Stella's Oorlog (2009)

Ik heb net de film gezien en ik moet zeggen dat hij mij niet echt kon boeien.

De eerste helft heb ik tenenkrommend uitgezeten maar omdat ikzelf in '81 zelf ben uitgezonden wilde ik de film toch wel zien.

Het laatste gedeelte was wel aardig maar het is het net niet.

Wat ik ook jammer vind (en noem mij maar een azijnpisser) is dat in de meeste films, de militairen hun baret zo onmilitair op hun hoofd hebben zitten. Dat stoort mij echt!!! Is er bij dit soort films geen militair adviseur?

Verder vond ik het raar dat sommige met een gewone M-16 liepen en andere met een commandouitvoering, Die wapens hebben wij niet bij ISAF, tenzij het een replica is van de Dimaco C7.

Als ik fout ben, excuus...

Maartje Remmers is wel een toppertje, ik hoop meer van haar te zien.

Doe maar een matig zesje...

Vrij aardig drama over een groep vrienden met een geheim na terugkomst van een oorlogsmissie.

Wat betreft verhaal is deze enigszins vergelijkbaar met Brødre maar dan zonder het uitstekende en aangrijpende spel. Daarnaast komt er te veel in korte in het verhaal aanbod zodat er van enig diepgang geen sprake is. Vooral het overlijden van zowel haar broer als haar vriend is nogal zwak uitgewerkt. Ik mis het echte verdriet dat bij zo'n verlies hoort en hier had wat meer aandacht aan besteedt mogen worden. De nadruk ligt iets te veel op het mysterieuze en wat er nu precies op die missie is gebeurd.

Maartje Remmers speelt overtuigend maar mist nog wat om een haar personage krachtiger te maken. De bijrollen van een aantal bekende en minder bekende acteurs zijn redelijk tot matig. Zoals vaak wordt er te overdreven geacteerd wat vooral in de eindscènes duidelijk wordt. Veel geschreeuw maar weinig wol zullen we maar zeggen.

3*

Redelijk goed Nederlands drama.

Ik vond vooral de hoofdrolspeelster bijzonder goed acteren, ze kwam zeer geloofwaardig over en ook het thema van de film is bijzonder actueel.

Prima film!

Wat mij betreft een erg genietbare telefilm. Een stuk evenwichtiger en interessanter dan Taped (de recent verschenen film van dezelfde regisseur).

Uitwerking van de personages is aan de oppervlakkige kant, maar de rollen worden geloofwaardig vertolkt. Het verhaal zelf kent een goede opbouw, al komt het eind helaas wat afgeraffeld over.

De audiovisuele kant mag er ook zijn, zeker vergeleken met de gemiddelde telefilm. 7/10*

Deze film had ik al een tijdje in mijn achterhoofd zitten, omdat ik er ooit nog eens een making-of van had gezien en de manier waarop Stella met de soldaten meeliep wel indrukwekkend was neergezet. Gisteren maar eens bekeken en na lang wachten heb ik dan toch eindelijk die scènes mogen aanschouwen. Helaas ziet het er niet zo indrukwekkend uit, meer lachwekkend eigenlijk...

Het idee an sich is op zich wel goed, maar de uitwerking laat duidelijk te wensen over. Teveel ideeën die niet goed geïmplementeerd worden en geforceerd overkomen. Het laten zien van de posttraumatische stress van de soldaten werkt niet en daarmee eigenlijk de karakterontwikkeling van de personages ook niet. Wat zich uit in oppervlakkige personages en zwakke dialogen. Maartje Remmers als Stella doet het dan op zich nog wel aardig, maar alsmaar het gejammer van haar is eigenlijk niet aan te zien. Gelukkig levert ze nog wel enkele aardige scènes af.

Het uiteindelijke slot waarin alles duidelijk wordt is vrij slecht te noemen, ietwat ongeloofwaardig. De uiteindelijke uitspraak in de rechtbank had ook sterker gekund.

2,0 Sterren.

Met veel moeite door de eerste helft heen geslagen, jammer...

Voor mij draait alles in deze film om het eind, dat ik niet eens zo beroerd vond.

Op zich niks mis mee, maar dan had die lange karakterschets vooraf dus een lange karakterschets moeten zijn, maar dat is ie niet, beetje te neuzelig.

Zat een beetje met the deer hunter in mn hoofd, alsof dit de inspiratiebron moest zijn.

Het acteerwerk vond ik overigens niet zo slecht als de meesten hier vinden, maar een topper zal het niet worden,

Intrigerend uitgangspunt, maar het wordt een beetje om zeep geholpen door een onevenwichtig plot, dat heen en weer zwalkt tussen serieus drama en luchtige thriller. Verwacht dus hinderlijk veel betekenisvolle blikken en niets toevoegende claustrofobische shots. Wat dat betreft heb ik het ook wel een beetje gehad dat een heleboel telefilms diezelfde inspiratieloze beeldtaal gebruiken en dus met weinig esthetische vondsten komen. Uiteindelijk maakt de surrealistische climax, waarin Stella haar antwoorden krijgt terwijl zij zelf getuige is van de misstanden die er gebeurd zijn, een heleboel goed. Maar de film als geheel is ergerniswekkend voorspelbaar en voelt vooral routineus aan.

Middelmatige film met ijzingwekkende sterke uitschieters. *3,5

Per ongeluk een tweede keer gekeken, omdat ik dacht dat ik hem nog niet gezien had. Vreemd genoeg kon ik hem bij herziening een stuk beter hebben. Met kleurenfilters en duistere shots wordt een wrang, melancholisch beeld geschetst van teruggekeerde soldaten en een jongedame die vermoedt dat er iets niet in de haak is. Origineel is het allemaal niet, maar het speelt met de de overbekende clichés van The Deer Hunter, Platoon en al die andere oorlogsverwerkingsdrama's. De breuk tussen het zwaarwichtige drama en het thriller-aspect voelt nog steeds wat geforceerd. Toch blijft het surreële einde, waarin Stella zelf getuige is van de oorlogsmisdaden, een geslaagd slotstuk van een verder wat inwisselbare film.

Vijf bevriende beroepsmilitairen gaan op missie in Uruzgan maar slechts vier van hen keren terug. Stella [Maartje Remmers] moet de dood van haar broer Twan [Teun Kuilboer] als gevolg van een bermbom verwerken, maar kampt ook met de PTSS van haar echtgenoot Jur [Javier Guzman]. Wanneer een woordenwisseling tussen Twan en Sander [Thijs Römer] uitloopt op een een tragedie, bekruipt Stella het gevoel dat ze is voorgelogen. Wanneer ze probeert de waarheid over de dood van haar broer te achterhalen, komt ze lijnrecht tegenover Sander, Gees [Juda Goslinga] en Dani [Micha Hulshof] te staan. Begint met een licht gehavende Stella die tegenover een rechtbank eist haar dochter te zien en maakt in flashbacks duidelijk waarom zij daar zit. Begint als een intrigerend mysterie met goed spel, maar werkt toe naar een ronduit hysterische climax. Technisch goed gemaakt maar veel te melodramatisch.