Jailbait (2014)

Ik had nooit gedacht opnieuw met een fabricatie van 'The Asylum' in aanraking the komen, maar de wegen van onwelriekende productiehuizen zijn nu eenmaal ondoorgrondelijk. Net als je denkt veilig te zijn, grijpen ze je met hun klauwen bij de nek en sleuren ze je schreeuwend mee in de schaduwen, alwaar ze optimaal kunnen functioneren.

'Jailbait' is het meeslepende verhaal van Anna, een op het eerste zicht kalme, maar getergde ziel die in de bajes vliegt nadat ze haar stiefvader om zeep helpt. Een ietwat merkwaardig thema zou je denken, maar je weet natuurlijk nooit waar de kleine bengels van 'The Asylum' zich op gaan richten.

Dit gezegd zijnde, het verbaasde me zeer dat ze niet à la 'Bowfinger' voor een willekeurige gevangenis in de struiken zijn gaan zitten en vanuit die positie alles gefilmd hebben, zonder medeweten van hun overburen. Daarna zou er dan een meteoriet uit de lucht zijn gevallen, wat de ontsnapping van Anna tot gevolg zou hebben. Maar dit lag tot mijn ontsteltenis mijlenver van de realiteit. Ze hebben, geloof het of niet, moeite gestoken in het decor en een of andere carnavalszot heeft ze toestemming gegeven in een echte gevangenis te filmen. Zo zeg, daar sta ik van te kijken!

Hun goedkope karaktereigenschappen zijn weliswaar nog steeds intact en het afleveren van ontzettend talentloze ongein hebben ze duidelijk nog niet afgeleerd. Het ziet er aanvankelijk allemaal maar triestig uit. Een beetje belichting hier en daar kan wonderen doen, maar bij 'The Asylum' is de mentaliteit: als we op een paar lampen besparen, kunnen we een extra pornoactrice inhuren. Als de verkoopsresultaten maar positief zijn.

Laten we maar ter zake komen en de onnodige mededeling maken dat het verhaal dus werkelijk op geen fluit trekt. Zo bestaat het merendeel van de film uit pseudo-opwindende taferelen tussen de schalkse vrouwtjes. Ze zullen elkaar afwisselend in de haren vliegen, ongegeneerd bepotelen en als afsluiter een stevige tong draaien. Een andere, maar minstens even beroemde leuze van 'The Asylum': hoe meer tieten, hoe beter de film!

De eerste seksscène wordt op het meest dwaze moment geïntroduceerd. We zijn nog geen kwartier bezig wanneer Anna en haar celgenote beginnen rampetampen. De scène oogt bijzonder ongemakkelijk en deed me wat denken aan de 'love scenes' van 'The Room', zoals Wiseau ze doorgaans tracht te bestempelen. Maar hey, de met botox geïnjecteerde kont van Wiseau is hier tenminste nergens te bespeuren. Dus dat was alvast positief. De muziek die op de achtergrond speelt daarentegen, kon niet minder passend zijn. Een soort misplaatste Metal die alles nog wat vreemder maakt. Gaan ze straks 'KC & the Sunshine Band' spelen op een begrafenis?

Anna heeft simpelweg geen tijd om haar karakter te ontwikkelen. Ze wordt continu behandeld als een lustobject en het helpt niet dat ze wordt vertolkt door een actrice/model die totaal geen idee heeft hoe ze die leegte moet opvullen. "Ik grijp mijn kans" dacht ze toen ze het script las en zag dat ze 75% van de tijd met haar tieten in de wind moest lopen. Anna is van begin tot einde niets meer of minder dan een voluptueuze zandzak, die doorheen de gevangenis wordt gesleept en die om de haverklap seksuele handelingen moet uitvoeren. Zandzakken zijn blijkbaar niet alleen gevuld met zand, maar ook met een heleboel seksuele frustraties. Enfin, dit enkel en alleen om de kijkers een moment te geven dat hen even uit hun inmiddels comateuze toestand haalt. Ze trachten wel aan te tonen dat Anna hoe langer hoe meer 'geïnstitutionaliseerd' raakt en dat ze zich maar met moeite recht kan houden, maar de geloofwaardigheid is zoals gewoonlijk ver te zoeken.. Ze is om een weinig mysterieuze reden ook de enige 'inmate' die geen BH draagt. Hoe minder kleren ze draagt, hoe minder tijd het immers in beslag neemt om ze uit te trekken. Briljant!

Het verhaal is flinterdun maar slaagt er toch in alle kanten op te stuiteren zonder ook maar ergens vooruitgang te boeken. Je kan het vergelijken met een slak op een pogostick. Het slaat nergens op. Alle gevechten die zonder reden uitbarsten, alle bezoekjes aan de directeur, die uiteraard zijn gevangenen misbruikt, al het druggebruik en de uiterst geforceerde seksscènes... Op den duur smelt alle lulkoek samen in een troosteloos en hopeloos geheel. Het meest belachelijke moment geschiedt wanneer er tijdens gevecht nummer twintigduizend ineens een heel SWAT team wordt ingeschakeld. Waar was dat voor nodig? Eventjes aantonen dat ze wel degelijk het budget hadden voor dergelijke fratsen? Even later moet Anna na een van haar crisissen zowaar een soort Hannibal masker dragen om haar van zichzelf te beschermen. Please...

Het feit dat de directeur gevangenen kan overhalen iemand van zijn eigen personeel neer te steken is gewoon absurd. Wie heeft deze shit geschreven? Ook de hele talentenshow die tegen het einde wordt georganiseerd draagt niets bij tot het verhaal. Hilarisch weliswaar, hoe Anna de Cello bespeelt. Ze kan de meest indrukwekkende klanken produceren zonder haar vingers te bewegen. De ritmische melodieën die je te horen krijgt, komen totaal niet overeen met de bewegingen die ze maakt met de strijkstok. Een dement nijlpaard heeft een beter inzicht in hoe dit instrument werkt. Terwijl Anna het instrument zo schaamteloos aan het verkrachten is, pinken alle medegevangen zowaar nog een traantje weg. Staande ovatie. Net diezelfde gevangenen die haar gedurende de hele film hebben uitgelachen.

Verder valt er niets over te zeggen. Het acteerwerk is middelmatig tot slecht, de regie is zeer povertjes en de tieten zijn vierkant.

Shiiiiiit, wat een kutfilm.

0.50

De film had nochtans wat kunnen worden en dat leek ook zo in het begin. Een film die misschien wat fout was, maar toch voor wat fun kon zorgen. Tenslotte kent de filmgeschiedenis wel meer dergelijke vrouwengevangenisfilms. Helaas is dit gewoon een slechte film geworden. Niet alleen slecht acteerwerk en povere regie. Maar ook zeer voorspelbaar met een opeenvolging van roepen-seks-drugs-geweld en opnieuw. Geen karakterinvulling of eventueel wraak of zo. Geen coole scènes die de film nog wat kunnen redden. Niets helaas. En voor de mooie vrouwen alleen wil ik ook weer geen punten geven.

Film zojuist gezien, een aangrijpend verhaal over een jonge vrouw die onterecht in de gevangenis beland en daar afschuwelijke dingen moet meemaken, vrije harde film ook, ook aardig wat bloot in de film dat je normaal niet altijd ziet in dit soort films.

al met al goed verhaal en leuk om een keer gezien te hebben.

@ dave, Jou recensie is een stuk beter dan heel de film, ik heb het einde niet gehaald dus geef geen ster ( tot dus ver zou het een halve ster geweest zijn ) maar om jouw recensie heb ik tenminste nog kunnen lachen thanks !

In tegenstelling tot velen vond ik dit dus gewoon een redelijke film, het acteren kon inderdaad wat beter, maar toch waren de emoties goed zichtbaar, het verhaallijn is ook gewoon uitstekend, wat me alleen stoorde was dat een van de weinige goed uitziende vrouwen als grote leider speelt, komt niet echt overeen met de citaat dat mooie meiden het niet makkelijk hebben in een gevangenis.

In tegenstelling tot velen vond ik deze coming of age film zeker geslaagd en voor wat het was meer dan genoeg amusementswaardig. De donkere wereld vanuit de gevangenis gaf complexe relaties, drugs en geestesziekte goed weer, waarbij de zoektocht van de protagonist naar verlossing centraal stond.

Veel lelijke vrouwen en nog meer lelijke vrouwen met rare figuren en veel nep tieten in deze draak van een film.

Dave...

De perfecte conclusie van een fantastische recensie, Dave!

Wat kan iedereen hier toch weer lekker makkelijk afgeven op The Asylum - beetje zielig. Jailbait is een vrouwengevangenisfilm pur sang met veel bloot, gevechten tussen rivaliserende groepen, drugsgebruik en een sadistische gevangenisdirecteur. Het heeft helemaal niets om het lijf en dat is ook precies wat ik van deze film hoopte en verwachtte. Geinige genrefilm - mensen die écht een doortimmerd verhaal verwachten bij een film van The Asylum zijn euhm, apart.

3,0*

Opvallend dat de meningen hier zo sterk verschillen. Ik vond het eigenlijk wel een indrukwekkende film, die op mij tamelijk realistisch overkwam. Oké, het is een genrefilm, W.I.P.-exploitation enzo, maar het verhaal vond ik niet absurd, de acteerprestaties voldoende en de seks en het bloot blijft binnen de perken van het verhaal. Heb me er geen minuut mee verveeld. Toegegeven, het slot is niet erg geloofwaardig; het gebruikelijke eindgoed/algoed van de Amerikaanse film. Maar Sara Malakul Lane is een lekker ding om naar te kijken, de bonus, zeg maar. Trouwens, de score is ook niet verkeerd, ook al is de muziek niet direct mijn smaak.

Vandaag weer eens herbekeken, en moet zeggen de film is best goed in dit genre drama.

Er komt redelijk wat bloot in voor, maar dat is niet storend en deze film verteld een verschrikkelijk verhaal achter een vrouwen gevangenis en wat deze dame allemaal meemaakt.

Al met al een goede film!

BlueJudaskiss schreef :

Precies. Simpele, maar wel effectieve B-film die door de belichting, het camerawerk, de recht aan toe vertolkingen een realistisch aspect weet te brengen. Natuurlijk zijn er bepaalde scènes die ongeloofwaardig over komen, maar in zijn geheel best een rauwe, intense gevangenisfilm. En Sara Malakul Lane is gewoon een mooie meid die mag gezien worden. 7/10

Net zoals "Fransman" (bedankt voor het tippen van deze film), heb ik me ook goed vermaakt met deze Misdaad / Drama film (een vrouwengevangenisfilm) en vooral vanwege hoofdrolspeelster Sara Malakul Lane, die namelijk zeer regelmatig bloot (de eerste keer al na circa vijf minuten) te bewonderen is en die behoorlijk rondborstig is (weliswaar twee ferme siliconenborsten).

Toen ik tijdens de opening van het verhaal zag dat deze film gemaakt is door "The Asylum" (de meeste films van hun zijn gewoon zooi en bevatten tergend slecht acteerwerk en prehistorische computereffecten), had ik wel mijn bedenkingen, maar deze film is gewoon goed te doen en dit is zeker ook geen vrouwengevangenisfilm zoals die vooral in de jaren 70 werden gemaakt, hoewel er best veel douche scènes in te zien zijn en ook is een perverse gevangenisdirecteur aanwezig.

In "Jailbait" maak je kennis met de getalenteerde 17-jarige Anna Nix (Sara Malakul Lane) die Cello speelt. Deze jonge vrouw doodt per ongeluk haar drinkende stiefvader, als hij haar probeert te verkrachten. Ondanks dat ze onschuldig is, wordt ze veroordeeld tot 4 tot 9 jaar in een maximaal beveiligde jeugdgevangenis en daar belandt ze in een regelrechte hel, want ze valt in de smaak bij zowat elke vrouwelijke gevangene en ook de gevangenisdirecteur en al snel moet ze zichzelf zien te redden in deze nietsontziende wereld.

Ondanks dat deze film het vooral moet hebben van lesbische seks (o.a. een bef scène), gevechten, een perverse gevangenisdirecteur en heel veel frontaal vrouwelijk naakt (buiten Sara Malakul Lane die bijna om de haverklap bloot te bewonderen is, zien we verder ook nog wat bloot van o.a. Jennifer Robyn Jacobs en Erin O'Brien en dat tijdens de lesbische scènes met Sara Malakul Lane), zat het verhaal (met hier en daar wel de nodige clichés) eigenlijk ook best aardig in elkaar (wel een voorspelbaar verloop) en krijg je o.a. veel drama te zien.

Zo wordt Anna (die zich wel probeert te weren, want als haar lichaam haar niet kan redden, dan moeten haar vuisten haar beschermen) regelmatig in elkaar geslagen en geschopt, wordt ze regelmatig verkracht door de gevangenisdirecteur, raakt ze aan de drugs (eerst softdrugs maar naderhand harddrugs) en probeert ze ook zelfmoord te plegen.

Hoewel de gevangenis voor Anna een hel is, zijn er ook bepaalde personen in de gevangenis die zich om haar ontfermen zoals verpleegster Jane Machara (Samantha Cardona), die uiteindelijk wordt dood gestoken, haar celgenoot Genie (Jennifer Robyn Jacobs) en eigenlijk ook Kody (Erin O'Brien), hoewel ze meestal een haat-liefdeverhouding met elkaar hebben. Uiteindelijk komt Anna ook vervroegd vrij (omdat ze seksopnames heeft gemaakt van de gevangenisdirecteur) en hoeft ze dus niet meer met het ding van de gevangenisdirecteur te spelen, maar kan ze weer spelen met haar eigen ding, namelijk de Cello (dat is ook te zien in de laatste scène van het verhaal)

Van de cast had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar hoofdrolspeelster Sara Malakul Lane deed het best verdienstelijk en ze was ook een mooie vrouw om naar te kijken. En dat we zeer regelmatig haar twee ferme siliconenborsten mochten aanschouwen, is natuurlijk mooi meegenomen. Ze is overigens ook een paar keren volledig bloot te bewonderen (o.a. bij de aankomst in de gevangenis, waar ze zich volledig moet uitkleden voor inspectie). Steve Hanks als de perverse gevangenisdirecteur Frank Baragan deed het overigens ook verdienstelijk en voordat hij gearresteerd wordt, heeft hij regelmatig mogen snoepen (beter gezegd misbruik gemaakt) van Anna. Ik moest op een gegeven moment ook om hem lachen, toen hij tegen haar zij:

"Goed, jij wilt niet terug de isoleercel in. Dan ga je me de beste pijpbeurt geven die je ooit hebt gegeven"

En dat doet ze dan ook maar, waarna ze tijdens het douchen moet kotsen.

Al met al heb ik me gewoon goed vermaakt met deze Misdaad / Drama film, die in een vrouwonvriendelijk sausje is gegoten. Vanwege de MeToo-beweging zullen dit soort films voorlopig ook wel niet meer gemaakt worden en sindsdien is bloot in een film ook een zeldzaamheid geworden.