The Dark Corner (1946)

Met Lucille Ball in serieuze rol.

Wie heeft de DVD algezien?

Deze film is, naast in regio-1, nu eindelijk ook in regio-2 te koop.

Link: http://tinyurl.com/jm58l .

DVD-review (R1) met screenshots: http://tinyurl.com/fczww

Review zsm.

Prachtige Film-Noir; hoog tempo. Weer prima acteerwerk van William Bendix (THE BLUE DAHLIA, THE GLASS KEY) en een breathtaking Lucille (Lucy) Ball! Van mij had Lucille Ball in meer Film-noirs mogen spelen, ipv comedienne!

Boven verwachting. 4*.

Dogie_Hogan, het valt mij op met jouw liefde voor film-noirs je The Maltese Falcon erg slecht vindt. Opmerkelijk.

En over The Dark Corner dan even... Pas geleden vele delen van de Thin Man reeks gezien, en in deze film refereert Kathleen daaraan.

Ja, klopt; evenals DOUBLE INDEMNITY overrated. Hoe meer films ik uit genre Film-Noir gezien heb, moet ik vastellen, dat er veel betere Film-Noirs zijn, dan deze beide hype-Noirs.

Ik heb dat ook met western-genre: HIGH NOON en THE NAKED SPUR vind ik ook overrated.

Inderdaad apart, dat Lucy Ball refereerde naar THE THIN MAN reeks. (Die ik nog niet gezien heb trouwens.) Daarnaast houdt de matige transfer mij ook nog tegen.

Ik had Lucille Ball liever vaker in dit soort rollen gezien, dan in haar latere HERE IS LUCY -comedys.

Jammer, dat THE DARK CORNER zo weinig stemmen heeft.

Een leuke ontdekking voor mij, deze film noir. Hij bevat alle elementen die een noir zo kenmerken, maar ontstijgt op bepaalde gebieden zeker het genre. De andere films uit de "Fox film noir"-collectie zullen zeker ook aan bod komen. 4*

Viel me tegen, ergens een zwakke variant op de film Laura (1944) die bij mij ook al niet helemaal in goede aarde viel.

Lucille Ball neemt in haar rol steeds te pittig het heft in handen om voor mij vaker in een film noir te mogen spelen. Geef mij maar een mysterieuze femme fatale in plaats van een vrouw die op serieuze mannen valt en zo ventje vanuit de put in het huwelijksbootje weet te helpen. In de film Lured (1947) vond ik Ball beter tot haar recht komen.

Voor 5€ in de Delhaize gekocht in de Fox Film Noir editie. Precies geen slechte koop omdat ik me wat meer wil verdiepen in Film Noirs en hij krijgt hier toch een goede score

Iemand wat tips voor een goede Film Noir die in België makkelijk is te kopen?

Het verbaasd mij dat nog niet meer mensen deze film gezien hebben. Goede Film-noir die nergens echt in uitblinkt maar gewoon doet wat het moet doen. 3*

Deze noir kon me niet echt boeien, komt vooral door de hoofdrolspelers die ik te zwak vind. Verder was het verhaal te saai, toch nog drie sterren omdat er een aantal hele mooie shots in zitten.

Hele fijne misdaad / noir film met goed acteerwerk.

Ondanks je de dader snel kent blijft de film boeiend en het is dan nog steeds spannend.

4 sterren

Deze film is gewoon te koop op Bol.com. Ben hier erg benieuwd naar.

OK, maar de R-1 is gerestaureerd en heeft extra features.

Dat is erg leuk, maar ik heb liever de versie met Nederlandse ondertitels. Ik kijk nog wel.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatste een film uit het Film-Noir genre zag. Dit was in ieder geval een prima film om het genre weer op te pakken. Zoals al meer mensen zeggen is dit toch een wat andere noir. Het tempo lag was lager bij de gemiddelde noir en ondanks dat inderdaad alle cliches uit het genre voorbijkomen, wist ik totaal niet waar dit naartoe zou gaan. The Dark Corner voelt ook anders aan de meeste noirs.

Maar veel maakte dat niet uit, want dit was een prima film. Het sfeertje was lekker donker en mysterieus, dat bevalt mij altijd wel. Mark Stevens doet het uitstekend als de ´´harde´´ prive-detective. Verder komt er nog wat lekkere jazz muziek voorbij en is Lucille Ball erg goed als Femme-Fatale. Geen meesterwerk, maar wel een goeie noir weer. 3*

Prachtige film noir met veel sfeer en straatbeelden van New York, erg mooie donkere cinematografie en een aantal fraaie one liner's. Bovengemiddeld goed. Alleen al het kantoor van de Private eye waar de trein zo vlak langs dendert En bv de mutoscope's op de kermis. Fijn hoor.

Ik ben het met Dogie eens voor wat betreft Maltese Falcon en zo nog wat overbekende noirs. Hoe meer Noirs je ziet, hoe minder waardering voor Double Indemnity, Big Sleep, Maltese, etc.

Een boeiende, duistere, spannende en romantische film noir, die voorzien was van een ingewikkelde verhaallijn met een moordcomplot, waarin een zo op het eerste oog stoere en vastbesloten privédetective werd geholpen door zijn (solidaire) secretaresse. De cast speelde sterk en de beelden waren in prachtig zwart-wit.

Aangenaam thrillerke, goed en spannend verhaal. Deed een beetje raar om Lucille Ball geen smoelen te zien trekken of te horen kwelen, maar het lag haar wel.

De sets zijn allerminst overtuigend en dat is jammer, want dit is een prima geregisseerde en goed geschreven misdaadfilm. Joseph MacDonald maakt veelvuldig effectief gebruiken schaduwen - vandaar het filmnoir-label - en de vertolkingen van met name William Bendix, als een detective met een dubbele agenda, en Lucille Ball, in een serieuze rol als Stevens secretaresse, zijn van hoog niveau. Het verhaal zit vol twists en regisseur Henry Hathaway weet ook het maximale effect te behalen in de actiescènes.

Voor één keer in een film noir is de hoofdrolspeler niet de stoere, onverschrokken held, maar wordt hij eerder voorgesteld als onzeker en bang.

Gelukkig is daar zijn energieke secretaresse die van geen aflaten wil weten en als ge bedenkt dat die rol vertolkt wordt door Lucille Ball (onvergetelijk als "Lucy" in de vele TV-afleveringen van destijds) dan weet ge meteen dat er een pluspunt aan de film wordt toegevoegd.

Een doorsnee film noir, vond ik, met degelijke opbouw, voldoende suspense en zeker goed acteerwerk (de "aristocratische" Clifton Webb is goed als altijd en ook William Bendix ziet goed in zijn rol.)

Beetje een dubbel gevoel bij deze film. Enerzijds is 't heel generiek met Clifton Webb die exact dezelfde rol speelt als in eerdere films, dus alweer de arrogante lul die denkt dat hij overal mee kan weg komen, en met Bendix die weer de impulsieve dommekracht speelt, al is hij hier wel iets slimmer dan gebruikelijk. Het centrale koppel is wel relatief origineel, met een vrij normale man in de hoofdrol, die niet overal overdreven cynisch of cool op reageert. Ook zijn partner draagt zowaar iets bij en doet dingen in plaats van gewoon een nutteloos aanhangsel te zijn. Desondanks vond ik Ball en Stevens niet altijd even overtuigend in hun rol, er zat meer in. Plotje bestaat de klassieke intriges van (romantisch) bedrog en aanverwanten, dat stijgt niet boven de middelmaat uit, maar het kijkt lekker weg en verveelt nergens.

Misdaadfilm die zich afspeelt in het milieu van een New Yorkse kunstgalerij, waar geld en wat moet doorgaan voor liefde door mekaar gehaspeld worden. Mark Stevens is uitstekend als private dick in typisch hardboiled stijl, al is hij misschien een tikje huiselijker aangelegd dan Philip Marlowe en Sam Spade. Lucille Ball is uiterst charmant als zijn stijlvolle secretaresse, waarbij nogal gealludeerd wordt op deugdelijke (stereotiepe) talenten wat koken en naaien betreft. Clifton Webb en William Bendix zijn prima als wrong guys, elk op hun manier.

Degelijk scenario dat prachtig in beeld wordt gebracht door Henry Hathaway en cameraman Joe MacDonald die elk een mooi oeuvre in de film noir hebben opgebouwd. Hun combinatie hier leidt tot een meesterlijke studie van licht en schaduw voor de volle duur van de film. Beter dan dit kan je eigenlijk niet verlangen van een film noir. Voeg daar dan ook nog de authentieke (New Yorkse) locaties bij, waar Hathaway een punt van maakte in de films die ik van hem reeds gezien heb, en waarmee hij zich toch wel onderscheidt van een groot aantal studio adepten. En last but not least heeft deze film een opvallende score; in feite wordt enkel gebruik gemaakt van ‘reële’ achtergrondgeluiden, zoals bvb. een orkest dat in de verte speelt, of het meisje met de fluit … Het ontbreken van de klassieke aanzwellende violen en integratie van levensechte geluiden draagt bij aan het intense sfeertje dat over deze film hangt. Een toppertje wat mij betreft.

Wellicht niet een pure noir , maar zeker wel een heerlijk plot vol bedrog , een moordcomplot en overspel als motief en hoofdplot wat verder degelijk is uitgewerkt .
Lucille Ball speelt goed maar ze is een te braaf personage om goed in een noir te passen .
Qua spanning is er verder niks op het verhaal aan te merken , degelijk , boeiend en prima uitgevoerd , ook qua
vertolking van de personages .

Hoewel ik niet veel ervan zag ben je Lucille Ball zo gaan associëren met haar comedyseries dat je vergeet dat ze ook ooit jonger was en een carrière had. Zoals hier waar ze geen femme fatale speelt maar een secretaresse en love interest van een privé detective en eigenlijk is ze ook heel ad rem een soort buddy in bijna een buddy cop achtige rol. Verder in veel opzichten een volbloed 40's noir met schaduwen en zo en met een stel acteurs een regisseur en een cameraman die wel meer met de stijl deden en misschien wel deels de ontwerpers ervan waren.

Hoewel in veel opzichten heerlijk amusement mist de film die onverklaarbare sparkle waardoor ik echt onder de indruk was.Vooral een degelijke noir zonder veel extra voor me. Eentje die uitieindelijk iets achterblijft bij zijn reputatie voor mij.

Vond het trouwens wel humor dat je schijnbaar in New Yorkse galeries Het Meisje met de parel van Vermeer kopen kan, terwijl dat natuurlijk al in 1902 is nagelaten aan het Mauritshuis (en 1881 door een verzamelaar voor 2 gulden 30 op een veiling werd gekocht trouwens, maar dat is een ander verhaal).