Die Xue Jie Tou (1990)

Fijn filmpje.

Zoals sinterklaas al eerder aangaf had het begin wat weg van West Side Story, gelukkig werd het daarna en vooral vanaf Vietnam een stuk beter. Genoeg actie, dat weet je met Woo in ieder geval. En ook het drama weet zelfs goed te pakken richting het einde, alleen jammer dat het wraakgebeuren op het einde goed begon maar daarna te lang uitgesponnen werd en uitmondde in een scene die teveel actie bevatte, terwijl het een sterke scène had kunnen zijn.

3,5*

Ik heb hem nu maar eindelijk gekeken en op het begin wist ik niet waar de film heen zou gaan. Je wordt meegesleurd in alle gebeurtenissen van de drie vrienden. Hierin zit lekker veel actie en dit is ook goed gefilmd. Je merkt heel sterk de goede band tussen de drie. Ik ben dan ook zeker goed vermaakt door deze film. Het was meestal ook lekker over de top. Hoe ze met z'n drieën of vieren een klein legertje kapot schoten, heerlijk! Ik begon op een gegeven moment goed mee te leven met de hoofdpersonen en hierdoor ontwikkelde ik ook een soort haat voor Little Wing. En toch heeft hij ook nog een deel gevoel van vriendschap in zich.

De scene's waarin gevangenen andere gevangenen dood moesten schieten had wel iets dramatischer gemaakt mogen worden. Ik kreeg er niet echt enig gevoel bij wat jammer is.

De titel vind ik erg mooi gekozen. Ik vroeg me steeds af waar het op sloeg totdat je er op het eind achter komt geniaal bedacht. Ik dacht trouwens dat Fai al lang dood was, omdat hij al was beschoten en nu ook nog even een hoofd schot na kreeg. Uiteindelijk heeft de reis die ze rijk zou moeten maken niet veel opgeleverd. 2 zijn dood, 1 is zijn arm verloren en de ander is zijn 2 beste vrienden kwijt. Heb erg genoten van de film en ik lees hier dat het erg lijkt op 'The Deer Hunter', dus die ga ik dan ook nog maar een snel bekijken.

The Deer Hunter is alleen geen aktie film...

Verhaal lijkt erg op elkaar maar de uitwerking totaal niet.

Bepaalde scènes toch ook wel hoor. Denk aan de Vietnamscène.

Ja die duurt wel een paar minuten op een film van 3 uur....

Die duurt een stuk langer hoor.. Bovendien hebben ze hier gekozen om het saaie eerste uur van The Deer Hunter niet te lang te maken, wat ik toejuich.

1 van de films van John Woo die ik niet in 1 sessie kan afkijken.

Vind het een erg dramatische film, vooral met die gevangenen.

Geweldige film en beter dan de hollywoodtroep.

Gelukkig gaat ie weer in azie films maken.

Trailer op You Tube

In de herziening!

Om het nieuwe jaar op filmgebied in ieder geval maar eens explosief te openen.

Normaal ben ik helemaal niet zo van de aktiefilms, maar op de één of andere manier zijn Aziaten daar veel sterker in dan hun Hollywood-collega's, film hint bovendien ook flink op The Deer Hunter.

't is Woo dus de eerste fragmentarische 8 minuten in Hong Kong is niet veel meer dan een aanleiding op maar zo snel mogelijk in Vietnam anno 1967 te komen en dan barst het aktie-, kogel- en bloed-festijn los in razend tempo en met veel slow-motion in de daadwerkelijke aktie.

Wederom geweldig! Het John Woo-meesterwerk!

Atypische Woo

Er is een periode geweest dat ik een aantal John Woo films op korte tijd had gekeken en ik was eigenlijk in de veronderstelling dat ik alles wat ik in bezit heb, reeds had gezien. Ik was echter mijn to-see lijst nog eens aan het nakijken en blijkbaar was deze Bullet in the Head er al die tijd al overgeschoten. Ik had nog wel eens zin in zo'n typische Woo film en besloot meteen deze in de DVD speler te gooien. De DVD die ik bezit is wel van het dubieuze WWC label, maar bevatte gelukkig wel de originele audio.

Alleen jammer dat de release voor het overige wat minder is. Beeldkwaliteit is niet altijd even schitterend en de ondertiteling liet ook serieus wat te wensen over. Sowieso vreemd dat de Engelse namen werden gebruikt en dat die bovendien dan nog niet kloppen met de namen die globaal op IMDB (en overal anders precies) worden gebruikt. Zo noemt Frank in mijn versie Tommy en nog zo van die fratsen. Soit, dat neemt niet weg dat Bullet in the Head wel een ijzersterke film is geworden. Hij is nogal schatplichtig aan The Deer Hunter, dat zal niemand ontkennen, maar voor mij kwam dit harder binnen eerlijk gezegd. De film is rauw, hard, verscheurend en tegelijkertijd enorm episch en meeslepend. De mengeling van oorlog gecombineerd met Woo's overdreven ontploffingen en dito vuurgevechten laat je in ieder geval verbouwereerd achter. Zelf een tweetal dagen later krijg ik nog altijd een ambetant gevoel bij de scènes in het gevangenenkamp en ben dan eigenlijk ook wel benieuwd naar de langere versie die van de film bestaat. Mijn release duurde zo'n kwartiertje korter dan de 136 minuten die hier staan aangegeven. Om maar te zwijgen van Woo's originele cut van meer dan 3 uur.

Dacht altijd dat dit met Chow-Yun Fat was, maar (hoewel die wel oorspronkelijk de rol van Luke op zich ging nemen) dat is uiteindelijk van de baan geschoven. Als vervanger van Fat heeft Woo de altijd degelijke Simon Yam opgetrommeld en die is dan ook uitstekend als Luke. Speelt zowat gedurende de gehele tijd tweede viool, maar de relatie tussen hem en Frank krijgt iets ontroerend op den duur. De meeste aandacht gaat echter naar Tony Leung, Jacky Cheung en Waise Lee als het trio vrienden. Vriendschap en eer staan hoog op hun vaandel, maar gaandeweg loopt er iets serieus mis. Glansrol voor Cheung die helemaal doordraait nadat hij letterlijk met een bullet in the head eindigt en de climax tussen Leung en Lee is geweldig episch. Altijd lastig om met 3 hoofdpersonen te werken omdat het lastig balanceren is, maar dit werkt simpelweg uitstekend.

Uiteindelijk bleek dat ik Hard-Boiled ook nog steeds niet heb gezien dus er staat me hopelijk nog een goede Woo te wachten. Bullet in the Head voelt aan als een atypische film van de regisseur doordat dit veel rauwer en zelfs in zekere zin realistischer is dan zijn overige werk. Toch is Woo's hand duidelijk te herkennen, zelfs al vanaf die geweldige openingsscène.

4.5*

Zeer goede film.

Schitterende muziek, keihard en dramatisch.

De scènes in het gevangenkamp en met Franky vond ik daadwerkelijk erg dramatisch.

Fantastisch gemaakt.

Mooie vrouwen ook.

Een John Woo met titel en cover art die wel veel deed verwachten. John Woo uiteraard maar al te bekend van actiespektakel Face/Of, The Killer en de A Better Tomorrow reeks, dus benieuwd was ik wel maar waar ik op hoopte kreeg ik toch niet helemaal.

Het begin voelt vooral rommelig, maar dat is nog enigzins door de vingers te zien. Uiteraard wil Woo de kijker met de drie vrienden en hun band laten kennismaken. Toch neigt het begin ontzettend naar een kruising tussen West Side Story en het nodige melodrama. Met de moord wordt het iets beter waarop het toch wachten is dat de heren in Vietnam terecht komen. Een verbetering zit er tot op zekere hoogte wel in, maar heel erg boeien wil het niet met deze Aziatische dramaqueens.

De muziek, om echt wel het grootste minpunt aan te grijpen, is afschuwelijk. Wat een sentimenteel over melancholische gejengel j*zus! Bijzonder is dan nog wel de oproer politie in korte broek. Daar tegenover staat dan wel weer een ton aan geweld dat vooral over de helft van de film de overhand krijgt een vooral geen pijn doet. De theatrale splitsing binnen het drietal en de belachelijke finale met zijn debiele demolition derby doet dat dan wel weer.

Het mag duidelijk zijn dat deze film, waar iedere getroffene als een stervende zwaan valt, mij niet bepaald overtuigt heeft, en daar zijn nu eenmaal best wel een paar punten voor op te noemen. Toch wil ik de film wel een tweede kans geven omdat er toch wel goede momenten in zitten. Afijn, voor nu een 3.