High Wall (1947)

De enige film die ik gezien heb van Robert Taylor waarin hij goed acteert...

Al er iemand is met een betere poster graag.

Dat lees ik ook geregeld om Amerikaanse filmfora.

DIT is nog steeds het enige wat van deze film te vinden is als afbeelding.

Inmiddels ingediend (deze); plot ook iets gedetailleerder.

Er werd op een prachtige wijze gebruik gemaakt van diepzwart in dit verder vrij lauwe soapachtige psychologische melodrama, met enkele film noir ingrediënten. Het verhaal over een voormalige oorlogspiloot, die leed aan vergeetachtigheid en werd verdacht van moord, had 'n paar interessante plotwendingen, maar werd helaas niet spannend, noch mysterieus.

Erg fraai gefilmd. Elke compositie is raak. De film zit vol met kleine details die meehelpen aan de sfeer en opbouw. Let bv eens op hoe getraind Audrey Totter de Sodium Penthanol toedient, dat is echt wel even geoefend. En zo zit het vol met kleine, leuke onverwachte shots, grapjes en personages. De man in het bad naast hem, die een liedje begint te zingen. Pinky de dronkaard, de ex boxer guard, de muziekgek. Allemaal net even iets beter uitgewerkt dan je zou verwachten.

Uitzonderlijk goed mee vermaakt. Ondanks dat het verhaal af en toe wat te clichee is, zag ik bepaalde wendingen niet aankomen. Voor een "psycho" film uit die tijd ook erg goed gedaan. Ik vindt vrouwenrollen uit die tijd zowieso vaak beter als de mannenrollen, dus dat was niet zo nieuw. Meer van zien deze reg, net als van deze cameraman.