Ararat (2002)

Is op zich niet erg, maar als je bronnen plaatst liever zo objectief mogelijk.

Daarbij voeg ik toe: als je bronnen plaatst, lul er dan ook nog wat om heen zodat de mensen tenminste gaan denken dat je ook daadwerkelijk verstand van zaken hebt.

Laat iemand die link van yarak gewoon verwijderen.

Waarom op die site kan je meer informatie lezen!

Ok, ik heb het gezien. En tsja... De bewuste discussie is al gevoerd (Forum), dus wil ik niet al te veel ingaan op de politieke kant van de film.

Wél wil ik nog even zeggen, dat ik het erg simplistisch vind van Egoyan om een Turk, Ali (Cevdet Bey), in ZIJN film te zetten, die dan praat op een manier zoals HIJ het wil. Ali legt heel aarzelend en met een totaal gebrek aan zelfvertrouwen zijn (Turkse) visie op de kwestie uit aan Saroyan. Deze blijft heel koelbloedig en bedankt hem daarvoor. Even later zie je deze zelfde Ali niet uit zijn woorden komen tegenover Raffi, die hem een 'wijze' geschiedenisles geeft.

"Ja, zo kan ik het ook!" zou ik bijna willen zeggen.

Egoyan probéért onpartijdig over te komen door te pretenderen dat hij de typische Hollywood-stijl van Saroyan (over-the-top-sentiment) bekritiseert. Toch is hij dus naar mijn mening niet erg geloofwaardig in dat opzicht. Het ontbeert hem de moed om net die stap te zetten om deze hele kwestie in een neutraal perspectief te plaatsen.

Maar (eerlijk is eerlijk) dit moet wel gezegd worden: dit is nog altijd meer dan dat ik van een Turkse regisseur zou verwachten.

Hiernaast vond ook ik de verschillende verhaallijnen soms erg hinderlijk. Want laten we eerlijk zijn: het onderwerp van deze film is niet echt te vergelijken met bijvoorbeeld een Pulp Fiction. Je verwacht dat Egoyan zich gaat richten op één bepaalde kwestie (of hoogstens twee), want deze is al zwaar genoeg. Nu wist ik niet waarop ik me moest concentreren: de zelfmoord? De genocide? De homoseksuele zoon? De 'zoek naar de Armeense identiteit'?

Maar goed, conclusie: het was geen film die me het bloed onder de nagels vandaan haalde. Verder vond ik het kleur- en cameragebruik inderdaad ook erg mooi. Het acteren (en dan toch vooral van Charles Aznavour en zijn assistent) mocht er ook zijn.

Maar die extreem hoge (én lage ) waarderingen hier snap ik ook niet echt. Zo hoogstaand was het ook weer niet.

3*

Bij nader inzien wil ik Egoyan (wegens bovenstaande kritiek) toch niet belonen met een voldoende.

> 2,5*

Een 7,2 op IMDb en een opvallende stemgrafiek (hier trouwens ook). Kan me herinneren dat deze film hier eerst op een 4 of zo gemiddeld stond. Ben er wel benieuwd naar geworden.

Een interessant drama dat nogal overschaduwd wordt door de Grote Thema's die Egoyan hier probeert te tackelen. Er wordt vrij veel tijd besteed aan de niet zo subtiele film-in-de-film over de genocide op de Armenen, wat tot niet veel meer leidt dan een halfbakken politiek statement. Natuurlijk is het logisch dat een film (in de film), gemaakt door Armeense overlevenden en nabestaanden, over de genocide niet subtiel is, maar waarom moet dat dan zo uitgebreid getoond worden? En waarom wordt er zo gehamerd op het lot van de Armenen zonder dan ook op de achtergronden van het conflict in te gaan?

Gelukkig zijn er (in het 'heden') een hele reeks aan interessante personges met (typisch voor Egoyan) niet direct duidelijke onderlinge verhoudingen. Daarbij wordt verder best goed gebruik gemaakt van de achtergronden van de genocide en de tegenstrijdige verklaringen erover. Met een aantal zijweggetjes wordt uiteindelijk helemaal niets gedaan (ook dat is typisch voor Egoyan), maar de film verveelt geen moment door de interessante vertelwijze, waarbij in tijd en plaats gesprongen wordt met allerlei parallellen.

Maar net als ik dan denk dat die genocide ook maar een setting was - en dat het helemaal niet om een politiek statement gaat, maar alleen maar om de vraag hoe de personages met de verschillende theorieën over het verleden omgaan - komt er nog even een tekstje op het scherm dat de gebeurtenissen in Van toch echt allemaal zo plaatsgevonden hebben als getoond in de film, zoals bevestigd door ooggetuigen, historici en weet-ik-veel-wie allemaal nog meer. En dat Turkije het toch nog steeds ontkent (hint, hint). Tja, ik ga er geen onvoldoende voor geven, maar Egoyan kan politieke thema's in het vervolg beter mijden. 3 *

Vanavond zendt de Turkse zender Kanaltürk deze film uit, waarna een panel zal volgen met Turkse en Armeense sprekers.

http://www.hurriyet.com.tr/english/4248611.asp?gid=74

Kanaltürk is in Europa te ontvangen als Eurotürk, maar in de tv-gids van laatstgenoemde zie ik de film helaas niet opgenomen.

Ararat: veruit de lekkerste pizzeria in nijmegen

Ja, ik las het gisteren in de krant. Toch wel moedig van zo'n zender, eigenlijk. Ik dacht dat de film in Turkijë over het algemeen geboycot werd. Benieuwd hoe de reacties zijn n.a.v. de vertoning op TV....

Behoorlijk actueel weer momenteel.

Zonder meer Egoyans zwakste film in mijn ogen. Een nogal wisselvallig werkje, omdat de regisseur duidelijk teveel betrokken is bij het onderwerp en daardoor teveel hooi op zijn vork neemt, omdat het lijkt alsof hij niet kan kiezen en afstand kan nemen.

Teveel plot, teveel personages, teveel dubbele bodems en intrige. Er zijn duidelijk fraaie Egoyan elementen aanwezig, zoals het gebruik van film in film en de fraaie ethnische muziek van Mychael Danna, maar dit haalt het niet bij ander intrigerend werk als Speaking Parts of van mijn part The Sweet Hereafter.

Klopt !

Beetje jammer toch wel als je nagaat wat voor fraais Egoyan al heeft gemaakt !

Klopt helemaal niet. .

Ik kende de hele regisseur nog niet maar in de cinematheek was in de regisseurs vakken een complete rij aan hem besteed en dus bij deze film begonnen omdat hij me qua verhaal het meest aansprak. Geen spijt van deze gok. Ontzettend mooie film die zich niet eens echt op de genocide richt maar veel meer op de nakomelingen en hoe zij met deze gebeurtenis omgaan. Een zeer interessante en bijzonder sterk uitgewerkte oplossing vond ik dat. Alleen het drugsverhaal had van mij niet gehoeven vond het er niet echt tussen passen Ook vind ik dat de film nog redelijk objectief blijft. de balans slaat natuurlijk flink uit naar de Armeense zijde maar het had nog vele malen erger gekund. Wat ik ook nog bijzonder mooi vond was het moment dat deopnames met de handcamera aan bod kwamen. erg mooie beelden die samen met het toegevoegde commentaar de film op momenten iets persoonlijker maakte.
Na het zien van deze film in ieder geval erg benieuwd geworden naar de rest van het werk van Egoyan.

4* om het schandalig lage gemiddelde nog iets op te krikken.

Slechte propaganda-film.

Tja wat is moedig... waarschijnlijk zitten er weer een aantal zogenaamde Turkse historici die blauw rood proberen te praten. Hoe kun je Joegoslavie genocide noemen en dit niet. Hoe kun je ontkennen dat er genocide plaatsvond als de bedenker van deze term de term heeft gemaakt met als voorbeeld wat de Turken de armenen aan hebben gedaan. Strategische en financiele belangen zijn de enige reden dat deze genocide nog niet overal uitgesproken wordt maar dat is slechts een kwestie van tijd. Dan kunnen we weer verder naar het discussieren over de genocide op de pontische grieken in turkije en natuurlijk niet te vergeten de assyrische christenen en de alevieten. Het is best bizar dat je tegenwoordig gevangen kan worden gezet voor het trijfelen aan specten van de holocaust maar ook voor het erkennen van een andere holocaust. Zo zie je maar weer hoe sincere iedere herdenking is, die wordt net zo makkelijke gecancelled als er financiele belangen spelen en niemand die het iets uitmaakt.

P.S. mooie docus over dit onderwerp:

The hidden holocaust 1992

PBS special the armenian genocide exploring the issues (incl debat aan einde)

Grandma’s Tattoos | Watch Free Documentary Online - topdocumentaryfilms.com

Geïnteresseerd in en geboeid dóór de geschiedenis van Armenië, ben ik op zoek naar deze film.

Wie heeft deze film voor mij?

Inmiddels de film mét Nederlndse ondertiteling kunnen bemachtigen én gezien.

Mooie film maar als je het echt duidelijk wilt hebben is het handig om de aflevering van

"Langs de grenzen van Turkije" ook even te bekijken.

Cookies op Uitzending Gemist - uitzendinggemist.nl

Feitelijk de laatste film van regisseur Atom Egoyan 'oude stijl'; hierna zou hij meer toegankelijke maar helaas ook meer wisselvallige films gaan maken. Ararat is evenwel nog op en top Egoyan, voorzien van alle typerende kenmerken, zoals een veelheid aan door elkaar heen lopende verhaallijnen, een politieke context en moeizame familierelaties. Veel oudgedienden komen ook opdraven. De politieke lading overschaduwt sporadisch de plot en is soms behoorlijk zwaar op de hand, maar gelukkig blijft de film goed genietbaar. Uiteindelijk niet één van de betere Egoyan-films, maar binnen zijn oeuvre zeker de moeite waard.