Momento della Verità, II (1965)
Alternatieve titel: The Moment of Truth
mijn stem
5 stemmen
Italië / Spanje
Drama
110 minuten
geregisseerd door Francesco Rosi
met Miguel Mateo 'Miguelín', José Gómez Sevillano en Pedro Basauri 'Pedrucho'
De arme dorpsjongen Miguelin (Miguel Mateo 'Miguelín') beleeft een bliksemcarrière in de grote stad als stierenvechter, maar hoogmoed komt voor de val. Het corrupte stadsleven en de roem groeien hem boven het hoofd. Rosi wilde een verbinding leggen tussen het wrede stierenvechten en het fascisme in Spanje.
0
geplaatst: 4 april 2015, 12:08 uur
Stierenvechten op zijn Italiaans
Francesco Rosi was een regisseur die me al langer aansprak, maar (hoewel ik zelfs één van zijn films op DVD heb liggen) het was er nog niet van gekomen om iets van zijn oeuvre op te zetten. Ik had voor de rest niets opgezocht over deze Il Momento della Verità waardoor ik ook totaal geen idee had waarover de film nu juist ging. Achteraf gezien misschien niet de slimste keuze, want ben niet zo'n fan van heel dat stierengevechten gebeuren.
Verbaas me trouwens wel over de onbekendheid van de film. Rosi lijkt me sowieso al niet de meest populaire regisseur uit de jaren '60 en '70 (toen was het toch vooral Visconti, Felini en de Sica dat de klok sloeg), maar Il Momento della Verità is gewoon door Criterion uitgebracht in een, zoals we van hen gewend zijn, uitstekende transfer. Soit, de voornaamste meerwaarde aan de film is dat de hoofdrol wordt vertolkt door Miguel Mateo. Waarom is dat een meerwaarde? Omdat Mateo in het echte leven geen acteur was, maar een stierenvechter. Dat heeft als resultaat dat het realisme een heel stuk naar omhoog wordt geschroefd en het mag gezegd worden dat zijn flair de film naar een hoger niveau trekt. Tegelijkertijd geeft het de film ook een zekere macabere aantrekkingskracht doordat Rosi ervoor heeft gekozen om zo weinig mogelijk in scène te zetten. De gevechten komen nogal expliciet in beeld en de cast zet zijn leven effectief op het spel.
Daar stopt het interessante echter dan ook, want de link tussen het fascisme in Spanje en stierenvechten waar hierboven in de plotomschrijving wordt gesproken ontgaat me alsook enig andere link die mensen in hun reviews weten te leggen. Il Momento della Verità is vooral een nogal voorspelbare film die het duidelijk niet van zijn verhaal moet hebben. Rosi weet gelukkig de aandacht nog relatief goed vast te houden met een sterk kleurenpalet (mooiste scène zit hem ergens in het begin wanneer Miguelín zijn vader aflost met de paarden), maar voor het overige is hier niet veel speciaals te ontdekken. Vind het eerlijk gezegd wel vreemd dat een Italiaanse regisseur een film over iets typisch Spaans maakt.
Mensen die pertinent tegen het stierenvechten zijn kunnen zich hier beter niet aan wagen. Rosi laat alle aspecten in vol ornaat zien en sommige scènes zijn hierdoor niet echt voor iedereen geschikt. Soit, blijkbaar één van de minst bekende films van de regisseur, maar ook niet meteen een reden om de rest van zijn oeuvre te gaan ontdekken.
3*
Francesco Rosi was een regisseur die me al langer aansprak, maar (hoewel ik zelfs één van zijn films op DVD heb liggen) het was er nog niet van gekomen om iets van zijn oeuvre op te zetten. Ik had voor de rest niets opgezocht over deze Il Momento della Verità waardoor ik ook totaal geen idee had waarover de film nu juist ging. Achteraf gezien misschien niet de slimste keuze, want ben niet zo'n fan van heel dat stierengevechten gebeuren.
Verbaas me trouwens wel over de onbekendheid van de film. Rosi lijkt me sowieso al niet de meest populaire regisseur uit de jaren '60 en '70 (toen was het toch vooral Visconti, Felini en de Sica dat de klok sloeg), maar Il Momento della Verità is gewoon door Criterion uitgebracht in een, zoals we van hen gewend zijn, uitstekende transfer. Soit, de voornaamste meerwaarde aan de film is dat de hoofdrol wordt vertolkt door Miguel Mateo. Waarom is dat een meerwaarde? Omdat Mateo in het echte leven geen acteur was, maar een stierenvechter. Dat heeft als resultaat dat het realisme een heel stuk naar omhoog wordt geschroefd en het mag gezegd worden dat zijn flair de film naar een hoger niveau trekt. Tegelijkertijd geeft het de film ook een zekere macabere aantrekkingskracht doordat Rosi ervoor heeft gekozen om zo weinig mogelijk in scène te zetten. De gevechten komen nogal expliciet in beeld en de cast zet zijn leven effectief op het spel.
Daar stopt het interessante echter dan ook, want de link tussen het fascisme in Spanje en stierenvechten waar hierboven in de plotomschrijving wordt gesproken ontgaat me alsook enig andere link die mensen in hun reviews weten te leggen. Il Momento della Verità is vooral een nogal voorspelbare film die het duidelijk niet van zijn verhaal moet hebben. Rosi weet gelukkig de aandacht nog relatief goed vast te houden met een sterk kleurenpalet (mooiste scène zit hem ergens in het begin wanneer Miguelín zijn vader aflost met de paarden), maar voor het overige is hier niet veel speciaals te ontdekken. Vind het eerlijk gezegd wel vreemd dat een Italiaanse regisseur een film over iets typisch Spaans maakt.
Mensen die pertinent tegen het stierenvechten zijn kunnen zich hier beter niet aan wagen. Rosi laat alle aspecten in vol ornaat zien en sommige scènes zijn hierdoor niet echt voor iedereen geschikt. Soit, blijkbaar één van de minst bekende films van de regisseur, maar ook niet meteen een reden om de rest van zijn oeuvre te gaan ontdekken.
3*
* denotes required fields.
* denotes required fields.