- Home
- Filmforum
- Overig - Televisie
- Fuujin Monogatari (2004)
Fuujin Monogatari (2004)
Onderhond
-
- 87372 berichten
- 12291 stemmen
Alternatieve titel: Windy Tales
Japan
Drama / Fantasy
390 minuten (OVA, 13 delen)
geregisseerd door Junji Nishimura
met de stemmen van Junji Nishimura, Ai Iwamura en Ai Orikasa
In een klein dorpje op het Japanse platteland leeft een clan van Kazetsukai, mensen die controle hebben over de wind. Nao Ueshima is een student op de middelbare school en president van de school's digitale camera club. Taiki een van de Kazetsukai, laat zijn dorp en de weduwe van zijn broer achter om een wiskunde leraar op Nao's school te worden. Nao komt achter Taiki's kracht nadat hij het gebruikt om haar leven te redden. Nao en haar vrienden reizen naar het dorp van de Kazetsukai om zelf de kracht te leren.
-----------------------------------------------------
Het verhaal klinkt erg "zwaar". Wie een opgeblazen of overdraven fantasy quest verwacht zal dan ook bedrogen uitkomen.
Meisjes kunnen de wind beheersen, katten kunnen vliegen. So be it. De sfeer in Windy Tales valt misschien nog het best te vergelijken met iets als Totoro. Carefree. De reeks draait rond een clubje van drie, die de fotoclub van het lokale schooltje vormen. In elke aflevering staat de wind wel centraal, en er wordt al eens wat afgevlogen, of windvoetbal gespeeld, maar het luie warme zomerdagsfeertje blijft altijd centraal staan.
Prachtige en aparte tekenstijl, ook erg passend. En het zelfde kan gezegd worden van de muziek. Kenji Kawai zorgt voor geweldige ambient, die nog een extra dosis sfeer met zich meebrengt.
En niet toevallig komt dit uit het I.G huisje, al zien hun recentere projecten er minder boeiend uit. Volgens mij hebben ze door SAC iets teveel geld geroken. Anyway, voor dit soort animes ben ik altijd gewonnen. 4.5*
Onderhond
-
- 87372 berichten
- 12291 stemmen
"Eindelijk" de laatste aflevering gezien.
Toch al twee jaar na release. Enerzijds blij dat ze eindelijk het einde bereikt hebben, anderzijds is dit een reeks die nooit zou moeten eindigen.
Ook bij het zien van deze laatste aflevering kwam de Totoro vergelijking weer opdoemen. Zeker niet qua stijl of sfeer, maar dat gebrek aan drama vindt je toch erg weinig terug. Windy Tales is een serietje dat rustig voortkabbelt, op een stroom van naïviteit en melancholie. De wereld van de meisjes is een soort van paradijs. Niet ontdaan van problemen, maar wel met een positieve kijk op alles.
Visueel apart en erg mooi, bijstaan door heerlijke muziek van Kawai. Een unieke sfeer die je heerlijk laat meedromen. Mooiste aflevering is ergens rond 5-7, waar er verteld wordt over een reis gemaakt door één van de leraars, maar echt alle afleveringen zijn ijzerstrek. Niks filler, want er is dan ook geen verhaal te vertellen.
Dikke 4.5*, lijkt één van de laatste sterke IG reeksen te gaan worden. Ondertussen hebben ze zich mooi in de mainstream genesteld lijkt het wel.
Black Math
-
- 5417 berichten
- 1741 stemmen
Leuke serie. Bedankt voor de tip.
Net de laatste aflevering gezien. Fijn dromerig sfeertje en een traag tempo, daar hou ik altijd wel van. Fijne muziek, past goed bij het sfeertje.
De stijl is wel eventjes wennen, maar werkt zeker verfrissend vergeleken met andere series met een wat conventionelere stijl. De animatie was best aardig, al zat er veel repetitie in. Op het moment dat wind erg heftig werd, waren de beelden het mooist, met name tijdens de storm in de tweede aflevering.
4*.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Fantastische mini-serie dit inderdaad. Ondertussen alweer zo'n vier jaar geleden gezien, maar de sfeer is me altijd bijgebleven. Nog steeds jammer dat dit niet meer op de site mag (ik weet nog dat ik hier destijds wel op had gestemd).
Animosh
-
- 4665 berichten
- 526 stemmen
Niet echt mijn ding: er gebeurt inderdaad helemaal niets, en hoewel ik de speelse, kinderlijke visuele stijl en de rustig voortkabbelende ambient van Kenji Kawai erg fijn vond werden ze wel al snel repetitief, waardoor ik de serie al na één episode beu was en de rest van de episodes "gescand" heb op de sfeervolle "niets-aan-de-hand" scènes die de serie soms érg effectief neer weet te zetten. Vooral de scène waarin Nao een "wind-kat" ontdekt en fotografeert op het dak van haar school (in episode 1: 3:00-4:30) en de regen-scène (in episode 11: 7:45-9:00) slaagden er door een sterke combinatie van de schattige animatie, leuke inhoud en zachte ambient in om een enorm rustgevende, vredige sfeer neer te zetten. Als een geheel spreekt Windy Tales me dus niet aan - daarvoor is het mijns inziens te repetitief en te saai - maar de sfeervolle scènes die bij vlagen worden getoond zorgen er toch voor dat het op zijn minst het scannen waard was.