopen dat de bloei van de cinema niet compléét verhuist naar azië, want hollywood heeft gedurende een lange periode bewezen dat succes én kwaliteit een per-fecte combinatie kunnen vorman, waarvan nog getuige deze 'aviator'
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Waarom draait zowat elke discussie hier uit op een 'mijn-mening-is-evenwaardig'-kinder-debat? Zo overbodig, aangezien niemand hier zijn mening ook maar probeert op te dringen, maar deftig argumenteert en nadenkt over film en cinema
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Reactie op zo'n beetje alles wat olivier hierboven schreef:
Begrijp me niet verkeerd, maar ik snap de reden dat je films kijkt niet meer. Je vind het kunst, oké, ben ik het mee eens, maar je wilt niet vermaakt worden en het hoeft ook niet boeiend te zijn. Hoe in godsnaam kun je een film goed vinden als het je niet boeit of vermaakt (en met vermaak bedoel ik hier niet alleen dat de film vol actie en/ of humor zit). Het lijkt wel alsof je films kijkt omdat het moet en je ze leuk vind omdat je jezelf daartoe dwingt. Daarbij moet het woord kunst niet te licht gebruikt worden, want als er iets persoonlijk is, is het wel kunst.
Er zijn overigens nog genoeg goede regiseurs met een eigen stempel aanwezig op deze Aarde. Sterker nog, bij wie kun je beter een eigen stempel herkennen dan bij Quentin Tarantino. En die is nog lang niet uitgedaan. En uit die mooie jaren '70 van je stamt ook een andere grote, op deze site lichtelijk onderschatte regiseur: Steven Spielberg. Ook hij heeft iets herkenbaars (wat ik in The Terminal een klein beetje miste). Hij weet ook Hollywood met eigen stijl te mengen als Scorsesse. Kijk maar naar Schindler's List. Een erg goed gemaakte film, kunst in mijn ogen, maar ook geschikt voor het goede publiek. Dat vind ik eigenlijk knapper dan een film die maar een kleine groep aanspreekt, zoals The Aviator (waar ik niks tegen heb).
En het is zo makkelijk om Hollywood steeds maar af te kraken. Ik geef toe, ze leveren te veel standaard werk af. Maar je moet niet vergeten dat ook daar af en toe een pareltje vandaan kan komen, die eerst standaard lijkt, maar toch zeer goed blijkt te zijn. Pirates of the Caribean is voor mij persoonlijk het bewijs.
Wat me vooral dwars zit is dat je constant weer laat merken dat je vroeger alles beter vond en dat je tegenwoordige filsm geen kans meer geeft, tenzij ze van ouwe rotten van het vak, zoals Scorsesse, komen. Scorsesse is goed, maar kijk ook een naar wat er nieuw is. Het is niet allemaal zo slecht als jij lijkt te denken.
Goodfella
-
- 5091 berichten
- 4875 stemmen
Nu mogen Gilliam en Fincher wel degelijke regisseurs zijn, dàt hebben ze écht niet in zich.
Hum.. Fincher is inderdaad wat onevenwichting (Fight Club vs Panic Room??), maar Gilliam drukt toch wel heel stevig en consequent een eigen stempel op z'n werk. De man creeert volledig z'n eigen wereldje. Daar vind ik je echt wat te overromatisch wat je denkbeelden uit de periode van de Easy Riders en Raging Bulls betreft.
Nopes, heb je gelijk in, maar ik zeg toch ook nergens dat Kelly een meester van de cinema of leider van een generatie is? Ik noemde die namen vooral om aan te geven dat het nog niet zo slecht gesteld is met de hedendaagse Amerikaanse cinema als jij stelt. Een lijstje dat je vervolgens wel erg makkelijk afdoet als "een paar visuele genieen". Vraag is daarbij of het wel nodig is dat deze mensen de algemene deler gaan beinvloeden. Nu bereiken ze hun publiek óók wel.
Mee eens hoor, maar laat ik nu grappig genoeg hetzelfde over Scorsese denken. Meneer heeft ook al járen niets meer in de trant van Taxi Driver of Raging Bull gemaakt. Films als deze of Gangs of New York zijn vrij oké, maar dit zijn nou júist luchtig entertainende werken waar jij zo vurig op inhakt. Verschil is dat ze een stuk classier zijn dan [insert random $150.000.000 Bruckheimer movie here], maar die gelaagdheid en diepgang waar je naar op zoek bent zie ik hier niet in terug.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Het lijkt wel alsof je films kijkt omdat het moet en je ze leuk vind omdat je jezelf daartoe dwingt. Daarbij moet het woord kunst niet te licht gebruikt worden, want als er iets persoonlijk is, is het wel kunst.
Hmm denk dat dit weinig antwoord vereist: natuurlijk kijk ik films omdat ik dat leuk vind. Voor mij betekent dat worden meegevoerd door de stroom van in feite losse beelden en de indruk krijgen dat deze illusie echt is. Maw: opgaan in een film. Daarom vind ik kritiek als 'ik vond de film niet leuk' in de zin van 'vrolijk', compléét overbodig. Een film mag best zwaar of doorploegd zijn, daarom gaat de lol vh kijken er niet af. En dat is iets wat de FX-cinemagangers weleens vergeten...
Het is écht niet om je te pesten, maar ik vind tarantino lichtelijk overschat. Reservoir Dogs was een inovatief meesterwerk en Kill Bill 1 een lesje in filmen, maar de rest was uiteindelijk niet veel nieuws, met als absolute dieptepunt kill bill 2.. Maar nietemin is tarantino een groot regisseur al was het alleen maar om het fabuleuze RD
Als er één man is die ik het liefst uit de analen vd cinema had willen schrappen was hij het wel. Hij was de -nietemin effectieve- geest die hollywood heeft ingeprent dat films lichtvoetig, vrolijk en vooral niet al te diepgaand moeten zijn. Hoewel stevie goede films op zijn naam heeft (ET, jaws,..) zie ik hem als oorzaak voor de ondergang van de geëngageerde film.
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Op Goodfella heb ik niéts aan te merken: ik ben het compléét met hem eens. Al vind ik dat Terry Gilliam al een beetje lang van scène is verdwenen om hem bij die nieuwe generatie te rekenen. Maar dat gaat hij dit jaar ruischoots goedmaken
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
Ik ben het natuurlijk eens met olivier. Film is in de eerste plaats een kunstvorm en hoeft absoluut niet te voldoen aan de momenteel ingeburgerde 'luchtig-vermaak-norm. Vermaak is slechts 1 van de vele functies van cinema. Je met getergde ziel door een longtake van 11 minuten of een filosofische dialoog van een kwartier heen worstelen, terwijl er aan verstand, geweten en hart gevreten wordt, terwijl je tijd krijgt te contempleren over jezelf, sociale vraagstukken, geschiedenis, religie, mens en leven + je daarbij ook nog eens te realiseren dat de samenwerking van beeld, geluid, emotie en (intellectuele) inhoud je wel zo'n verschrikkelijk gevoel van overweldigende schoonheid opleveren, dat je je emoties amper of niet kunt bedwingen. Dat is de ultieme functie van cinema. Ik heb The Aviator niet gezien hoor en ik wil op zijn tijd best luchtig vermaakt worden, maar de genoemde 'saaie kunst' krijgt wel mijn hoogste waarderingen. De auteurs uit de periode 1920-1970 bevallen me veelal het beste. Welke van de huidige 'auteurs' willen en kunnen uberhaupt nog een film als Visconti's Death in Venice, Welles' Citizen Kane, of Tarkovsky's Andrei Rublyov maken?
Dat levert toch geen belangstelling meer op bij de generatie die enkel ge-entertaind wil worden? Dus daar valt ook geen geld meer mee te verdienen en "enkel creeeren om te creeeren" lijkt niet meer in de hoofden van het gros van de huidige regisseurs te zitten. Met de komst van special effects/computer-effecten is de cinema steeds minder interessant geworden in mijn opinie.
Jean-Luc Godard zei toch:"Cinema is dood"
Daar zit echt wat in. Ach, breek me de bek verder maar niet open. Ik hoop echt oprecht dat dit geklaag op een dag onterecht blijkt te zijn
moviemike
-
- 1156 berichten
- 5382 stemmen
Cinema is helemaal niet dood. Cinema evolueert en verandert, en er zijn velen die zich daar niet aan kunnen aanpassen.
Er zijn voldoende jongere regisseurs met een eigen visie, die filmparels afgeven zonder de vaste Hollywoodtermen te gebruiken (Alexander Payne, Alejandro Amenabar, Steven Soderbergh, ...).
Het is niet omdat te veel Hollywoodrotzooi te vaak in de bloemetjes wordt gezet dat daarmee plots de ganse cinema dood is.
meesterwerkjes van de laatste jaren: Cidade de Deus, Traffic, Mulholland Drive, Hable Con Ella, ...
Wat Godard zegt over cinema is voor een man van zijn leeftijd volstrekt normaal.
Oud-voetballers klagen dat er tegenwoordig geen talent meer is; Muziekliefhebbers uit de jaren 60 en 70 lopen te zeuren dat het niet meer hetzelfde is als vroeger; mijn bompa zegt vaak dat de wereld tegenwoordig om zeep is geholpen, en dat heeft allemaal niks met cinema te maken.
Als we dan toch moeten vaststellen dat cinema dood is, dan kunnen we maar meteen aannemen dat alles dood is!
Ramon K
-
- 13575 berichten
- 0 stemmen
.... verandert inderdaad, maar evolueert (in de zin van een positieve ontwikkeling) absoluut niet.
Soderbergh is de (middel)matigheid zelver, Amenabar heb ik nog niks van gezien en Payne (waar ik slechts About Schmidt van heb gezien) is met een oeuvre van 4 films slechts een hele prille belofte voor de toekomst. Nee, nee .. ik geloof best dat er een handjevol goede nieuwe regisseurs is, maar ze zijn lang niet zo talrijk als in de decennia ('20/'70).
Het lijkt er anders verdacht veel op. Er zullen ongetwijfeld nog goede regisseurs zijn die ik nog niet ontdekt heb (en dan vooral buiten Hollywood), maar voorlopig zie ik weinig lichtpuntjes verschijnen.
Op MD na noem je een vrij matig rijtje films op.
Flauw zeg. Ik constateer ook slechts 't herkauwen van bestaande concepten en het recyclen van bestaande ideeen. Ik is 26 by the way.
Daar kan ik serieus zelfs een eind in mee. Je moet je voortaan kunnen legitimeren op straat, discotheken experimenteren al met onderhuidse streepjescodes en voetbal is een grote commerciele business. We gaan naar de haaien! Zeker weten!
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Je kan dat misschien eens op diezelfde straten gaan roepen, zal niet misstaan tussen al die andere sekteronselaars.
En trouwens, volgens dezelfde normen die jij hanteert, recyclet de oude cinema ook maar ideeën van vroeger, alleen dan meer invloeden van andere genres. Zoals ik bij Izo al zei, Tarvoksky, of zo'n 2001 beantwoorden volledig aan het filosofisch cliché, dat al honderden jaren gevestigd is. Laten we het erop houden dat de wereld sinds de holbewoners al dood is, sindsdien is de verloedering begonnen, nietwaar ?
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Hét punt dat zowel mij als Ramon K bezighoudt is dat er momenteel idd niemand nog gewoon een film maakt om een film te maken. Voordat er één letter op papier wordt gezet, moet er al een publiek zijn gevonden. Om dan mensen als Soderbergh naar voren te schuiven als de nieuwe coppola, is zelfs pijnlijk genant! Toen de amerikaanse film in volle bloei was vroégen de regisseurs zich niet af of iemand naar hun films ging komen kijken, ze mààkten ze gewoon. Dat betekent niet dat er tegenwoordig geen meesterwerken gemaakt worden; sommigen slagen erin om de huidige conventies slim te omzeilen. Maar er is géén vloedgolf van meesterwerken meer; een voorbeeld? In '75 kwamen er op enkele maanden na elkaar uit: one flew over the cuckoo's nest, nashvillen taxi driver, barry lyndon, the french connection II en novecento. Als er dit decennium één evenwaardige film uitkomt in onze zalen, noemen we dat tien jaar later NOG als argument om te bewijzen dat de cinema leeft. Dat soort cinema wordt gewoon niet meer gemaak...
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Je kan ook gewoon stoppen met het kijken van rotzooi en je wat verder verdiepen in de kunst genaamd cinema. Ik ken genoeg filmmakers die lekker hun eigen ding doen, en ik verdiep me dan vooral alleen in Japanse cinema.
Trouwens, het is makkelijk om terug te kijken op films, ze klassiekers te noemen en dan te zeggen dat ze ze nu niet zo meer maken. Want inderdaad, ze maken ze niet meer zo, en gelukkig maar. Wie wil blijven hangen in oude tijden, mij best, geef mij maar moderne cinema. Per jaar worden er ook hier enkele potentiële klassiekers gemaakt, alleen moet ik nog 30 jaar wachten voordat ik de volgende generatie met ernstige toon kan vertellen dat het vroeger zoveel beter was, en dat er nu geen klassiekers meer gemaakt worden.
Tsukamoto, Sogo Ishii, Miike, Oshii, Kitano, Takahata, Morimoto ... allemaal regisseurs die hun ding doen. Al wat van deze mensen gezien ?
olivier
-
- 1249 berichten
- 1577 stemmen
Jazeker heb ik al dingen van deze mensen onder de loep genomen, maar waar mijn posts vooral over handelden was de teloorgang van het artistieke hollywood. Heb ettelijke malen vermeld dat dé grote bloeiplaats van de huidige moderne cinema niet meer de VS, evenmin Rome, noch Parijs maar wel Azië is.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Ah, sorry, had niet door dat je enkel tegen Hollywood inging, dan ben ik het roerend met je eens.
moviemike
-
- 1156 berichten
- 5382 stemmen
Flauw zeg. Ik constateer ook slechts 't herkauwen van bestaande concepten en het recyclen van bestaande ideeen. Ik is 26 by the way.
Ik heb er ook niet bijgezegd dat dat voor iemand van jou leeftijd volstrekt normaal is, he.