The Family Jewels (1965)

Wie veel films van en met Jerry Lewis heeft gezien komt hierin diverse types tegen die hij eerder heeft gespeeld of die daarop lijken (zoals de Nutty Professor). Met zoveel rollen van familieleden door één persoon komt snel de vergelijking boven met Kind Hearts and Coronets waarin Alec Guinness er acht speelt (toen een record). Echter, het spel van beide acteurs is niet met elkaar te vergelijken (in het nadeel van Jerry).

Ik ken wel betere films met Jerry Lewis, maar toch zitten er in deze film ook wel enkele goed geslaagde grappen, waaronder de scène aan de pooltafel, die ronduit hilarisch is.

Verder zie je Lewis, zoals in vele van zijn films, in meerdere personages.

Leuk dus, maar niet het beste van wat Lewis te bieden heeft.

Aardig.

Lewis zet de schaakstukken zo dat hij in deze film meerdere rolletjes voor z'n rekening kan nemen. Ideaal eigenlijk, want 90 minuten lang dezelfde Lewis is toch een beetje van het goede teveel. Niet dat z'n typetjes hier zó enorm veel van elkaar verschillen, maar toch net genoeg om het leuk te houden.

Verder wel een erg gefragmenteerde film. Amper een verhaal, véél sketches die door een beperkte rode draad aan elkaar gelinkt worden. Niet echt erg, want de aparte stukjes zijn best lollig. De typische Lewis humor, die soms iets te lang doorgaat, maar vaak ook stompzinnig genoeg is om grappig te zijn. Vooral het stukje met het vliegtuig was geinig.

Einde is zo voorspelbaar als wat natuurlijk, maar de film is erg vlot en er zitten genoeg grappige momenten in. Meest opvallende typetje was trouwens de piloot, je zou zo aannemen dat PeeWee Herman zijn typetje toch een beetje op deze rol gebaseerd heeft.

Verder een vrolijke, weinig aan de hand film, waar zelfs de bad guys good guys zijn.

2.0*

Nee, niet mijn ding en ik vind Lewis helemaal niks.