Narc (2002)

Voortreffelijk regie/camera en edit werk in deze film ook het verhaal en acteurs allemaal boven de middelmaat!

Visueel maakt Carnahan er zeker wat moois van. Film is verder strak en rauw, iets wat bij soortgelijke films regelmatig ontbreekt. Redelijk voorspelbaar, dat wel. Gelukkig doen Patric en Liotta het prima, en kakt de film verder nergens in.

3,5*

Uitstekende film waarin een voormalig undercover agent de moord op een collega onderzoekt. Een vrij standaard verhaal, maar wel goed uitgewerkt met ook nog wat verrassingen tegen het einde. Deze politiefilm is vooral rauw in beeld gebracht. Van de cast maakt Ray Liotta de meeste indruk in een maniakale rol.

You officially fucked yourself for life!

Uitstekende en boeiende misdaad thriller die het vooral van zijn grauwe en troosteloze stijl moet hebben.

Het begin is er één die agressief, grauw en stressvol uit de startblokken schiet. Een gevoel dat extra kracht bijgezet wordt door beelden van de fatale schietpartij, het kniezen achteraf, en het algemene idee van het ondankbare undercoverwerk waar je nooit onbeschadigd uit komt en waar de ellende afspat. Dan de sombere tegenstelling dat je dergelijk werk met alle mogelijk gevaar voor lijf en leden uitvoert, de criminelen wel vals en gemeen mogen spelen maar iedere fout van jouw wel onder het vergrootglas ligt. Wat nog verder volgt is vooral het verlies van onschuld, het grote grijze gebied waar je je in welke hoedanigheid als smeris dan ook in beweegt, en dat smerissen in die zin ook maar mensen zijn.

De sfeer is uitmuntend, Liotta uiteraard in een rol die hem bijzonder goed ligt maar Patric speelt in die zin ook niet bepaald misselijk en laat zien meer dan behoorlijk een dergelijke rol te kunnen dragen. Vooral het samenspel van de twee richting het einde is meer dan prima. Voeg daar een aantal bijna droogkomische scenes aan toe met keiharde maar ook humoristische dialogen zoals 'Mister Itchycrotch', de ondervraging van de lijmsnuivende informant in zijn eigen flat en die gozer in zijn bad. Het is in alle gevallen de uitzichtloosheid, criminaliteit, ellende en armoede ten top. Het 'straight on' verhaaltje doet het in eerste instantie prima en weet zich op het einde nog verder te ontwikkelen tot een 'who dun it' met alle mogelijke verdachten en uiteindelijk best wel een hele aardig motief waarom Oak de twee gangster erin willen luizen om een pensioen voor zijn pleegdochter veilig te stellen. Hoewel niet helemaal correct natuurlijk wringt de schoen wel een beetje bij het feit wie het grootste slachtoffer is van wat er gebeurt is met Mike.

Narc is een uitermate boeiende, sobere en harde misdaad thriller en weet mij altijd weer te overtuigen. Fijne filmpje.

Erg goede film met een interessant plot. Rauw, spannend, af en toe keihard, met een paar verrassende wendingen richting het einde. Ik vond dit een van de betere prestaties van Liotta.

Narc is een lekker ruw politiedrama met een weinig spannend verhaal. Op zich best redelijk in elkaar gezet maar het lijkt ergens alsof ik het op deze manier al honderd keer voorbij heb zien komen maar dan in een andere verpakking.

Helemaal mijn idee- errug deja vu. Waardeloos verhaal, wat van geen kanten boeit. Men probeert het op te krikken door 4 beelden in 1....wowww , wat een vondst. Gister aan begonnen maar gestopt vanwege "de dunne"...hahah.. echt. Kan mij geen r..t schelen eigenlijk hoe het afloopt

Echt??? ...

"Narc" is precies het soort film waar ik gisteren naar op zoek was in mijn voorraadje films.

Het is een compromisloos, somber, stoer en toch stijlvol misdaaddrama dat het heel goed doet als het gaat om het creëren van een constante louche sfeer.

Schrijver/regisseur Joe Carnahan heeft oog voor detail en karakter; dit is een van die gevallen waarin je zou kunnen denken dat ze het ingewikkelde plot hebben doordacht, om er vervolgens achter te komen dat de dingen niet helemaal zijn wat ze lijken.

Jason Patric speelt Nick Tellis, een undercover narcotica-detective die onder vuur ligt vanwege een mislukte arrestatie. Een beoordelingsraad biedt hem de kans om zichzelf te redden door aan een andere zaak te werken: de moord op een andere detective. Hij wordt feitelijk gerekruteerd om iemand anders onder controle te houden en dat is de partner van de overleden detective, Henry (Ray Liotta), een vluchtig buitenbeentje.

Carnahan houdt de zaken stoer, eerlijk en vrij van te veel sentiment waarbij hij beetje bij beetje lagen van zijn personages onthult. Het is geen verrassing dat Tellis zijn vrouw Audrey (Krista Bridges) moeite heeft met het omgaan met de grimmige realiteit van het leven en werk van haar man. Het kleurgebruik van Carnahan is opvallend en hoewel de camera soms wat veel beweegt - en soms te veel schudt -, valt niet te ontkennen dat de film een prima diepgaande effectiviteit heeft. De regisseur werkt daarnaast aan thema's als familie en loyaliteit en beeldbehoud en krijgt twee memorabele optredens van zijn twee sterren, die volledig in hun rollen verdwijnen. Liotta trapt af in een rol die in eerste instantie cliché lijkt maar toch redelijk complex blijkt te zijn. Ook in een belangrijk klein deel is muziekster Busta Rhymes te zien die Tellis zijn ogen opent voor aanvullende informatie over zijn nieuwe partner, terwijl Chi McBride rustig gezaghebbend is als politiecommandant. Deze acteurs helpen de realiteit van dit gewelddadige, profane verhaal, dat ondanks een langzaam en gestaag tempo nooit zijn grip verliest, te verkopen. Het heeft een pakker van een opening en blijft zeer goed te bekijken tot aan het sombere einde.

Echt een film voor de liefhebber van wat hardere politiefilms.

Een dikke 7!

Ondanks de vrij goede reviews hier ben ik toch een andere mening, ik vond dit geen goede film.

De opbouw slaat nergens op. Een undercover agent die oneervol ontslagen wordt is plots dé man om een moordzaak op een andere agent op te lossen. En dan zou je denken.. hij moet opnieuw undercover, maar nee.. dan wordt hij aangesteld als rechercheur. Heel vreemd.

Over die zaak zelf die hij moet oplossen wordt ook heel weinig uit de doeken gedaan. Geen aanknopingspunten, sporen of andere dingen. Alleen maar wat gestaar naar foto's vanop zijn bureau. Vervolgens worden er wat verdachte namen in het rond gegooid zonder enige leads of verklaring en daar gaan ze bijgevolg op af. Zo gaat het alsmaar verder tot ze (lees: Patric) op het eind dan toch de eindjes aan mekaar kunnen knopen.

Liotta liep er ook maar wat bij om hier daar irritant in het rond te schreeuwen. Dan nog die irritante flitsende flashbacks en dergelijke. Nee, weinig positiefs aan deze film voor mij.

Ik zal deze discussie redden..Een zeer bekend recencent schreef jaren geleden dat in trhillers/actie , ook de A - films, gemiddeld 15 foutjes zijn.

"The only thing you need to know about me is that I'm gonna bag the motherfuckers who killed Mike.”

Ray Liotta is bij mij eigenlijk alleen bekend (en geworden) dankzij zijn aandeel in de fantastische film ‘Goodfellas’ maar, buiten die film om heb ik eigenlijk niet bijzonder veel werk van hem gezien. Best een leuke acteur, deed het in deze film ook best goed. Helaas is hij niet meer onder ons, mogen hij rusten in vrede. Jason Patric was overigens een leuke medespeler, die samen met Liotta een leuk chemie weet te creëren. Ik kwam pasgeleden weer terecht bij deze film (ooit dus in mijn kijklijst gekomen), en eigenlijk wist ik niet héél goed wat ik kon verwachten. Ik hou wat dat betreft best wel van detective thrillers, en films zoals dit doen het meestal wel goed bij mij maar, deze greep me toch wat minder makkelijk aan.

Het verhaal deed me eigenlijk niet zo veel. En ja, er zijn best wat plotholes, leuke twists en het is allemaal best grauw en daarnaast ook keihard maar, het deed me voor de rest niet zo heel veel. Het probleem is een beetje dat het allemaal ook best wel goed voorspelbaar was, en het maakte wat dat betreft ook niet heel veel uit als je stukjes mist want, het is allemaal best logisch. Die relatiebreuk zo rond het einde maakte bijvoorbeeld totaal geen indruk, het kon me allemaal wel gestolen worden. Jammer, want het had wat mij betreft best aantrekkelijker gemogen.

Daarnaast vond ik het regie werk ook niet altijd geweldig. Noem bijvoorbeeld het camerawerk op het begin, daar kreeg je gewoon bijna hoofdpijn van zoveel schudde dat door elkaar heen. Toch wel van die dingen waar ik me aan kon storen, en helaas doet hij het toch wel wat vaker in de film. Het einde werd wat langdradig, ik kende het wel maar, het blijft allemaal best cool. Liotta ramt er namelijk behoorlijk wat op los, en dat is best tof.