Solas (1999)

Het leek er weer sterk op dat Eerdekes' leeftijd de doorslaggevende factor ging worden voor het besluit om de film wel of niet te kijken. Meen me tevens een eerder voorval te herinneren.

Precies, dat hij daarna meteen nog een keer werd gemaakt vond ik dan ook opmerkelijk. Maar als het niet om de leeftijd van dhr. Eerdekes ging dan heb ik niets gezegd. Neemt niet weg dat ik benieuwd ben waarom dit geen film voor Eerdekes zou zijn.

Ik heb mij er dan toch nog aan gewaagd

Al bij al 'n goede film die zoals eerder vermeld niet echt voor mij bestemd is.

Alluwel de dialogen enigszins prachtig (treffend eerder) waren.

3.5*

In het begin kabbelt de film een beetje voort en vond ik niet echt speciaal maar naarmate de film vordert wordt ie steeds beter. De scene voor het einde vond ik echt heel erg mooi. Zoals FK al zei is het einde een beetje gekunsteld. Zit te twijfelen tussen een 3,5 en een 4. Ik geef de film voorlopig maar het voordeel van de twijfel.

Prachtige film inderdaad, een ode aan de moeders.

Het begin van de film blijkt niet opgenomen te zijn. Mijn videoband begon op het moment dat Maria een zwangerschapstest doet. Hoeveel heb ik gemist? Hooguit 10 minuten denk ik?

In het begin gebeurt er nog weinig; langzaam werkt het toe naar die vriendschap.

Nu op dvd uitgebracht door Homescreen!

Ja, ik zag hem in de bakken bij FRS liggen, 3 voor 33.

Heel mooi en ontroerend drama. Prachtrollen van eigenlijk alledrie de hoofdrolspelers. Jammer dat het eind in een minuut of twee wordt afgeraffeld. Wat mij betreft hadden ze kunnen eindigen bij de moeder op de schommelstoel bij zonsondergang. 4*

zeer mooie altruistische levenswijze van de moeder van maria wordt hier getoond die een behoorlijke invloed heeft op maria en haar buurman.
De film laat ook erg mooi zien hoe maria haar eigen leven ziet t.o.v haar vader.

Het thema eenzaamheid komt werkelijk fantastisch naar voren en wil in mijn mening weer genoeg zeggen over onze eigen hedendaagse instelling als maatschappij die alleen nog maar gericht is op ons zelf.

Een van de boodschappen die ik uit deze film haal is dat we op microgebied elkaar eens wat meer moeten ondersteunen.

jammer dat hij zo relatief kort duurde, er had voor mij nog wel een half uurtje achteraan gemogen, in dit half uur hadden van mij nog wat lang uitgerekte shots mogen zitten zonder dialoog, kortom meer tijd voor reflectie.
4.5*

Het derde deel (rond het spelletje kaarten) deed me het meest. Ja, dat vond ik een erg mooi en ontroerend gesprek. Om daar te komen moest ik wel een beetje erin komen; het eerste uur vind ik ietwat traag en saai.

3*.

Kan me hier niet veel meer van herinneren, eigenlijk, wel dat ik hem ooit gezien had, kwam de titel toevallig ergens tegen vandaag, in een of ander reclameblaadje met releases, en toen dacht ik: Oh ja, die heb ik gezien. Ik weet wel dat het gedwongen samenzijn pittige conversaties gaf, en dat Maria de ene na de andere sigaret rookte. Voorlopig 3*. Alhoewel ik twijfel of ik wel mag stemmen, als je een film zolang geleden hebt gezien.

Schitterend drama. Vooral de acteerprestaties van de moeder en de buurman zijn heel sterk en aandoenlijk. Een van de beste drama's die ik in tijden heb gezien. 4,5 sterren.

Had in het begin best wel wat moeite in de film tekomen.. maar als de film een half uurtje bezig is weet hij ook goed je aandacht te grijpen..

en laat hij pas los als de aftiteling op het scherm komt..

Dit is een zware film die niet voor iedereen is weg gelegt.. maar aangezien ik graag naar dramas en spaanse films kijk kon deze film mij wel bekoren.

Levens echt drama.. met een wel erg apart.. maar daarom niet minder realistisch einde.. ook erg orgineel verzonnen moet ik zeggen!

voor nu geef ik de film nog even 3,5 sterren.. en dat komt toch een beetje door het eerste half uur.. wat moeite koste om erin tekomen.. maar deze film staat zeker op het lijstje van herzien! zowiezo ligt de film vooral door zijn einde erg dicht tegen de 4 sterren aan

Prachtige film, met ijzersterke acteerprestaties van de buurman, de moeder en de dochter.

Prachtige film, een waardig eerbetoon aan alle lieve moeders.

Het is zeker geen feel-good film maar de hoofdpersonages zijn innemende personen.

Acteerwerk is uitstekend en het eenvoudige script volstaat en geeft een goed beeld van het leven in Spanje. Zoals de moeder iemand is die je in elk Spaans gehucht tegen het lijf zou kunnen lopen.

Authentiek filmpje. Het begin geeft in alle eenvoud een kijkje in de alledaagse sleur in een arbeiderswijk van een Spaanse stad, in dit geval Sevilla. Mannen genieten van een voetbalwedstrijd in een bar, waar de hoofdpersoon vaste klant is en haar zorgen regelmatig verdrinkt. Maar dan ontaardt het in een mooie drama met thema's als eenzaamheid, drank, armoede, ouderdom...

Sterke debuutfilm van de regisseur, Benito Zambrano, die hiermee o.a. de publieksprijs van de Berlinale won. De film werd ook bekroond met 5 Goyas.

Eenvoudige, maar o zo mooie karakterstudie van gewone mensen, die gehinderd door vertwijfeling en vervreemding, ondanks een zekere berusting toch op zoek zijn naar enige vorm van genegenheid en begrip. Directeur Benito Zambrano heeft daar met het hart op de goede plaats en een oog voor details een subtiele en tegelijkertijd vertederende film over gemaakt met eerste klas acteerwerk en dito dialogen. Het is na het zien van La Voz Dormida (2011) —over een verzetsgroep tijdens de Spaanse Burgeroorlog— mijn tweede film van Zambrano. Net als die film krijgt ook deze bij mij een hoge waardering, want het is waarlijk een pareltje.

Sterk, gevoelig drama waarbij je de gelegenheid krijgt mee te kunnen voelen met

meerdere personages.

Centraal staat de 35-jarige Maria, die drinkt en sigaretten paft, en duidelijk ongelukkig

is met zichzelf en het leven. Dat uit zich geregeld met weinig sympathiek of noem

het zelfs bot gedrag, zelfs naar haar bezorgde en geduldige moeder toe.

En blijkt ze ook nog eens zwanger van een man voor wie zij eigenlijk geen warme

gevoelens heeft.

Zij verkeert continu ontevreden in een modus van innerlijk verzet. En krijgen al de

personages het met haar bitse venijn wel te verduren.

De kennismaking van de moeder met de oude buurman gaat uiteindelijk ook een

grote rol spelen in het vervolg van de film.

De dialogen zijn in de film aldoor zonder meer goed, waarbij geregeld enig cynisme

om de hoek komt kijken. Uiteraard op het conto van Maria.

Maar ook met emotionele en hartroerende momenten, met aan het slot van de

film toch nog zoiets als een geruststellend en warm einde.