The Thomas Crown Affair (1999)

Matige misdaadkomedie.

Het eerste uur is gevat. Er zit redelijk wat tempo in, de eerste roof komt al snel en zodus kan ook het kat-en-muisspel beginnen. Dat levert af en toe leuke taferelen op.
Helaas is het laatste half uur ronduit zwak. Het verhaal loopt ergens vast wanneer Rene Russo en Pierce Brosnan het koppeltje uithangen.
Wat het einde brengt, is vooral een korte pijn.

Pierce Brosnan zal nooit mijn favoriete acteur worden. Ook hier kan hij mij niet overtuigen. Een beetje de gladde kunstliefhebber zonder diepgang spelen is mij wat te gemakkelijk. Rene Russo komt aanvankelijk snedig uit de hoek, maar mede door de karakterontwikkeling van haar personage sterft ook zij een langzame dood.

Nu, het camerawerk is meestal wel in orde. Enkele scènes, waaronder het liefdesspel van onze 2 helden, zien er stijlvol uit. De muziek tracht net wat te hip en opzwepend te zijn, en doet daarmee afbreuk aan de sfeer.

2,5

Dacht ik nog weg te komen met enkele weken nachtmerries na het zien van Rene Russo in wat een sexy jurkje moet voorstellen, maar de afgrijselijke seksscènes zullen misschien wel een trauma voor het leven worden. In elk geval was The Thomas Crown Affair een drama. Het faalt compleet in zijn opzet. Het is geen misdaadfilm noch een romantische. Het is een ontmaskeringsfilmpje, gespeeld door twee totaal zielloze karakters. Enerzijds Thomas Crown, een humorloos balletje dat doet denken aan iemand die een keer veel geluk heeft met monopoly en geen kans onbenut laat om even met het stapeltje honderdjes te wapperen. Anderzijds Catharine Banning, een zure pruim met een eigendunk waar je U tegen zegt. Iemand die meent het wel even op te moeten lossen. Als zou een beetje knap was, ala. Maar dan loopt ze met zo’n air rond waardoor je hoopt dat ze flink door de mand valt. Een verwend nest, omdat ze enig kind is, hoor ik u zeggen? Inderdaad.

Een onmogelijke opgave om hiertussen een romance te laten opbloeien. Het zijn wat dat betreft net twee heel slechte acteurs, maar bovenal een ronduit slechte keuze van John McTierman. En dat voor iemand die heel toffe films op zijn naam heeft staan. De chemie tussen het stel is zo slecht dat de Beckhams er nog jaloers op zouden zijn. Van een misdaadfilm is ook nauwelijks sprake, omdat de diefstal en de dader direct bekend zijn (en het daarbij blijft). Daarbij is het leuk en wel dat de diefstal zo ‘slim en ingenieus’ is, maar blijkbaar hebben ze er niet bij stilgestaan dat zeker een Metropolitan Museum of Art echt wel over iets beters beschikt dan een lullig aircootje. Reken er maar op dat de alarmbellen rinkelen wanneer temperatuur, luchtvochtigheidsgraad en dergelijke teveel afwijken. Zeker wanneer het gaat om de bewaring van meesterwerken van onschatbare waarde. Alles leuk en wel, maar het geheel heeft de geloofwaardigheid van niks.

Ik ben blijven kijken, omdat ik hoopte dat de iets sympathiekere Thomas Crown het karakter van Russo gruwelijk te kakken zou zetten. Het mocht helaas niet zo zijn en daarom is mijn beoordeling er ook zo naar. Waardeloze rommel. Een sterretje.

Blijf het een leuk filmpje vinden. Vooral die eindscene

Na een aantal jaar nog eens deze film her bekeken en ondanks dat 'k de plot al wist blijft hij de moeite waard om te bekijken.

De rollen zijn ook goed gecast en het verhaal is leuk gevonden.

Ondanks dat dit een remake is ('k heb het origineel spijtig genoeg nog niet gezien), is dit zeker geen slechte film.

De finale blijft heel goed, mede door het zalige liedje Sinnerman van Nina Simone.

Geen film om jaarlijks te bekijken, maar om de zoveel jaar is hij zeker de moeite waard.

Misdaad meets romantiek. Tenminste, dat was het plan, maar het wringt aan alle kanten. Het voorspelbare plot, de ietwat simplistisch neergezette personages en onsamenhangende chronologie zijn slechts matige stakeholders en tillen deze remake nauwelijks boven het maaiveld uit. McTiernan's jarenlange ervaring staat nog garant voor een handvol aardige shots, maar daar is de kous ook wel mee af. Mager: 2,50.

Nogmaals gekeken en ondanks dat het plot al bekend is, blijft het een leuke film. Vooral de klik tussen Brosnan en Russo is goed. Samen met Lethal Weapon een van de beste films van Russo.

Wel een aardige film van McTiernan. Hier en daar is het natuurlijk wel ongeloofwaardig en rommelt het plot aan diverse kanten, maar ik merkte aan mezelf dat ik wel graag door wou kijken en dat ik het wel vermakelijk vond eigenlijk.

Brosnan heeft natuurlijk wel de looks van een miljardair en van een charmeur dus de rol was hem op het lijf geschreven.

Rene Russo vond ik best geschikt voor haar rol, weinig op haar aan te merken eigenlijk!

Verwacht geen fantastisch spannende thriller, maar voor een keertje is deze film best wel te pruimen.

Voldoende.

Ik vond deze film werkelijk niks te bieden hebben. Het begon wel redelijk goed. De schilderijenroof waarbij hij de oorspronkelijke berovers dwars zit en vervolgens een koffer onder het beveiligde deuren zet om zelf het schilderij te stelen ziet er kinderlijk eenvoudig maar toch goed doordacht uit. Dat vond ik zeker wel goed gedaan.

Maar daarna is het snel gedaan met de pret. Russo komt er als soort van "stoere" premiejager absoluut niet geloofwaardig over. Maar wat er voor mij helemaal uitsprong was dat de karakters absoluut niet tot de verbeelding spreken. Twee mensen die heel interessant doen maar het absoluut niet waren voor mijn gevoel. Ze kwamen wat mij betreft totaal niet uit de verf. Volgens mij komt dat een deel door het slechte acteerwerk en gedeeltelijk door het flinterdunne verhaal.

Wat mij betreft is dit absoluut geen aanrader.

Goeie film, begint goed, dan zakt het weer wat in, maar richting het einde

werd het weer een zeer sterke film

Vooral de twist was erg goed.

3*

Ik weet dat ik deze gezien heb, maar kan me er niets van herinneren. Dat zegt mij genoeg.

Dit heb ik meestal met mannen...

Leuk dat je om je eigen "grap" kan lachen.

tja altijd beter dan humorloze zuurpruimen als jou....

Waar ken je me van?

Misdaad en romantiek gaan hier hand in hand. Voor mij bij voorbaat niet een combinatie om warm voor te lopen, maar het werkt toch echt. Brosman is een goede keuze, zijn tegenspeelster overtuigt niet altijd, maar het verhaal neemt haar op sleeptouw. Het kakt op een gegeven moment bijna in, maar een paar mooie wendingen brengen alles weer op de rails. Deze film is best origineel derhalve en brengt toch precies waar het voor staat.

Slippertje van McTiernan.

Mij laat hier z'n normale actiegebeuren en probeert een stijlvol heist filmpje neer te zetten, gekoppeld aan een romance. Alleen maakt hij overal de verkeerde keuzes en slaagt hij er uiteindelijk ook niet in om het beoogde frivole, stijlvolle sfeertje tot een goed einde te brengen. Wat rest is een lamme bedoening.

Brosnan wordt wel vaker voor dit soort "charmante" rollen gecast, maar McTiernan had eerder een Clooney anno nu kunnen gebruiken. Brosnan haalt het daar belange na niet bij, waardoor zijn rol al snel in het water valt. Gelukkig nog niet zo erg als z'n tegenspeelster. Wie het ooit bedacht heeft om Rene Russo als vamp neer te zetten zouden ze nooit meer een casting mogen laten doen. Wat een drama. De hele romance tussen de twee is echt niks waard.

Verder is het heist verhaaltje wat aan de saaie kant. Het is een soort van uitgeleefde, muffe versie van Soderbergh's Ocean's 11 geworden. Het moet allemaal redelijk gevat en stylish overkomen, maar McTiernan is daar niet echt voor gemaakt. De soundtrack is daar misschien nog wel het beste voorbeeld van. De lichtvoetige jazz is niet te harden.

Mnee, dit is een serieuze misser. McTiernan is best aardig wanneer hij lompe actie mag regisseren, maar verder geldt voor hem toch vooral "schoenmaker blijf bij je leest".

1.0*

Best wel een seksistische film. Russo die doorgaat voor een independent tough cookie of a woman... wordt aan het eind toch een dame die toch heel graag verder wil met Brosnan. Heb altijd wat moeite met Russo. Goeie actrice, dat wel. Maar je hebt het gevoel naar een 'man in drag' te kijken. Ze heeft best veel mannelijke features in haar gezicht. Aardige fillm, vooral eerste helft. Geen topper.

“Here's to the fear of being trapped.”

Aardige film. The Thomas Crown Affair begint erg goed en het eerste gedeelte is interessant en sfeervol. Brosnan en Russo zijn goed op dreef, maar als ze aan hun affaire beginnen gaat het mis. De focus op hun relatie is een slechte keus en de film zakt als een plumpudding in elkaar. Zowel het personage van Brosnan als Russo is interessant, maar als ze samen komen blijft er weinig van over. Het einde met de bolhoed-heist is wel sterk. Over het te zoete einde zullen we het maar niet hebben.

Van McTiernan staan Predator en The Hunt for Red October al een eeuwigheid op mijn watchlist, The Thomas Crown Affair kende ik geeneens tot Netflix mij gister melde dat 'wij' een 98% match hadden. Ik besloot de film volledig onwetend in te gaan en verbaasde mij er achteraf over dat McTiernan de regisseur is.

De film is geen topper in zijn soort maar een fijne film is het zeker, het plot is leuk bedacht maar barst niet van de uitdaging wat het ietwat langdradig maakt. Dit wordt enigszins gecompenseerd door het geluid dat ongelofelijk aanwezig en sterk is, de muziek geeft de film een extra zetje.

Ik had Brosnan nog nooit in een niet-actiefilm gezien maar hij heeft mij positief verrast, hij speelt zijn rol overtuigend en heeft de charme die bij het personage hoort. Rene Russo kon mij minder bekoren, ik zie haar liever in een kleinere rol.

'Op de valreep' vier sterren.

Ik heb het origineel niet gezien maar daar ben ik nu wel benieuwd naar want deze film vond ik zeer vermakelijk. Goed doordachte diefstallen, wie kun je vertrouwen en wie niet, goede muziek. Brosnan als een charmante foute man, werkt zeker!

Toegegeven, ik had echt even tijd nodig om in de film te komen. Ik vond in eerste instantie Russo niet sterk gecast, maar gaandeweg vond ik het minder storend. Wat mij betreft een uitstekende combinatie van misdaad en romantiek, beide genres komen er goed in uit. *3.5

Wat een slappe film met een slap voorspelbaar voorspelbaar verhaal.

De film begint aardig, maar halverwege had ik er genoeg van. Ik hou helemaal niet van die films waarin alles perfect verloopt, op de seconde af. En die romance zat er natuurlijk ook al lang aan te komen.

ik vind dit een mooie film,vorige week herzien,en blijft even boeiend,spelen allebei uitstekend

The Thomas Crown Affair is een film met een ontzettend leuk verhaal en door de sterke chemie tussen Pierce Brosnan en Rene Russo voor mij zeer geslaagd is.

Maar weer eens een kijkbeurt gegeven of ik deze ditmaal wat hoger ga beoordelen. Maar niets is minder waar, want waar het allemaal heel aardig begint, de machine volledig uit balance wordt gebracht wanneer de zeer oninteressante liefdesrelatie zich gaat ontvouwen. Vanaf dat moment keldert de film naar een diepe bodem.

En dat is vaker het probleem gebleken bij McTiernan. Een paar goede prenten heeft ie gemaakt, maar daarnaast ook echt broddelwerk. Nou is de cast nou niet de cast die ik zou hebben gekozen, destijds waren het zeker trekpleisters voor een Hollywoodfilm. Nu zijn het niet de hoofdrolspelers die er wat van maken, nee dat is vooral Faison en Leary ook wel een beetje. Brosnan en Russo maken er in mijn ogen maar weinig van, de chemie spat niet van het scherm in ieder geval.

Vooral de scene waarin Russo schijnbaar sexy moet uitstralen, met die vreselijke jurk die behoorlijk lachwekkend is. Misschien wel pijnlijk lachwekkend. Maar als dat me nog niet genoeg irriteerde, dan was het wel die verschrikkelijke soundtrack. Man wat was die muziek me een stuk muf zeg, en dat met al een niet erg sterk script en verhaal is toch wel de laatste dolksteek in het hebben van een prettige kijkervaring.

Nee, anno 2022 kom ik wederom uit op 2,5**. En dan ben ik zeker gematigd, want de complete uitwerking is simpelweg te slap en de hoofdacteurs laten ook veel liggen.

Vandaag bekeken op blu-ray, maar deze film is me erg tegengevallen.

Misschien niet mijn soort genre want er zit bijna helemaal geen actie in, waar ik wel van houd.

Wel een leuke chemie tussen Brosnan en Russo en leuke muziek tussen de scenes door, spannend was deze niet, want alles verliep nogal netjes zonder al te veel spektakel.

Redelijk verhaal wel, maar geen actie, meer een romantische film daarom voor mij een enorme tegenvaller!

Matige remake van het origineel uit 1968 met McQueen en Dunaway.