Lawman (1971)

Geen berichten, vreemd bij een film met zo'n indrukwekkende cast: Burt Lancaster, Robert Ryan, Lee J. Cobb en Robert Duvall!

Inderdaad een zeer indrukwekkende cast, met een nog jonge (al kalende) Robert Duvall in een kleine rol.

Een simpel verhaal gecombineerd met de charisma van Lancaster en opvallend (voor western begrippen) bloederige shoot-outs zorgen voor een uitstekende western. Zo worden ze niet meer gemaakt... 4*

Op het oog inderdaad een simpel verhaal, bovendien een vaak beproefd thema binnen de western: Sheriff uit een ander stadje tegen grootgrondbezitter die de plaatselijke bevolking in zijn zak heeft.

De uitwerking is echter redelijk uitzonderlijk, tenminste voor een Amerikaanse western in die jaren (toch wat meegepikt van de spaghetti-western wellicht).

Bloederige actie met daartussenin veel goede dialogen waarin nuances worden aangebracht. Zo is de grootgrondbezitter niet louter slecht en de sheriff is niet de held, maar heeft een nare hardvochtige kant. De laffe stads-sheriff is niet laf, maar heeft vooral genoeg gezien.

Goed verhaal, zeer goed geacteerd en een uitmuntende finale.

Een 4,5* vind ik laag genoeg.

vanavond om 23:00 op ARD

Sterke, harde western.

Burt Lancaster is de ideale acteur om de onverzettelijke, medogenloze lawman Maddox uit te beelden.

Een man waarvoor de toeschouwer weinig sympathie zal kunnen opbrengen.

Ook de overige rollen zijn goed bezet.

Niet bepaald een film die de kijker met een goed gevoel achterlaat na afloop, maar dat doet geen afbreuk aan de kwaliteit van de film.

Klasse western, Burt Lancaster subliem, ben western liefhebber en dit is 1 van de betere die ik gezien heb: 4.0

Deze Western loopt momenteel op de WDR.

Ik zat gisteren wat te zappen en toen kwam inderdaad Lawman voorbij op de WRD. In eerste instantie dacht ik: ach jee, een western... Maar de dialoog tussen de sheriff en de boef Adams boeide meteen en ik bleef onwillekeurig kijken. Vanaf de eerste minuut merkte je dat het een bijzondere film was. Vooral de nuance in de karakters, die bij de meeste westerns ver te zoeken is, was hier uitzonderlijk en de manier waarop de morele dilemma´s waren uitgewerkt. Grote klasse. Zelfs in het Duits ; )

Mooie cast, redelijk verhaal, wisselende cinematografie, slechte acteurs en goede acteurs.. Al met al een matige film met briljante momenten.

Zo een goede film en wat een matige poster.

Zeer goede film met een geweldige cast. Zowel Lancaster , Cobb als Duvall schitteren.

Voor mij op het niveau van 3:10 to Yuma.

Gisteren herzien en ik moet zeggen heerlijke western ( geen humor) en de beste westernrol van Burt Lancaster,ook kleine rollen van John Beck,Ralph Waite(John Walton uit de waltons), en Robert Duvall.

Besteld...

Goede western,

Met een goed uitganspunt dat door de cast en regie goed word benut.

Het verhaal is erg hard en gelukkig blijft de film ook zo. Weinig flauwe humor en ook blijven wij redelijk bespaart op zoetsappige intriges op Laura na.

De cast is indrukwekkend met grote namen zoals Lancaster die het uitstekend doet. Geen greintje sympathie en daarom is het einde ook zo sterk. Maar ook Ryan en Cobb die het erg goed. De rol van Duvall was niet echt groot dus ook weinig ruimte om te schitteren.

Met hier en daar een lekkere quote en ook I'll Be Back komt nog even gezellig langs.

De regie van Michael Winner is ook goed. We krijgen een paar mooie landschappen en waar westerns vaak erg statisch op camera worden vastgelegd. Speelt winner hier wat en dat is wel eens een lekker afwisseling.

Degelijke western die weinig aandacht krijgt omdat hij in de schaduw staat van andere. Maar omdat het uitganspunt origineel word uitgewerkt zoals Barfly al zegt is het de moeite waard.

Een ruime 3.5*

Zeer degelijke en ondergewaardeerde harde Western met een uitstekende cast! Vandaag deze Western herzien.

Prima verhaal en camerawerk. Naast de nodige gunplay is er nog voldoende ruimte voor karakterstudies.

Qua acteurs waren Sheree North, Lee J. Cobb, Burt Lancaster, Robert Ryan voor mij de uitschieters, in die volgorde.

De laatste minuut met het Burt Lancaster en Sheree Noth doet mij wat denken aan The Third Man (tussen Joseph Cotten en Alida Valli).

Aan Robert Duvalls verolking is niets bijzonders te merken, dat hij later wat bekend zou worden. Maar dat was bij Lee van Cleef ook zo: laatbloeiers.

Na Vera Cruz (1954) is het een verademing om Lancaster met vergeeld gebit te zien by-the-way!

Enig minpuntje is de transfer: niet gerestaureerd, af en toe beeld met aardig wat film-grain en soms zijn blisters te zien.

Score verhoogd van een IMDb *8/10 naar een *9/10.

PS

De DVD (R-2NL) zit nu in een MGM prijsactie bij Play.com. Nu toeslaan zou ik adviseren.

Ik wou deze western al erg lang zien, toch mooi als dat ook echt gebeurt. Verder is dit een prima film. Weinig op aan te merken, al kent de film geen momenten waar ik echt dacht van WOW. Het had allemaal een goed niveau, maar een meesterwerk zoals Dogie-hogan het vind, vind ik het niet.

Burt Lancaster is wel weer fantastisch zeg. Inmiddels is hij hier wat jaartjes ouder en wat kilootjes zwaarder, maar acteren kan hij nog wel vreselijk sterk. Hij speelt inderdaad een personage waar je niet erg veel symphatie voor krijgt. Ook de andere rollen waren trouwens prima, al vond ik dat Robert Duvall nou niet echt een boeiende rol had, daar had ik eigenlijk wel een beetje op gehoopt. Beste gedeelte van de film is hondert procent het einde trouwens. Toen zat ik nog te denken aan een 3,5 ster.

Deze prima film heeft verder een goed begin, een erg onderhoudend middenstuk en een indrukwekkend einde. Weinig op aan te merken dus. Bij een eventuele herziening kan er best wel eens een half sterretje bij komen. Burt Lancaster is wel zo´n beetje mijn favoriete westernacteur aan het worden.

3*

4 december 2010

00:50 - 02:25

ARD

Volgens mij had de cameraman tijdens het filmen de zoom knop ontdekt, erg storend bovenop het verder toch al niet bijzondere camerawerk.

De film moet het vooral hebben van de laatste tien minuten en van Burt Lancaster, de rest was erg matig.

Redelijke western uit de tijd dat de Amerikanen al flink voorbijgestreefd waren door de Italianen. Eastwood en van Cleef zaten in Cinecitta en dus mocht Burt Lancaster als oude rot op komen draven.
Hij brengt het er niet slecht af, maar het plot blijft wat steken op het niveau van de gemiddelde matinee-western.
Wel zijn er wat elementjes geleend van de spaghetti, onze held is niet alleen maar de koene ridderlijke held maar heeft ook een duistere zijde (het volslagen nodeloos neerschieten van Duvall).

(Eastwood en van Cleef zaten in Cinecitta en dus mocht Burt Lancaster als oude rot op komen draven)

Wel even in de juiste verhoudingen blijven zien.

Van Cleef was in de USA een bijrol acteur, en heeft er nooit echte hoofdrollen gekregen, ook niet na zijn "opwaardering"door zijn Europese successen.

Dus of hij gevraagd zou zijn voor een hoofdrol in deze western betwijfel ik zeer.

Eastwood had inmiddels ervaring genoeg, maar Lancaster heeft voor mij als acteur toch nog aardig wat meer klasse (getuige zijn omvangrijke gevarieerde 'repertoire')

Ik zou niet zo gauw een acteur kunnen noemen die de rol van Maddox ("Mad Dog"?) even goed zou hebben neergezet.

(De oudere Eastwood van 'Unforgiven' had wel in de richting kunnen komen, maar niet die van 1971, die moest het nog teveel van een 'stijltje' hebben)

Het ' voorbij streven' van de Italiaanse westerns zou ik ook graag wat genuanceerder willen zien.

Het is een ander genre, met zijn eigen publiek.

Dik aangezet, met veel comedy elementen.

Serieuze westerns zijn er maar weinig te vinden in dat genre, enkele (bekende)uitzonderingen daargelaten.

' Voorbij streven' in de zin van populariteit is wel een feit, voor wat dat tijdperk betreft tenminste.

Niets tegen de Spaghetti western, maar vergelijkingen trekken met de Amerikaanse western gaat m.i. altijd mank.

triggerhappy western!

Deze western staat bij mij ook in de betere regaal .

Zonder meer puur Amerikaans het verhaal komt bekend voor maar in deze is het tot in de .

puntjes verzorgt met een fantastische Lancaster die zijn sporen in westerns al dik heeft verdient

Prachtige setting en een heerlijke aangepaste sound ,klasse western.

Gisteren deze film gekeken .

En eigenlijk wist ik niet goed wat ik ervan moest verwachten .

Maar de film verraste mij in positieve zin .

Want dit is toch wel een prima western wat vooral te danken is aan Burt Lancaster .

Die op een overtuigende manier een meedogenloze sheriff speelt .

Waardoor je niet goed weet of hij nu goed is of slecht .

Want het enige wat bij hem telt is de wet.

Ook als dat moet gaan met het veroorzaken van onnodig veel verdriet van anderen .

De gunfights zouden in een Spaghetti Western zeker niet misstaan .

Tijdens het kijken van de film moest ik op de een of andere manier aan die andere western topper denken namelijk high plains drifter.

Waarvan ik vind dat ze wel wat van elkaar weg hebben .

Enig minpuntje vond ik het camera werk vooral de scene met de runderen .

Irriteerde ik me een beetje omdat de camera veel te veel op en neer bewoog .

Waardoor het voor mij wat rommelig overkwam .

Alles bij elkaar is dit voor mij een western die ik zeker nog meer keer ga bekijken .

En een prima aanwinst is voor mijn verzameling .

Prachtige film met een bijzonder sterke Burt Lancaster die ik nog niet eerder zo geweldig geniaal aan het werk heb gezien. Gek genoeg kon ik best empathie (en zelfs nog wel wat sympathie) opbrengen voor de meedogenloze marshal Maddox en zijn manier van handelen. Ik kan me zo, vlak na het zien van de film, in elk geval niet direct een moment herinneren waarop ik zijn doen en laten in twijfel trok. Hij doet de titel van de film tenminste wel eer aan en handelt naar de wet zoals een zogenaamde lawman dat hoort te doen.

Hoe dan ook, de problemen die de door Maddox begonnen 'klopjacht' met zich meebrengt, maken dit wel tot een vrij bijzondere film. Met zijn harde aanpak gaat het nodige bloedvergieten gepaard en dat er niet met hem te spotten valt wordt al gauw duidelijk. Daarom is het interessant om te zien hoe er wordt gehandeld door de verdachten en de overige stadsbewoners. Zowel de lafheid als de overmoedigheid die uit de situatie voortkomen zijn herkenbaar en leveren boeiende momenten op.

De onverwachte wending tegen het einde, waarbij Maddox besluit alles toch maar te laten voor wat het is nadat ie de ene na de andere vol overtuiging wist in te pakken, kon ik echter niet helemaal volgen. Laat staan dat ik er ook maar iets van begreep. 'k Dacht aanvankelijk nog dat ie het stadje verliet om zijn ex-vriendin weer terug te winnen, maar nadat haar huidige man zomaar, zonder dat er ook maar een goede (door mij opgemerkte) reden voor is, het loodje moet leggen, was voor mij de enige overgebleven reden voor Maddox's plotselinge vertrek dat hij bang was. Dat lijkt me echter zeer onwaarschijnlijk en het zou dan ook mooi zijn als iemand met een aannemelijkere uitleg van het einde zou kunnen komen, want het slot van de film wordt nogal eens geprezen, en een eventuele opheldering bij mij zou daarom wellicht zomaar een positieve draai aan de toch al niet zo negatieve beoordeling kunnen geven.

Ook een wethouder moet water in de wijn kunnen doen...

Geen cliché western met stereotiepe figuren. De film maakt de cowboys menselijk en rekt daar ook genoeg tijd voor uit. Degene die voor de bad guy moet doorgaan is pacifistisch en bereid tot compromis, terwijl de "'Lawman" Maddox de wet op een te radicale manier wil toepassen. Het blijft me bij hoe hij in de film "Widow-maker" genoemd wordt. En zo krijg je met Lancaster een anti-held voor wie je niet zoveel sympathie kan opbrengen.

Tja, en het einde was zeker niet onbegrijpelijk en is het slotstuk van een diepe reflectie waaraan Maddox werd onderworpen door de dialogen met zijn ex-geliefde en door de haat die de gewone burgers tegen hem koesteren hoewel ze hem ook nodig hebben : uiteindelijk begint de man last te hebben van zijn geweten en begint hij van zichzelf te walgen omdat hij er genoeg van heeft om mensen met families, geliefden te doden. Ook een wethouder moet water in de wijn kunnen doen. .De film vond ik op bepaalde momenten ook wat saai, maar dit is ondanks de bruut uitziende poster wel een van de meest humane westerns die ik heb gezien tot nu toe.

Deze is nu ook op blu-ray uit in Duitsland, en aardig goedkoop.

Dodax.nl | Lawman - Robert Ryan (Western)

En volgens reviews op amazon schijnt het wel een goede transfer te zijn.

Fascinerende western krijgt voor elke generatie weer een andere betekenis. Burt Lancaster is perfect gecast als Bannock, de marshall die vastberaden is de mannen die verantwoordelijk zijn voor een nachtelijke dronkemansschietpartij waarbij een oude man om het leven is gekomen. De leider van de verantwoordelijk groep is Vincent Bronson [Lee J Cobb], een gerespecteerd en machtig man wiens rijkdom de levensader is van het dorp waar waar Bannock zijn zoektocht naar de daders begint. Die zijn niet van plan om zich zomaar te laten inrekenen en de dorpsbewoners keren zich ook tegen Bannock. Zal Bannock zijn missie volbrengen of is er ruimte voor een compromis?
Anno 2018 zou je deze western kunnen uitleggen als een metafoor voor de onmogelijke strijd tegen de miljardairs van wie honderden mensen financieel afhankelijk zijn. Robert Ryan is uitstekend als de sheriff die probeert Bannock de onmogelijkheid van zijn missie in te laten zien en Lee J Cobb valt positief op in een verrassend milde, meditatieve rol als de man die wanhopig (maar tevergeefs) blijft hopen op een compromis. De finale kreeg nogal wat kritiek en het voldoet wellicht niet aan de conventies van de klassieke western, maar dat doet weinig af aan het effect. Een intelligente, boeiende western.

Bedankt Dogie, blijkbaar vergeten. (denk dat dit een periode was van inactiviteit op Moviemeter, heb nog wat in te halen...)

Prima western met een leuke cast. Moet deze nog maar eens herzien.

Topper met Lancaster in zijn nadagen.

Sublieme vuurgevechten waar de kogels echt inslaan.

In Europa gedraaid met met een behoorlijke spaghetti invloed.

Mooie opening. Een opwindende scène waarin dronken cowboys een stadje op stelten zetten gevolgd door een scène waarin lawman Jared Maddox (Burt Lancaster) kalm en vastberaden het stadje Sabbath binnenrijdt. De inwoners bekijken de vreemdeling, die op een tweede paard een dode meesleept, met wantrouwen. Maddox is wantrouwen gewend en observeert alles met stoïcijnse rust. Een ongemakkelijk tafereel dat meteen spanning in de film brengt en je doet afvragen wat Maddox ertoe brengt om met een lijk het stadje binnen te rijden en wat zijn indrukwekkende entree nog allemaal teweeg zal gaan brengen.

Lawman is de eerste Amerikaanse film en tevens eerste western van de Britse regisseur Michael Winner, die later met Charles Bronson nog wat succesvolle filmpjes maakte. De protagonist in Lawman is een marshal die het recht aan zijn zijde heeft en dat ook uitstraalt. De ijskoude vanzelfsprekendheid waarmee hij dat recht uitvoert en opeist, maakt hem bepaald niet sympathiek. Lancaster voorziet zijn personage van een miniem gevoelsleven. Zijn handelswijze is welhaast psychopatisch. Hij heeft een missie die hij zonder merkbare emoties uitvoert. Hij staat in dienst van een gevoelloos justitieel apparaat en handelt in naam daarvan als een even ongevoelig verlengstuk daarvan. Hij brengt wetsovertreders voor het gerecht en doet dat zonder relativering of nuancering. Hij is koud, afstandelijk, goed met zijn revolver en interessant.

De andere personages in de film zijn anders. Ze hebben emoties. Ze hebben zwaktes. Ze zijn bang. Of laf. Of overmoedig. Of vals. Of gemeen. Of wat dan ook. Maar hoe verachtelijk en slecht sommige van hen ook zijn, ze zijn zonder uitzondering warmbloediger dan de ijskoude lawman. De neiging om minder met Lancaster en meer met de andere personages te sympathiseren is aanwezig. Binnen grenzen natuurlijk. De tegenstelling tussen de lawman en zijn omgeving is een interessant aspect aan de film.

Lawman is een interessante film maar is ook een statische film. De film brengt veel tijd met Lancaster en zijn kille uitstraling door. Zijn personage is interessant maar is ondanks een sporadische minieme opborreling van een sluimerend gevoelsleven toch vooral erg rechtlijnig en erg statisch. En dat gevoel vertaalt zich naar de film. Naar de handelingen. Naar het verhaal.

Dat wil niet zeggen dat de film geen fijne actiescènes heeft. De actie is recht voor z’n raap, onappetijtelijk en realistisch. Zakelijk en weinig theatraal. De actie gaat niet gepaard met een glorieus gevoel. Eerder met een gevoel van zinloosheid en vermoeidheid. Het triomfantelijke lachje van de held blijft uit. Logisch, want de film kent geen helden. Maddox is veel te kil om een held te zijn. Misschien ook wel te moe. Hij drijft op zijn ijzige routine en is niet eens meer in staat om ergens enthousiast over te geraken. Geen heldenmateriaal.

Lawman is een solide western met een fijne stoïcinse rol voor Burt Lancaster. Het verhaal is niet bijzonder intrigerend. De intriges en spanning zitten ‘m vooral in de interacties tussen de personages. Die zijn vermakelijk en zonder oordeel. Een oordeel over Maddox en de andere personages moet de kijker aan het eind van de film dan ook zelf maar vormen.