Class Action (1991)

Eerste scene van de film: Gene Hackman gebruikt bij zijn rechtzaak het verhaal van Alice in wonderland. De camera gaat door de rechtzaal heen en wie zit daar ook toevallig: Laurence Fishburne 3 sterren

Redelijke film, 3 sterren van mij, Hackman speelt prima!!

Een in potentie aardige film, een film die je vertelt hoe ijzig advocaten kunnen zijn en hoe zij de feiten kunnen verdraaien, wordt door de makers finaal verneukt.

Wie verwacht dat de film zich afspeelt in de rechtzaal heeft het mis, slechts 10 minuten van dik ander half uur is aan de rechtzaak besteed, de rest wordt gebruikt voor melodramatische gebeurtenissen in de situatie van vader en dochter die zo uit een soap gekopieerd lijkt te zijn.

slecht geacteerd, een verhaaltje met nul diepgang en onnozele en nergens opslaande handelingen van de slechte advocaten brengen deze film tot een zeer laag niveau.

.

Eens te meer zegeviert het Amerikaans gevoel voor correctheid op welk ander belang ook. Had het ook niet anders verwacht. Waar ik me wel aan verwacht had was een soort "Adam's Rib" waarin Spencer Tracy en Katherine Hepburn als man en vrouw het tegen elkaar opnamen, maar in de plaats kwam er veel (valse) sentimentaliteit.

Matige film, met een behoorlijke Hackman en een Mary Elizabeth Mastrantonio die niet echt overtuigde.

Goede rechtbank thriller die overeing gehouden wordt door de rol van Gene Hackman.

Goeie film waarin een vader en dochter, beiden advocaat, recht tegen over elkaar komen te staan in de rechtszaal. De vader-dochter relatie is redelijk goed uitgewerkt, maar ook wat voorspelbaar. Een onderhoudend plot mbt de rechtszaak waarin op een goeie manier wat ethische vragen zijn verwerkt. Vooral daarom een kleine 3.5 sterren.

Aardig verhaal, hoewel erg voorspelbaar. Je ziet van een kilometer ver aankomen hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen en hoe het afloopt. Erg goed acteerwerk, al is die Mary Elizabeth af en toe net over het randje.

Aardige rechtbank film uit de jaren 90, ook al zie je van mijlen ver al wat er gaat gebeuren, het is toch allemaal wel onderhoudend.

Steekt goed in elkaar; de juridische zaak tegen een autofabrikant waarbij vader en dochter (die een onderkoelde familiale relatie hebben met elkaar) tegenover elkaar komen te staan belooft heel wat goeds. Alleen vond ik Hackman en Mastrantonio soms als twee olifanten in een porseleinkast met hun overacting. Ik werd er zelf zenuwachtig van. De rechtszaak mbt de exploderende auto's en het verdwenen rapport was dan best wel onderhoudend en stelt wantoestanden in de advocatuur aan de kaak.