Slaughterhouse-Five (1972)

Ha, ik was het bijna vergeten, maar ik heb dit boek ooit es gelezen voor mijn boekenlijst (voor Engels). Dit is echt zwaar wazig, maar wel geniaal tegelijkertijd.

Kurt Vonnegut, de schrijver van Slaughterhouse Five was een held in de beginjaren 70, en gooide allerlei als conventies beschouwde vormen overboord. Een fascinerende man (ik heb 'm ooit ontmoet in New York en ik was net zo onder de indruk als Linda van Robin - het flesje waaruit hij gedronken had heb ik later weggegeven... grapje).

Zijn boeken waren onverfilmbaar maar daar hebben ze in Hollywood nooit van gehoord. Er was een publiek voor.

Ik moet zeggen dat Hill het knap heeft gedaan. Drie verhaallagen op elkaar gestapeld, en het vereist wat welwillendheid - maar het is echt leuk. En Valerie Perrine was de Katja Schuurman van toen.

Wel een mooi verhaal Hugohei. Hoeveel sterren zou je geven?

De Tijd die hij heeft mee gemaakt in dresden zal de rest van zijn leven op hem blijven drukken, het zal alTijd het zelfde blijven. Elk moment,Tijd bestaat niet!!

Een aaneenschakeling van erg aardige scenes, veel meer niet helaas.

Ik had tijdens het lezen een beetje een Lynch-film in m'n hoofd zitten, maar het was allemaal nog vrij gewoontjes. Het lijken gewoon meerdere verhaallijnen die door elkaar verteld worden, ik kreeg onvoldoende het idee dat Billy zelf ook telkens met de kijker meereist door de tijd.

3*

Dit boek zal ik nooit vergeten, heb er echt van genoten van dit boek. Daarbij vond ik de film een leuke aanvulling, toch vond ik het boek beter omdat het meer uitlegde en het verhaal beter in elkaar zat. Had ik het boek niet gelezen dan dank ik dat ik de film niet zo goed zou vinden.

Lang geleden dat ik deze gezien heb, maar in mijn herinnering was het een mooie verfilming van Vonnegut's geniale roman.

Het boek is beter!!

Anderzijds wijken we maar weinig af van het of-het-boek-of-de-film-principe.

In dit geval toch wel benieuwd hoe ze dit toch tamelijk onverfilmbare boek als film hadden gedaan.

Op zo'n manier dus dat ik vrees dat iemand die het boek niet heeft gelezen er weinig van zal begrijpen.

Voor wat mijzelf betreft toch wel een heel lekkere reminder die uitnodigt tot herlezing en het is allemaal toch wel erg mooi gefilmd.

Los zand, maar de briljantesse van Vonnegut jr meets soort van seventies Terry Gilliam - je kan het slechter treffen.

zag deze film een aantal jaren terug op tv en vond hem toen al erg mooi.

Nu vind ik het sterker nog een van de betere films ooit en heb het boek ook al meerdere malen herlezen en dat blijft ook gewoon super.

Af en toe blijf ik deze film een beetje stephen king trekjes hebben, heb ook het idee dat king best wel potentie heeft voor zowel de film als het boek.

alstublieft mensen: ga deze film vooral kijken!

Grappig dat ik hier overal lees dat het boek beter is dan de film, en deze film is mijn absolute topfilm aller tijden. Het boek heb ik niet gelezen, en ik houd eigenlijk meer van boeken dan films, dus wat zou dat boek wel gaan brengen.

Heb de film ondertussen al vier keer gezien, en hij werdnooit minder, zelfs niet in een Duitse nachronisering! wat scenes in de oorlog wel héél moeilijk maken om te volgen.

De eerste keer dat ik hem zag op teevee werd er gezegd dat je er de eerste keer geen hol van begpreep, maar je hem vaker moest zien.

Ik snapte de film echt wel de eerste keer hoor, maar dat weerhield me dr niet van om de videopname meteen de dag erna nóg een keer te bekijken.

Sta eigenlijk te popelen om mn voor de vijfde keer te gaan bekijken, en dat boek moet ik eigenlijk ook maar es heel snel gaan lezen!

Inmiddels het boek gelezen, is ook een topper hoor!

Maar de film..........

Zeldzaam voorbeeld waarin een film een literair boek overtreft!

Raar dat maar 11 personen deze film hebben gezien op deze site.

@Askikker

waarschijnlijk alleen in het Duits, is bij mijn weten hier nooit op TV geweest.

geen idee wat de titel (the children's crusade) betekent, kan ik me gelukkig veroorloven als ongeletterd janhagel.

Dit is zo'n zeldzame film waarin zoveel mogelijk het boek wordt gevolgd, zonder dat het een draak van een film wordt. Uitstekende verfilming.

Redelijke film over een man die gediend heeft in de tweede wereldoorlog en zijn leven hierna. Waarschijnlijk komt deze film beter uit de bus als je bekend bent met het boek. De montage is absoluut mooi, maar vanwege dit onnavolgbare narratief was het moeilijk om met het hoofdpersonage te binden. De film ziet er verder goed uit en Michael Sacks is geloofwaardig in de verschillende leeftijden. Een nipte 3.0 sterren.

Vonnegut beloofd in het boek aan een vrouw dat hij het boek ”the children's crusade noemt" dit slaat volgens mij op het feit dat in de laatste maanden van de oorlog alleen nog kinderen en bejaarden aan het vechten waren. Alle goede soldaten waren allang gestorven.

Het boek vond ik fantastisch en ik heb meteen erna deze film gezien. Ik vind hem tegen vallen al is het best een goede film. Ik vind het niet absurd genoeg en niet grappig genoeg. Terwijl het boek dit heel erg is. Verder is Billy heel onderkoeld gespeeld bijna apathisch terwijl hij in het boek constant aan het jammeren was en echt een enorme lafaard en er belachelijk uitzag en werdt uitgelachen. Hij was juist een karakter die altijd opviel en die iedereen moest hebben.

Plus dat hij telkens in de war was als hij zich weer in een andere tijd bevindt. Dat zie je in de film niet terug waardoor het niet zo goed overkomt.

De film en is wel iets coherenter dan het boek en als verhaal zit het best goed in elkaar. Maar de geest van het boek en vooral de verteller met de grappige opmerkingen is er helaas uit. Zo gaan die dingen.. so it goes

Slaughterhouse-Five leek me één van die boeken die compleet onverfilmbaar was. Het verhaal van iemand die naar eigen zeggen 'unstuck in time' is, niet-lineair verspringt tussen locaties en tijden en die ook naar eigen oordeel een bijzonder onbetrouwbare verteller is; ik was wel heel benieuwd hoe dat op film uitpakte.

En wat blijkt, het werkt uitstekend, en een vreemd verhaal is het nog steeds. Billy Pilgrim maakt een traumatische oorlogsperiode in Dresden mee, waar zijn POW-kamp samen met de rest van de stad platgebombardeerd wordt. Maar, hij beweert ook naar de buitenaardse planeet Trafalmagore geweest te zijn, en door hun niet-lineaire tijd te verspringen tussen verschillende periodes in z'n leven. Misschien scheelde het dat ik het boek ooit heb gelezen, maar ik vond het alsnog redelijk te volgen en de hoofdrolspeler (Michael Sacks blijkbaar) doet het ook sterk. En het is gewoon interessant om Billy Pilgrim z'n leven (of eigenlijk z'n PTSD-geïnspireerde fantasieën) te volgen.

Waar / hoe heb je hem gezien? Want hij is al tijden niet op TV geweest en er is alleen een beroerde DVD te krijgen.

Aazhyd ik kon 'm ook nergens normaal vinden, maar de film is te pindakazen.

Ik heb hem inmiddels op DVD, was een koopje. De beeldkwaliteit is niet altijd geweldig (met name donkere scenes), maar de film is prima te volgen. Geen topper, maar een heel onderhoudende tragikomische film die trouw blijft aan het boek.

Deze film heb ik vroeger in de eindjaren 70 of beginjaren 80 als kind zijnde op de televisie gezien omdat ik dacht dat het een pure oorlogsfilm zou zijn. Ondanks dat een gedeelte zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog (in de Ardennen, in een kamp en in Dresden), is dit natuurlijk geen pure oorlogsfilm, maar een maffe Drama / Oorlog film en dan met de nadruk op Drama. Het is eigenlijk ook meer een Drama / Mystery film vanwege de verschillende gebeurtenissen, waarvan een aantal mysterieus zijn. Het valt me trouwens op dat deze film pas 80 stemmen heeft (na vandaag dus 81), want ik dacht eigenlijk dat dit een klassieker zou zijn, maar het is schijnbaar een vrij onbekende film.

Een jonge Amerikaanse soldaat, te weten Billy Pilgrim (Michael Sacks), wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog in België krijgsgevangen genomen door Duitse soldaten en in Dresden opgesloten in een ongebruikt abattoir, samen met andere gevangenen. De naam van het complex is "Slachthuis Vijf". Billy staat los van de tijd en reist door de tijd en dat zowel in het heden, verleden als in de toekomst en dat kriskras door elkaar. Het gevolg is dat Billy de verschrikkingen van Dresden en andere angstige momenten uit zijn leven steeds weer opnieuw beleeft, afgewisseld met zijn relatief vredige avonturen op de planeet Tralfamadore (waar de lucht giftig is), waar hij ontvoerd wordt door buitenaardse wezens. Daar stellen ze hem tentoon, samen met porno-actrice Montana Wildhack (Valerie Perrine), in een glazen lichtkoepel, welke voorzien is van een bed en wat meubels en de buitenaardse wezens zien alles in vier dimensies (de vierde dimensies is de tijd).

"Slaughterhouse-Five" is best een aparte en maffe film (een boekverfilming van auteur Kurt Vonnegut), die door het vele reizen door de tijd geregeld van de hak op de tak springt. Tijdens de opening bevinden we ons in 1968 waar Billy's dochter Dochter Barbara (Holly Near) en diens man Stanley (Gary Waynesmith) op zoek zijn naar Billy in zijn huis, die daar druk bezig is achter zijn typemachine. Terwijl Billy aan het typen (wat hard hoorbaar is) is, bevinden we ons opeens in de Tweede Wereldoorlog in de sneeuw van de Ardennen, waar Billy op de vlucht is.

Dit springen door de tijd gebeurt regelmatig en is opzicht wel leuk en apart om te zien, maar echt boeiend wordt het eigenlijk nergens. Het meest boeiende vond ik eigenlijk nog porno-actrice Montana Wildhack, omdat ze namelijk regelmatig topless (dan zien we dus ook de borsten van Valerie Perrine) te zien is. Namelijk in erotisch tijdschrift, welke zijn zoon Robert (Perry King) op het toilet aan het lezen is en waar hij betrapt wordt door zijn vader, in een erotische film in een Drive-In bioscoop, waar Billy met het hele gezin in de auto heengaat , en op de planeet Tralfamadore waar ze topless (omdat ze namelijk op de aarde lag te zonnebaden) aankomt na circa 84 minuten.

M.b.t. het springen door de tijd zien we Billy o.a. als kind (waar hij door zijn vader in een zwembad wordt gegooid, terwijl hij niet kan zwemmen), tijdens de Tweede Wereldoorlog (zowel in België, in een kamp en in Dresen welke natuurlijk op een gegeven moment plat wordt gebombardeerd door de geallieerden), in de toekomst (waar hij zijn dood voorspelt en waar hij tijdens een toespraak over de planeet Tralfamadore wordt doodgeschoten door oud-soldaat Paul Lazzaro, die een hekel heeft aan Billy en die alleen maar aan wraak denkt) en op de planeet Tralfamadore.

Het gedeelte tijdens de Tweede Wereldoorlog vond ik persoonlijk het meest interessant en met name als Dresden wordt plat gebombardeerd. De hele binnenstad wordt daarbij vernietigd en mensen verbranden levend of stikken omdat het vuur alle zuurstof uit de schuilkelders zuigt. Het bombardement maakte van Dresden een slachthuis, met zo’n 150.000 doden. Dat was best tragisch (o.a. vanwege een jonge Duitse kindsoldaat) en vooral als Billy's beste vriend Edgar Derby (Eugene Roche), die hem ook helpt en beschermt, na het bombardement wordt geëxecuteerd door een nazi-vuurpeloton vanwege een gevonden beeldje (van een ballerina) welke hij onbewust in zijn zak stopt, terwijl men van te voren had gezegd dat als men tijdens het opruimen (m.b.t. de lijken en puinhopen) iets zou stelen, dat men dan werd doodgeschoten.

Hier en daar is de film ook wat komisch en dat o.a. m.b.t. de opvoeding van de hond Spot door Billy en als Billy na het vliegtuigongeluk in het ziekenhuis belandt en zijn vrouw er naartoe gaat met de auto en dan op de weg voor de nodige chaos en ongelukken zorgt. Dat werd best komisch in beeld gebracht en had wel wat weg van een slapstick. Bij aankomst bij het ziekenhuis crasht ze met de auto tegen een muur en een paar uur later sterft ze door koolmonoxidevergiftiging als gevolg van de uitlaat van de auto die onderweg defect is geraakt.

Het laatste gedeelte van de film op de planeet Tralfamadore was opzicht ook wel geinig, zo krijgt Billy daar applaus als hij aankomt samen met zijn hond Spot en als daarna Montana Wildhack topless aankomt, zegen de aliens regelmatig tegen hen:

"Are you mating now?"

Dat gebeurt uiteindelijk ook (in het donker), waarna ze samen een baby krijgen (die zien we ook nog even lurken aan een borst) en we dan vuurwerk op de planeet te zien krijgen, waarna de film na circa 98 minuten is afgelopen.

Omdat de film regelmatig heen er weer spring in de tijd, krijg je ook te maken met veel verschillende personages, waaronder natuurlijk hoofdrolspeler Michael Sacks als Billy Pilgrim, die het verdienstelijk deed. Billy Pilgrim is een opticien en woont samen met zijn vrouw Valencia Merble in de plaats Ilium in een landhuis. Hij heeft een zoon, te weten Robert, en een dochter, te weten Barbara en een hond, te weten Spot. Billy heeft zelf geen controle over het springen in de tijd en deze geestestoestand van hem zou je als een vorm posttraumatisch stresssyndroom kunnen zien.

Verder deed Eugene Roche als Edgar Derby (een oudere medegevangene van Billy, die Billy's beste vriend is tijdens de Tweede Wereldoorlog en die tragisch aan zijn einde komt wegens stelen) het verdienstelijk en dat geldt ook voor Ron Leibman als Paul Lazzaro, die wel soms irritant was. Paul Lazzaro is een zeer wraakzuchtige medegevangene, die een lijst bijhoudt van mensen die hij gaat doden. Hij houdt Billy verantwoordelijk voor de dood van soldaat en vriend Roland Weary (Kevin Conway), omdat Billy per ongeluk (hij wordt namelijk afgeleid door vrouwen) een aantal keren op zijn voeten trapt tijdens een mars (waar ze op weg zijn naar het kamp en waar Billy van de Duitsers ook een belachelijk jas, een soort van pimp-jas, krijgt) en waarbij Roland last heeft van koudvuur (waar hij uiteindelijk ook aan sterft in de handen van Paul Lazzaro).

Verder is Holly Near als Barbara Pilgrim nog het benoemen waard. Zij is de zorgzame dochter van Billy, die zich om haar vader bekommerd op latere leeftijd na zijn vliegtuigongeluk en de tragische dood van zijn vrouw. En natuurlijk ook Valerie Perrine als porno-actrice Montana Wildhack. Niet omdat ze goed acteert, maar voor het regelmatig tonen van haar borsten En ook moet ik nog Friedrich von Ledebur benomen als de Duitse leider van de Amerikaanse gevangen, waar hij een haat-liefdeverhouding mee heeft, in Dresden. Hij geeft ook uitleg m.b.t. "Schlachthof Fünf" ("Slaughterhouse Five" oftewel "Slachthuis Vijf").

Al met al is "Slaughterhouse-Five" een aardige en maffe Drama / Oorlog film (een anti-oorlogsroman) en is het eigenlijk jammer dat maar weinigen deze film gezien hebben (voor mij was het eigenlijk een herzien). Maar misschien draagt mijn recensie een steentje bij voor meer stemmers. Of het boek beter is dan de film, dat weet ik niet, want ik lees namelijk geen boeken.

Het boek is een klassieker, helaas is de film inderdaad een beetje vergeten. De film volgt het boek vrij goed, alleen het eerste hoofdstuk is niet verfilmd. Het is niet moeilijk te lezen, dus ik raad hem echt aan. Het springen in de tijd doet de schrijver ook.