Memorial Day (2011)

Niet zo`n beste film. Matig verhaal of liever gezegd verhalen. 4 maar liefst. Als eerste het heden waarin Kyle leeft. Als tweede het recente verleden van Kyle. Als derde het verleden van Kyle toen hij nog klein was en vraagt aan z`n opa om te vertellen over zijn tijd in de oorlog. Als vierde het verleden van z`n opa in de 2e w.o.

Er wordt continu heen en weer geschakeld tussen deze verhalen waardoor je niet echt lekker in het verhaal kan komen. Ook het acteren vind ik zeer matig gedaan. Ik had niet het gevoel dat ik een band kreeg met de hoofdrolspeler. Ook de andere acteurs vind ik matig presteren.

Ik kwam er gewoon niet lekker in, in deze film. Ik geef 1,5 ster

Leuk gegeven en aardig weer gegeven met een uitstekende rol van James Cromwell als opa Vogel. De verhalen nemen je terug mee in de tijd en worden goed weer gegeven en met wat meer aandacht op de oorlogsscenes (Meer soldaten iets groter aanpakken) dan was het zelfs een prima film geweest des ondanks ruime voldoende. Ga deze film niet kijken als een oorlogsfilm maar meer als een aardig drama.

Je ziet gewoon dat de makers dan wel een beperkt budget hadden, dan wel weinig oog voor detail. Of een combinatie van die twee. Dit zorgt voor meer storende en teleurstellende momenten dan goede. Opa Vogel speelt een goede rol maar dat is ook de enige goede akteur in de film, de rest is varieert van erg slecht tot middelmatig, zo vond ik de jongere versie van Vogel in WO2 ook vrij ongeloofwaardig. Qua uiterlijk wel goed gecast maar geen goed akteur. De overdreven emotioneel geladen moralistische momenten waren soms wel ok maar vaak ook flink over the top.

Maar vooral de nieuwe uniformen die ze droegen vielen me gelijk op. Of Duitse figuranten die duidelijk geen Duitser zijn, dat soort dingen. Gewoon een paar extra goede akteurs, wat meer oog voor detail, wat extra onderzoek, een echte Luger ipv een pistool wat nooit door Duitse officieren werd gebruikt, en een militair supervisor, of historicus op de set, dat had de film nog kunnen redden.

Een fan van dit genre maar in de bovenstaande argumenten kan ik mij eigenlijk ook wel vinden.

De tweede oorlogscenes waren zonder enige spanning. Voor de rest zat ik regelmatig op de klok te kijken hoelang hij nog zou duren en dat is geen goed teken. Het algehele verhaal daarentegen vond ik daar en tegen wel weer enigzins indrukwekkend, deed me denken aan mijn opa die ook niet wilde vertellen over de dingen die hij meemaakte in wo2 een werkkamp. Er had meer in kunnen zitten dus net een voldoende.

Sentimentele film waarin vier raamvertellingen zitten en nog aandacht is voor een vijfde, hele dunne verhaallijn. Film is goed uit te zitten, maar komt door het vele schakelen zoals eerder gezegd langzaam op gang. Emoties van jonge hoofdrolspeler komen niet helemaal over. Het superpatriotisme dat je zou verwachten blijft gelukkig helemaal weg, op één kleine opmerking na ("Lucky he died an american").

Vreemd dat er best veel mensen zijn die deze film te dunnetjes vonden en niet opgingen in het verhaal. Ik zelf ben vanaf de 1ste seconde tot aan de laatste shot geboeid geweest door deze film. De "opa en oma" ... die dat ook echt waren, tenminste .. zo voelde het aan. De 2 verhaallijnen die elkaar perfect (keer op keer) kruisen. De "kleinzoon" ... eigenwijs, wijs en nieuwsgierig. Maar t belangrijkste nog ... "het verhaal" , alsof t zo gebeurde ... met jou er bij of misschien zelfs ... met jou er in. Tuurlijk kan het altijd beter, maar ik heb de sfeer geproefd. Van WWII, de moderne missie en het Amerikaanse platte land.

Prachtige film, in één adem .. met open mond .. uitgekeken !

goeie film om te zien leven van opa en kelinzoon als oorlogsveteranen loopt paralel door de film, toch wel de moeite waard hoor.

Oversentimenteel gedoe met een verhaal dat met teveel moeite bij elkaar gesleept is. Uitleggerig tot de laatste lettergreep. Duurt veeeeel te lang. En dat terwijl het basisgegeven op zich best interessant is - er had echt veel meer in gezeten. Nu werkt het verhaal vooral tegen, en heb ik tegen het einde van de film een acute hekel aan de hoofdrolspeler - die van alle verhalen van Opa kennelijk niet genoeg geleerd heeft om over het krampachtige zoeken naar z'n eigen verhaal heen te kunnen stappen.

Mooie verhaal waar ik enigszins toch wat meer van had verwacht.

Goede vertolking van James Cromwell, die de verteller is van de verhalen die uit de Tweede Wereldoorlog stammen, en daarin wordt het personage vertolkt door zijn eigen zoon John Cromwell die evenwel minder overtuigend overkomt dan zijn vader die een ouwe rot is in het vak, en wellicht door iedereen gekend is.

De scènes uit de periode van de Tweede Wereldoorlog vallen in zijn geheel wat tegen eigenlijk, ze zijn te kort om een goede duiding te geven van de situatie, of je moet al veel over de oorlog zelf kennen.

Kortom: het idee en het verhaal op zich zijn wel goed, maar de uitwerking mist zijn doel.

Soms heb je wel eens na het kijken van een film het gevoel dat er meer in had gezeten als de makers van de film iets meer financiële en artistieke armslag hadden gekregen. Als je naar het verhaal kijkt dan is daar veel te weinig mee gedaan, in het begin als de kleinzoon de soldatenkist te voorschijn haalt dan voel je de spanning komen bij zowel de kleinzoon als de grootvader, duidelijk is te merken dat de man verschrikkingen heeft gezien in WO 2. Het verhaal bouwt dan op in emotionele spanning en kapt dan weer af en dat stoorde mij enorm, er was dan voor mijn gevoel een verkeerde ontlading, ook omdat er dan een pauze ontstaat in het verhaal. Het tweede storingspunt voor mij de continuïteit van de film, die was warrig, de overgangen van flashback naar heden was vaak te abrupt. Als de producers wat moeite hadden genomen om een sterke cast in de film op te laten draven dan was dat zeker ten goede gekomen. Alleen Cromwell senior haalt een behoorlijk niveau, maar van de andere rollen gaat niet veel uit, net als ze zich afvragen wat doe ik hier. Cromwell Junior heeft wel het uiterlijk van zijn vader, maar niet het acteer talent. Jammer dat de gelijkenis de doorslag waarschijnlijk heeft gegeven in de casting. Ook de authenticiteit liet te wensen over, kijk naar de kostuums en filmlocaties, vooral dat laatste, die scene in de kerk was voor mij tenenkrommend. Jammer, als de producenten dichter bij het verhaal opa kleinzoon waren gebleven dan was het een veel interessanter film geworden, nu blijft de film bij mij op een 2 steken.

De hemeltergende melige synthesizer muziek maakt het er ook allemaal niet beter op...