Atto di Accusa (1950)
Alternatieve titels: The Accusation | The Charge Is Murder | Atto d'Accusa | Beschuldigingsakte
mijn stem
geen stemmen
Italië
Drama
99 minuten
geregisseerd door Giacomo Gentilomo
met Marcello Mastroianni, Lea Padovani en Andrea Checchi
Na zes jaar krijgsgevangenschap keert Renato terug naar Italië. Zijn verloofde is inmiddels getrouwd met advocaat Ruska. Hij ontmoet haar stiekem bij een naaister thuis. Zij is echter achtervolgd door haar jaloerse echtgenoot. De naaister vindt in een handgemeen met de advocaat de dood en Ruska kan ongemerkt ontsnappen. Vervolgens probeert hij zijn rivaal Renato de schuld in de schoenen te schuiven.
0
geplaatst: 14 januari 2014, 09:51 uur
Er bestonden er toendertijd in IT niet zoveel van : polizieschi...dit is 1 van de schaarse voorbeelden, met als toetje 1 van de eerste protagonistenrollen van ene M. Mastroianni. Bovendien toen nog niet vanzelfsprekend zichzelf dubbend, wat onzeker nog en een octaaf lager sprekend dan normaal !
Behalve zijn aanwezigheid niet zo heel veel aanbevelenswaardigs hier, nogal routineuze policier/ noir van de ongekende Gentilomo, met een intrige die in niets afwijkt van wat nu standaard tv krimi materiaal zou zijn. Of misschien in dier voege dat de romance tussen Padovani en Mastroianni wat soapachtige trekjes heeft, wat meer melodrama dan nodig.
Marcello dus als de grote verloren liefde van Padovani, na 6 jaar bolshevistisch werkkamp terug thuis en ontdekkend dat zijn lief het doet met een griezel die haar vader had kunnen zijn, niet toevallig misschien een Duitser: Diehl/ Ruska. Bovendien een succesvol strafpleiter zelfs. Deze schurk vermoordt - per ongeluk- de verhuurster van het liefdesnestje waar de 2 minnaars rendez vous hebben, en poogt hiervoor Mastroianni te framen. Als dat niet meteen lukt, vermoordt hij er later nog eentje...dit terwijl de held genreconform zelf niet naar de politie wilde stappen, om meerdere redenen. De flikken komen vanzelf wel in actie, en dit in de hoedanigheid van inspecteur Cecchi, die- zo vermoeden wij- dit zaakje op de gekende tv krimi wijze zal gaan oplossen.
Tamelijk banaal allemaal zonder slecht te zijn, protagonist allicht een meerwaarde maar een A-regisseur had toch nog wat meer uit dit standaardverhaaltje kunnen halen, visueel wel wat pogingen tot een noir sfeer- begint het al mee als Padovani in nachtelijk Rome wordt gestalkt op weg naar haar rendez vous- , we hebben schaduwen op de muur en het speelt overwegend des nachts, maar sfeervol kun je het niet meteen noemen.
Score van Rustichelli met de toen gebruikelijke nadrukkelijkheid.
Is op DVD uitgebracht zonder onderschriften, maar veel mensen hebben deze film wel degelijk kunnen zien : werd op 24- 11- 11 uitgezonden op de ARD! Ja, dat weet ik weer. Mijn vraag aan jullie luidt dan ook : waarom stemmen jullie niet ?
Behalve zijn aanwezigheid niet zo heel veel aanbevelenswaardigs hier, nogal routineuze policier/ noir van de ongekende Gentilomo, met een intrige die in niets afwijkt van wat nu standaard tv krimi materiaal zou zijn. Of misschien in dier voege dat de romance tussen Padovani en Mastroianni wat soapachtige trekjes heeft, wat meer melodrama dan nodig.
Marcello dus als de grote verloren liefde van Padovani, na 6 jaar bolshevistisch werkkamp terug thuis en ontdekkend dat zijn lief het doet met een griezel die haar vader had kunnen zijn, niet toevallig misschien een Duitser: Diehl/ Ruska. Bovendien een succesvol strafpleiter zelfs. Deze schurk vermoordt - per ongeluk- de verhuurster van het liefdesnestje waar de 2 minnaars rendez vous hebben, en poogt hiervoor Mastroianni te framen. Als dat niet meteen lukt, vermoordt hij er later nog eentje...dit terwijl de held genreconform zelf niet naar de politie wilde stappen, om meerdere redenen. De flikken komen vanzelf wel in actie, en dit in de hoedanigheid van inspecteur Cecchi, die- zo vermoeden wij- dit zaakje op de gekende tv krimi wijze zal gaan oplossen.
Tamelijk banaal allemaal zonder slecht te zijn, protagonist allicht een meerwaarde maar een A-regisseur had toch nog wat meer uit dit standaardverhaaltje kunnen halen, visueel wel wat pogingen tot een noir sfeer- begint het al mee als Padovani in nachtelijk Rome wordt gestalkt op weg naar haar rendez vous- , we hebben schaduwen op de muur en het speelt overwegend des nachts, maar sfeervol kun je het niet meteen noemen.
Score van Rustichelli met de toen gebruikelijke nadrukkelijkheid.
Is op DVD uitgebracht zonder onderschriften, maar veel mensen hebben deze film wel degelijk kunnen zien : werd op 24- 11- 11 uitgezonden op de ARD! Ja, dat weet ik weer. Mijn vraag aan jullie luidt dan ook : waarom stemmen jullie niet ?
* denotes required fields.
* denotes required fields.