Samsara (2001)

Lijkt me echt aardig....

Ik heb de kans gehad om hem te zien in een klein filmhuis. Heb het niet gedaan omdat ik dit soort fims meestal niet zo vind.

Maar nu ik dit lees... lijkt ie me toch de moeite waard. Ben alleen benieuwd of het er ooit van komt.

Heeft iemand deze film gezien?

Ja, in Cinemarienburg in Nijmegen. Erg mooie film over een Monnik die na jaren in afzondering heeft geleefd de drang naar de buitenwereld (Samsara) krijgt. Mooie beelden ook.

Mooi om de gewoontes en de rituelen te zien. Ook prachtig om de innerlijke rust te aanschouwen.

Prachtig in beeld gebracht epos. Jammer alleen dat het verhaal niet zo coherent is als het had moeten zijn, en het heeft te weinig om het lijf om 2,5 uur lang te kunnen boeien. 3*

De versie die ik zag duurde 133 minuten (niet 145 zoals hierboven staat vermeld) en was daarmee ongeveer 50 minuten te lang. Op zich mooie film, maar het ontzettend magere verhaal en doorzichtige plot was wel een lange zit en dan gaan die mooie beelden je ook niet echt verder helpen. Het was allemaal niet zo boeiend als bijv een Story of the weeping camel (ook mooie beelden, maar simpel verhaaltje). 2,5*

Een film over een boeddhistische monnik vol verlangens.

Hij heeft het verlangen naar geestelijk verlicht zijn en tevens is

er het verlangen om het aardse bestaan ten volle te ervaren.

"How to prevent a drop of water from ever drying up?"

Prachtig landschappen, mooie muziek.

De film die erg langzaam op gang komt maar dan toch nog kijkbaar wordt. Ik als Boeddhistische leerling kwam veel tegen wat ik herkende en dat maakt de film volgbaar. De heerlijke filosofie van de vier edele waarheden raakte behoorlijk en het afstand nemen van verlangen is gewoon iets essentieels in een mensenleven.

"Satisfying one thousand desires or conquering just one", een wijsheid die persoonlijk veel waarde heeft voor mij. Beter had ik het niet gezegd kunnen hebben, aangezien ik deze kennis al bezit (nooit anders over gedacht ook ) misschien iets om over na te denken voor de openstaande mensen die graag one night stands scoren.

3*

Wat een prachtige ongerepte natuur. De bomen, meren, luchten, wolken, struiken, zand, stof alles is even mooi. Bijna te mooi, dat het niet echt kan zijn maar met de computer gemaakt bijvoorbeeld. Rust en stilte 3*

Echt prachtige verfilming en zeer getalenteerde acteurs en actrices. De omgeving is echt overweldigend en deed me hier en daar wat denken aan de film Himalaya.

Helaas vond ik Samsara op een gegeven moment wat te langdradig worden en ik raakte op een gegeven moment de verhaallijn wat kwijt. Het leek alsof het op een gegeven moment overging op andere hoofdpersonages. Ik kreeg er wel beetje een vreemd beeld bij.

Desalniettemin vond ik Samsara zeer de moeite waard en ik wil de film zeker nog een keer gaan kijken.

Indrukwekkend en aangrijpend! Jammer van de openingsscene die zo uit de computer komt. Toch **** sterren!

Het begin doet een beetje langdradig aan, maar de mooie plaatjes, de acteurs, de muziek en het verhaal maken het toch een aangename zit.

4*

Een adembenemend mooie film, die veel elementaire puurheid en schoonheid tentoonstelt, in zowel de plaatjes (natuur), de personages, hun activiteiten, als in de filosofie en boodschap van de film. Deze versterken elkaar allemaal goed. Dat het plot voorspelbaar is, geeft voor mij niet. Het is alleen maar prettig dat je je zodoende meer op de filosofie kan concentreren, in plaats van bezig te moeten zijn met allerlei plotwendingen.
Een van m'n favoriete scenes is die ene in de grot van de monnik die Tashi de schaduwzijde van seksuele relaties laat inzien, wat een kostelijk acteren van die oude monnik. Maar ook Tashi's bloedmooie vrouw, wijze zoontje, schoonvader, meester, 'studiekameraad', mannelijke concurrent en de verleidster vertolken prachtige rollen. Hoe eenvoudig deze soms ook zijn, ze hebben wel degelijk een toegevoegde waarde en geven je (vanuit perspectief van de hoofdpersoon en vanuit jezelf) op de achtergrond genoeg stof tot dieper nadenken en realiseren. Voor mij waren die 130 minuten geen seconde te lang, ook de tweede kijkbeurt niet. 4,5*

een film van hoge kwaliteit,mooie beelden en intresant verhaal.

een aanrader voor hen die van de schoonheid der natuur kunnen genieten

Dat kun je wel zeggen ja. Zoëven gezien op Canvas. De beelden van de landschappen en de rituelen in het Boedhistische klooster waren een lust voor het oog. Ook het verhaal was erg goed.

Gezien de duur van de film en omdat de film nogal traag was slaagde ik er niet altijd in de aandacht vast te houden. Ik zou de film misschien nog een keer moeten zien.

Mooie film over het boedisme. Inderdaad in het begin van de film wordt er bijna niet gesproken maar dat hoort erbij. De romantische scènes in het laatste uur van de film waren indrukwekkend. Zeer interessante film die men gerust een paar keer kan bekijken. De muziek past bij de film.

Deze film vandaag opnieuw bekeken en nu slaagde ik er wel in om de aandacht vast te houden. Ik vond hem nu ook beduidend beter dan toen ik hem voor de eerste keer zag. Enigste minpuntje is dat de film te lang duurde. Van het eerste uur had best wel iets afgekund. De rituelen vond ik allemaal een beetje te langdradig worden. Het laatste uur maakte alles gelukkig weer helemaal goed. De romantische en erotische scènes waren een lust voor het oog en natuurlijk ook niet te vergeten de bijzonder mooie fotografie van het landschap in het Himalaya gebergte. Ik heb net in Google Earth opgezocht waar deze film opgenomen werd. In Ladakh dat ligt in het Indiase gedeelte van Kashmir. Het gebied behoorde vroeger bij Tibet, wat ook duidelijk te zien was.

De score, de muziek van Cyril Morin vond ik buitengewoon mooi en paste uitstekend in deze film.

Het volgende boedhistische gezegde wat door de oude monnik Apo werd uitgesproken geeft stof tot nadenken;

"Alles wat je tegenkomt is een mogelijkheid om de weg te volgen".

Een uitspraak die staat als een huis. Helaas staan veel mensen niet open voor de mogelijkheden die ze op hun weg tegenkomen en blijven ze in cirkeltjes ronddraaien. De arend in het begin van de film heeft daar duidelijk geen last van. Die wist op het juiste moment de steen ingeklemd tussen zijn klauwen los te laten en zo een voltreffer te plaatsen op de kop van het arme schaap.

4,5* na herziening

Wat een fantastische film, van begin tot eind boeiend. Een film met fantastische muziek van cyril morrin, je moet deze film gewoon zien. Dat de film lang duurt is geen probleem, wat mij betreft had die nog wel een uur langer mogen duren, op het moment dat je gaat zitten bij deze film houdt de film je vast, je wordt meegezogen in het verhaal je vraagt je van allerlei dingen af, je bent het niet eens met bepaalde dingen die er gebeuren. De keuzes van de hoofdpersoon betwist je en uiteindelijk komt de aftiteling in beeld en kom je erachter dat de film alweer is afgelopen...helaas, maar wat een prachtige ervaring was het.

wat een saaie film, als je dit leest chris nananananananan XD

Helemaal mee eens!

Heel mooie film. Schitterende beelden van de Himalaya. Prachtige weergave van de Tibetaanse boeddhistische cultuur. Het verhaal loopt traag net zoals het leven daar hoog in de bergen, maar dat is allerminst bezwaarlijk. Op die manier heb je de tijd, dat wat getoond wordt, contemplatief te ondergaan. De fantastische Tibetaanse muziek draagt daar helemaal aan bij. Ook de filosofische (boeddhistische) wijsheden geven een aanzet tot introspectie en bespiegeling. Het begin van de film ( de scene met de adelaar) vond ik onwaarschijnlijk en had voor mij niet gehoeven. Het open einde was echter hartverscheurend. De wijsheid van de vrouw en haar confrontatie naar haar man en de innerlijke strijd die de monnik / boer voert en zijn grote verdriet daarover.

...Alles wat je tegenkomt is een mogelijkheid om de weg te volgen...

Als je Spring Breakers als je beste film hebt, dan moet je one-night-stand-verhaal toch wel ironisch zijn mag ik hopen

Werkelijk ogenstrelende film over liefde (NIET over romantiek).
Centraal staat het verlangen naar verlichting van een monnik.
Na 3 jaar onophoudelijk te hebben gemediteerd merkt hij dat er naast geestlijk verlangen ook fysiek verlangen bestaat. Omdat hij nieuwsgierig is naar de ervaring besluit hij zijn verlangen te vervullen en verlaat het klooster. Wanneer hij daardoor tenslotte in de knoop raakt, denkt hij aan de problemen te kunnen ontkomen door terug te keren tot dat ene verlangen naar verlichting.

Uiteindelijk is het zijn vrouw die hem er, op niet mis te verstane manier, op wijst dat zijn hele zoektocht steeds alleen maar over hemzelf gaat. De film zou je als een noot van emancipatie bij het Boeddhisme kunnen beschouwen. Waarom zijn het vrijwel altijd mannen die verlichting zoeken en vinden en waarom werkt de vrouw gedurende die zoektocht als een stoorfactor? Omdat vrouwen een enorm effect hebben op het bewustzijn van de man. Ze kunnen maken dat hij, in een fractie van een seconde, alles om zich heen vergeet (De meeste vrouwen vermoeden wel iets maar hebben werkelijk geen idee). Door vrouwen te zien als het kwaad (de bijbel) of ze in boerka te dwingen (islam) of uit kloosters te weren, komt er geen einde aan het verlangen want dat zit altijd in degene die verlangt en niet in het object waarnaar verlangd wordt.

De film maakt zo de kern van het boeddhisme inzichtelijk namelijk dat verlangen altijd over de wens gaat dat jij zelf gelukkig wordt en dat het ware geluk ligt in de wens dat een ander gelukkig wordt. In het eerste geval zul je lijden en in het tweede geval zul je liefde ervaren.
De film is een visueel en inhoudelijk meesterwerk.

Bijzondere film in het adembenemende landschap van de Himalaya. Film is lang, maar zeker niet te lang en blijft voortdurend boeien. Erg mooi met alle rituelen erbij. Prachtige liefdesscenes, goede acteurs, gespeeld met groot respect voor het Boeddhisme. Indrukwekkende film!

Fijne film die een mooie inkijk gaf binnen de gemeenschap van de boeddhistische monniken. Zeer sfeervol en kleurrijk met de nodige toeters en bellen. Totdat de uitverkorene besluit dat het toch niets voor hem is en hij zich buiten het klooster vestigt met zijn prachtige vrouw.

Die liefde is puur en intens en wordt ook zo naar de kijker overgebracht. Ik denk dat we een drietal liefdesscènes te zien kregen en deze werden passioneel en technisch erg knap in beeld gebracht. Poëtisch als het ware. Die laatste was dan wel met een andere vrouw, erg opmerkelijke scène toch dat draaien. Denk niet dat dit vermeld staat in de Kamasutra.

"Alles wat je tegenkomt is een mogelijkheid om de weg te volgen". Een waarheid als een koe, lijkt me. Het is aan ieder van ons de vrije keuze om het pad te volgen, links of rechts af te slaan en de gevolgen te dragen van deze beslissing.