
Man on Wire (2008)
Verenigd Koninkrijk / Verenigde Staten
Documentaire / Biografie
94 minuten
geregisseerd door James Marsh
met Philippe Petit, Jean François Heckel en Jean-Louis Blondeau
Documentaire die vertelt over de legendarische koorddanser Philippe Petit en zijn poging over een koord te lopen tussen de twee gebouwen van het World Trade Center in New York in 1974. Een moedige maar ook illegale actie die de boeken in ging als de 'most artistic crime of the century'.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=WtAo6qDXzS4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,7 / 52581)trailer (YouTube, ondertiteld)score (MusicMeter)Maar het is blijkbaar toch CL vanavond.

3,5*
Deze film een maand geleden bekeken, nu nog eens herbekeken met vrienden en vond het niet erg om hem 2 keer te zien.
Allé, van 4 naar 5 sterren, extra ster omdat ik er tweede keer kon van genieten, is niet zo bij elke film. Voor mij persoonlijk is hij 5 sterren waard en ik geef dit niet veel.
Verwacht er nu niet te veel van als je de docu nog moet bekijken, verhaal is simpel, misschien wat rommelig, hoewel.., maar de emotie vond ik persoonlijk heftig.
Veel te lange film over een opzich intrigerende, narcistische man. Het hoge gemiddelde snap ik niet, al is de daad natuurlijk ongelofelijk en opzienbarend.
Kan ook in bovenstaande reactie komen maar volgens mij is het "echte passie" en geen narcisme. Ik denk het toch.
Irritant lange film, met vooral veel spreektijd voor die pedante koorddanser. Mensen die zichzelf te hard op de schouder slaan kan ik niet uitstaan. Begrijp het enthousiasme niet in de recensies.
Die pedante koorddanser noem ik een kerel met charisma. Kan reactie wel begrijpen want het is volgens mij soms moeilijk 'de echte' er uit te halen maar ik denk wel niet dat dit een man is die enkel zichzelf te hard op de schouder slaat.
Mooi verhaal, maar vond de documentaire nogal warrig en lang.
De docu zou 'k nu niet direct op dvd kopen, maar eens meepikken via tv kan zeker geen kwaad.
Oh ja inderdaad, dat lees ik hier onder ook en dat vond ik ook vreemd. Raar dat het uiteindelijke belangrijke moment niet gefilmd is. Waarschijnlijk was iedereen te druk met andere zaken, alhoewel een fotocamera kennelijk wel voorhanden was.
Wow, zelfs beelden van de bouw van het World Trade Center zijn in de docu verwerkt.
Mooie historische beelden, geweldig!
C’est extraordinaire...… Dat is zo’n beetje het motto in deze film. Het gaat over verwondering, in het leven, in liefde, in alles. Een van de kenmerken van bevlogen mensen, in mijn ogen. Een ander kenmerk van Philippe is zijn (bijna dwangmatige) fixatie op het ene doel, zijn hele leven daarop inrichtend en er naartoe werkend.
Verder is dit een leuke documentaire. Veel afwisseling in soorten beelden, fijne muziek erbij en een goede vlotte montage.
Het is wel een docu die heel diep op elk detail ingaat, daar moet je dus wel zin in hebben.
Los daarvan, vond ik alles wat er omheen gebeurde niet altijd even interessant. De ontwikkelingen naar de uiteindelijke poging zijn op zich best vermakelijk, maar ik reeg er geen speciaal gevoel bij en werd er ook niet enthousiaster door. De uiteindelijke poging, waarbij je dan een shot ziet van Philippe, die ver boven de grond tussen de twee wereldberoemde torens balanceert, is dan wel weer een schitterend beeld om te zien.
3,0*


De nagespeelde beelden van een jonge Petit zijn tamelijk flauw, het grootste probleem is echter de man zelf. Dat hij zichzelf erg interessant vindt, is nog tot daaraan toe, de manier waarop hij het vertelt, schiet bij mij regelmatig in het verkeerde keelgat. Om een of andere reden geloof ik dit soort mensen ook niet. Al vanaf de droom bij de tandarts niet.
Al dat wollige, filosofische gezever gaat er al helemaal niet in. Het is gekkenwerk en daar heb je een gek voor nodig, maar deze is me iets te gortig. Zodra de andere sprekers vertellen over hoe imponerend de dans was, heb ik daar in ieder geval wat meer mee. Komt oprechter over. Hun band daarentegen komt minder uit de verf, het sprookje is vooral een one man show.
Paar zaken die me stoorden. Allereerst het complete gebrek aan feitelijke informatie. Ik moest iets teveel moeite doen om tijdens de docu zelf maar te achterhalen waarom het nu allemaal zo speciaal was wat hij gedaan heeft. En uiteindelijk kom ik er dan vooral op uit dat het de hele missie zelf was die het moeilijkst was, niet zozeer het acrobatisch kunstje zelf. Want of er nu 50 meter lucht of 400 meter lucht onder je voeten hangt, als je valt kan je het niet meer navertellen. Meer wind en meer barre weersomstandigheden? Wie zal het zeggen.
Nee, de film is meer bezig met nog een schepje bovenop de mythe te doen. Leuk dat Marsh de originele crew bij elkaar gekregen heeft, maar zij hebben het verhaal duidelijk al een keertje teveel verteld en zijn in hun eigen overdrijvingen beginnen geloven. Vooral Petit zelf is onuitstaanbaar. Een Fransman die in gebrekkig Engels op poëtische wijze probeert te vertellen over zijn onderneming ... ugh. Ook zijn toenmalige vriendin verzuipt in de bewierrokingen van de prestatie van Petit. Leuk zo'n vertelling onder vrienden en kennissen, maar niet in een docu.
Met Petit's vriend had ik meer. Een sympathieker figuur die duidelijk nog de sporen van het hele gebeuren met zich meedraagt. Verder wel enkele mooie plaatjes natuurlijk (al weet ik nog steeds niet wat het koorddansen op 400 meter moeilijker maakt dan op 5 meter hoogte). De poging om het spannend te maken werkt maar half, vooral de doorzichtige opzet ervan werkt de docu in het begin wat tegen (ook de momenten met de guards zijn belachelijk), maar naar het einde toe werpt het toch z'n vruchten af.
Mnee, onsympathieke hoofdpersoon, 200% subjectieve eigenlof, gebrek aan feitelijke informatie en een gebeuren dat misschien tot de onmiddelijke verbeelding spreekt, maar uiteindelijk toch niet het gewicht heeft wat je ervan zou verwachten.
1.5*
Want of er nu 50 meter lucht of 400 meter lucht onder je voeten hangt, als je valt kan je het niet meer navertellen.
Persoonlijk vond ik het een fabuleuze demonstratie van concentratie en beheersing, wat je verder ook van de man mag vinden.
Sowieso een goede keuze om het verhaal door Phillippe Petit zelf te laten vertellen, hij straalt nog steeds, zoveel jaren later, de spanning uit die hij op het moment gevoeld moet hebben. Dat maakt het verhaal erg levend - net als dat alle andere betrokkenen ook langskomen, ondanks dat een aantal dat duidelijk met gemengde gevoelens doet.
En in stijl en vertelling zoveel sterker dan het toch wat gezocht en gekunsteld aandoende acteren van Joseph Gordon-Levitt in het verder erg vergelijkbare The Walk (2015) - waarvan de inhoud overigens vrijwel hetzelfde is, het is wat overbodig om beiden te zien. Deze documentaire vind ik wel een heel stuk beter in vergelijking.