Take This Waltz (2011)

Mooie sfeervolle film over een moeizaam jong huwelijk waar de spanning uit verdwenen is. De ongemakkelijkheid is erg goed neergezet. Lou en Margot houden van elkaar, maar lijken dit voornamelijk erg vaak uit te spreken om zichzelf hiervan te overtuigen. Williams is altijd goed, maar ook Seth Rogen zet hier een uitstekende acteerprestatie neer is een serieuzere rol. Deze film verdient naar mijn mening zeker een hogere score dan de huidige 3,01.

Ik was trouwens blij dat Lou aan het eind van de film enigzins als winnaar uit de bus komt

Uitstekende film waarin een gelukkig getrouwde vrouw een andere leuk man ontmoet. Wat met gemak een standaard romcom had kunnen worden is een mooi invoelbaar drama geworden waarin de innerlijke strijd van het hoofdpersonage sterk overkomt. Niet in de laatste plaats door de prachtige rol van Michelle Williams die voor een paar ontroerende momenten weet te zorgen. Ook Seth Rogen komt verrassend uit de hoek hier. Een kleine 4.0 sterren.

Audiovisueel geinig gedaan maar het verhaal is een niemendalletje. Twintigers die wat uitgekeken raken op hun relatie die vele jaren duurt. Tja, dat is wel heel gewoontjes.

De acteurs krijgen zo nu en dan gevatte teksten voorgeschoteld, maar aardig wat scenes vind ik ronduit vervelend. Zoals de typische stelletjeshumor tussen Margot en Lou die alleen grappig is voor het stelletje in kwestie. Realistisch, dat wel. De grappigste scene vind ik die in het zwembad met de instructeur.

Michelle Williams kan me meestal wel bekoren en ook hier is ze best aandoenlijk. Seth Rogen echter vind ik een miscast.

Vlees noch vis, kip komt nog het dichtst in de buurt.

Fijne film met Sofia Coppola-feel.

Romantische drama-komedie met behoorlijke en aanvaardbare karaktertekening.

'k Vind die gasten allemaal uitstekend acteren. Alleen Michelle Williams (overtuigende act) kende ik, maar die Kirby vooral vind ik prima in zijn rol.

Een cliché-situatie eigenlijk maar toch wel origineel en zeker met gevoel benaderd.

Ook dit is "unbearable lightness of being" maar dan met de nodige pijn...en spijt.

Knappe relatiefilm.

Goed camerawerk en fotografie en songs.

Deze film vond ik echt ongelofelijk saai, er gebeurd werkelijk helemaal niets. Ik heb de film gekeken omdat Seth Rogen er een rol in speelt, maar deze film staat ver af van zijn gebruikelijke rollen en misschien is dat wel de reden dat de film mij (totaal niet) kan bekoren.

Deze eens geprobeerd en het was niet mis, maar ook niet echt pakkend. De cast deed het eigenlijk niet slecht, al was het verhaal niet zo waw.

Er zat wel één grappige scène in, nl in het zwembad, maar voor de rest vond 'k het niet zo bijzonder.

goeie film met soms wat grappige momenten , maar het drama overheerst .

Michelle williams red deze film met haar rol als de getrouwde vrouw die worstelt met haar gevoelens voor de buurman enerzijds en schuldgevoel naar haar man anderzijds .

De overgang nadat ze eenmaal bij haar man weg is vond ik minder geslaagd en paste niet bij de rest van de film .

Beetje vis noch vlees.

Best aardig wat betreft camerawerk en kleurgebruik: veel warme kleuren die vaak een gevoel van nostalgie en melancholie weergeven. Ook qua performances geen kwaad woord over zowel Williams als Rogen, al speelt Williams wel een verschrikkelijk irritant persoontje. Verhaal is voor het merendeel van de speeltijd kleinschalig maar prima, maar gaat uit de bocht wanneer Margot uiteindelijk haar man verlaat. Dat gedeelte van de film staat haaks op alles wat ervoor gebeurde op het gebied van tempo en sfeer. Beetje jammer. Want tot op dat moment vond ik het verhaal over een jonggehuwd koppel dat stilaan uit elkaar groeit best aardig.

Ik onthou voornamelijk uitstekende acteerprestaties en een mooie cinematografie.

Wat een zalige film. Van Michelle Williams, de muziek, de beelden tot de dialogen. ZALIG! Meteen toevoegen aan m'n top 10

5*

Ik vond deze film wat tegenvallen. Het is eerder gedaan en ook beter. Er zitten desondanks ook wel grappige momenten en het is niet heel vervelend om naar te kijken, maar de film blijft totaal niet bij. Ook wordt er nogal tam gereageerd op bepaalde gebeurtenissen in de film. Bijvoorbeeld als bekend is bij Seth Rogen dat Michelle Williams vreemd gaat is hij er heel erg gelaten onder. Geen moment van boosheid, ik zie alleen berusting. Het voelt alsof deze film vreemd verheerlijkt, en dat staat me een beetje tegen.

Film is leuk voor een keertje, maar wel eentje om snel te vergeten. Wel een mooi nummer van Leonard Cohen, btw.

Een paar jaar geleden zien, en was aangenaam verrast door deze relatiefilm. Een bijzondere sfeer creëerde deze film voor mij, en door de interessante dialogen tussen de hoofdrolspelers, bleef de film boeien tot het einde toe. Bovendien sterk overtuigend acteerwerk van de hoofdrolspelers, met name van Michelle Williams

Wat is dat toch een leuke dame om naar te kijken. Haar verschijning maakte het voor mij al de moeite waard om de film verder te bekijken.

Vrolijke momenten worden afgewisseld door iets wat sombere momenten. Lou (Seth Rogen) was toch duidelijk een wat introvert persoon tegenover Margot (Michelle Williams), die weer meer extravert overkomt. Ik vondt het triest om te zien dat Margot op diverse momenten in de film lichamelijk contact (voorspel) probeert te maken tegenover Lou, maar dat het bij hem op de een of andere manier niet echt goed overkwam, of dat hij weer te druk met zijn kookkunsten (kipgerechten) bezig was. Het was voor mij duidelijk dat ze gewoon op zoek is naar pure intimiteit, en dat miste ze bij haar man, waarmee ze getrouwd is. En juist die intimiteit had ze wel met haar buurman Daniel (Luke Girby). Voor zo,n leuke vrouw zou ik het lichamelijk concact niet gauw willen vermijden!

De film heeft een variatie aan soundtracks en camerashots, die soms mooi, simpel of gewoon apart overkwamen op mij.

Bijvoorbeeld een scène dat ze een conflict heeft met haar man. Vervolgens gaat ze op bed liggen en kijkt ze naar het zolderraam. Vervolgens een scène dat ze in de avond naar buiten loopt, vergezeld door haar buurman, en gaat zwemmen. In al deze scènes kwam er een enkele minuten durende, voor mij, een prachtige, doch intens mooi, maar ook wel wat sobere soundtrack!

Of een korte scène, waarbij ze verlangt/dagdroomt over een intense ontmoeting bij de vuurtoren met haar buurman Daniel: Ook (even) een prachtig gefilmd, intens moment zeg!

Deze 2 scènes hierbovenop, maakte de film voor mij persoonlijk bovengemiddeld.

Voor mij 4 *

“Life has a gap in it... It just does. You don't go crazy trying to fill it.”

Sfeervolle film van Sarah Polley. ‘Het gras is altijd groener aan de overkant’, zo leert Margot (Williams) op harde en confronterende wijze. De lange sequentie tegen het einde van de film, waarin we zien hoe Margot en Daniel (Kirby) elkaar leren kennen en de geschiedenis zich herhaald, is een fantastische regiekeuze van Polley. Seth Rogen laat zien meer te kunnen dan een schijtlollig personage spelen, en ook SIlverman is sterk. Het verhaal is best voorspelbaar, maar ik denk dat iedereen zich wel zal herkennen in de situaties waarin de personages zich bevinden.

Michelle Williams, voor mij de ultieme 'girl next door'. Wie zou niet verliefd op haar worden. Kon m'n ogen niet van haar afhouden. Voor de rest een onderhoudend relatiedrama met interessante personages en voldoende diepgang. Hier en daar een tikje sentimenteel en te dik aangezet. Voor mijn smaak te Amerikaans, al is het dan Canadees. Maar het slot is mooi. Ik twijfel tussen 3,5 en 4 *.