Gruz 200 (2007)

Uitermate zwart beeld van de communistische heilstaat op z'n laatste tenen.

Film is ongeveer net zo "vrolijk" makend als Irreversible, Repulsion of Martyrs.

Kortom: Gitzwart maar het komt aan als een vuist in je gezicht.

Meesterwerk!

Als ik de beoordelingen hierboven lees, dan vraag ik me af of we het wel over dezelfde film hebben........? Geen verhaal, geen lijn en de humor was ver te zoeken. Deze film vergelijken met Irreversible, doet m.i. Irreversible veel te kort. Maar ach, smaken verschillen.

Hij word toch niet vergeléken met Irreversible, er word alleen geschreven ''net zo ''vrolijk'' makend als...'', en dat klopt ook want erg vrolijk word je er niet van.

Idd, erg vrolijk werd ik er niet van. Maar dit kwam niet door het ongemakkelijke c.q. walgelijk gevoel, zoals ik dat bij Irreversible heb ervaren, maar meer door de kwaliteit van deze film. En ondanks dat ik in de minderheid ben, blijf ik deze film amateuristisch vinden.

Vanmiddag maar aangeschaft.

Van de regisseur van "Of Freaks and Men" en "Brat", dus mijn interesse was gewekt!

Ik heb deze film geleend van me goede maat mayhemblik....had er ook hele hoge verwachtingen bij maar het viel en beetje tegen.

Oke.. het schetst wel een realistische beeld van de voormalige Sovjet Unie en er zijn ook een paar mishandelingen maar daar is ook alles mee gezegd.

Ik heb me niet verveeld maar erg voortreffelijk vond ik hem ook niet.

3*

Was zeer verrast en nog waar gebeurd ook.

De makers weten zo'n treffende vervallen sfeer weg te zetten, zoals ik me het communistisch blok in zijn laatste jaren wel voor me zie. Rauw, zwartgallig en nergens een vleugje optimisme te bekennen. Qua verhaal vond ik sommige aspecten nogal rommelig verlopen. Het was me soms niet echt duidelijk wat bepaalde personages in het verhaal deden. De film had wat mij betreft nog wel iets langer mogen duren om er echt in te komen.

Fantastische film. Intrigerend grauw.

Bijzondere film. Mooi om die verrotting en vervalling te zien. En de slechte muziek blijft in je hoofd zitten.

Balabanov

Na twee films gezien te hebben die ik nog niet helemaal kon plaatsen, maar waarin de zwarte humor en het cultuur pessimisme al duidelijk zichtbaar waren, uiteindelijk deze film maar eens bekeken. En hier gaan dan ook eindelijk alle registers open. Keihard, ontluisterend en grappig. Eigenlijk jammer dat er nog wordt vermeld dat dit op ware gebeurtenissen is gebaseerd. De felheid en absurditeit van het geheel werkt ook, en zelfs beter denk ik als het gepresenteerd wordt als een verzonnen verhaal. Dat het er aan het eind van het communisme in de Sovjetunie zo aan toe ging wil ik best geloven. Maar de film heeft een vorm en een sfeer die de realiteit ontstijgt. Dan wil ik niet horen dat dit allemaal echt is gebeurd. Doet een beetje afbreuk aan het statement en het beeld wat Balabanov hier geeft.

Maar laat ik dat de film maar vergeven. Want ik heb echt met verwondering en een plezierig soort afgrijzen naar deze film zitten kijken. De professor had misschien iets meer duidelijk geplaatst kunnen worden in het geheel, maar dat was misschien ten koste geweest van de scherpte en de opbouw van de film. En hij was zeker een boeiend personage die de gebeurtenissen in een breder perspectief plaatste.

De discussie over god en de bizarre gebeurtenissen in het appartement van de inspecteur waren wel de hoogtepunten. Echt toffe film dit.

Snel de rest ook zien van Balabanov.

Was nieuwsgierig na het lezen van de meningen.

Twee dagen na het kijken weet ik nog steeds niet wat ik ervan moet vinden.

Bizar is het enige dat in mij opkomt om deze film te beschrijven.

Wat ik ook bizar vind is dat mensen die deze film een hoge score geven aankomen met termen als:

Dat is niet wat voor mij een goede film maakt. Daarnaast is het camerawerk amateuristisch, dialogen zijn niet of nauwelijks aanwezig. Het verhaal is nogal triest en zeker omdat het gebaseerd is op ware gebeurtenissen. De betiteling als thriller is niet op zijn plaats, maar drama zeer zeker wel!

Bizarre film. Ik weet niet of er een ander woord voor is. Grappig vond ik hem zeker niet. Misschien nog maar eens kijken.

Wat gebeurt er uiteindelijk met dat meisje

Gezellige familiefilm voor de zaterdagavond (wel eerst je gezin vol gieten met wodka).

Inderdaad echt een dijk van een Russische film en ook eerste Balabanov die ik heb gezien. Ik ga snel meer van hem opzoeken, al is de rest weer eens OOP. Maar dit was echt een meesterwerk. Om te beginnen, de armoe en de typische grauwe Oostblok sfeer straald er weer lekker vanaf en de regiseur heeft dat ook echt op de meest cynistische wijze neergezet. Op de achtergrond van het fictieve (?) dorp Leninsk gebeuren of zie je vaak de meest stereotype dingen voorbij gaan en word het ook afgeschilderd als een troosteloos gat. (...."waarvan er 26 lijkkisten van Cargo 200 in Leninsk zijn aangekomen, en dat is al behoorlijk wat") Van het begin tot het einde sleept de regiseur je mee in een meevoelende sfeer en hij weet op een een of andere manier de armoede en de chaotische rommelige grauwe achtergronden op een kunstachtige wijze neer te zetten waardoor het de kijker toch behoorlijk facineerd. En echt alles is er armoedig in Cargo 200 en het word juist zo extreem dat je er als kijker gewoon bijna om kan lachen. De figuranten zijn ook schitterend en het plot word ook aan alle kanten uitgerekt alsof het een soort Mozaik vertelling is.

En ja waar moeten we beginnen. Om te beginnen die hele scene bij die Wodka stoker Aleksey. Echt GEWELDIG!! Hoe die daar op zijn afgelegen boederijtje zit met een chagerijnige vrouw, een lompe Vietnamees en een gestoorde zondeling Colonel Zhurkov. Waar dan ook 2 bezoekers komen. De eerste is dan Artjom, prachtige serieuze vent overgens die samen met die boer een wodka orgie houd terwijl hij moet wachten op zijn auto, en het leuke is: hij komt er gewoon nog goed vanaf, de 2de bezoekster niet. Dan hebben we het over Angelika, die samen met een bekende van hun Valera daar strand. En de zwaargestoorde Zhurkov heeft het op haar voorzien, en dat is voor haar een ware nachtmerrie. En het gaat er extreem aan toe, heel extreem dat zo nu en dan Irreversible nog wel kan doen verbleken. Dit is nog even een paar stappen meer. Echt alle manieren en ideeen om iemand te kwetsen en te pijnigen lijken hier wel aan bod te komen. Agent Zhurov valt ook onder de categorie, de meest gestoordste personen op het witte doek. En dat is nog een politieagent ook. Het gekke is dan nog dat de extreemheid nog op een komische manier kan worden geuit ook. Die moeder bv van Zhurov zit bv lekker tv te kijken terwijl haar zoon even een meisje verkracht en misbruikt in de slaapkamer, al word het naderhand nog wel even meer dan misbruiken.

Ook de industriele shots zijn fantastisch en lijken ook een beetje uit het niets te komen. Vooral die geluiden erbij. En zag ik daar ergens nou de kerncentrale van Chernobyl?

Gewoon een voltreffelijke Russische film waar je maar de humor van moet inzien. Cynisme en botheid op zijn best.

5,0*

Vrolijke ongecompliceerde Russisch blijspel over de nadagen van de Soviet Unie. Al het moois van dit tijdperk passeert de revue. Corruptie, vrouwenhandel, alcoholisme, gestorven soldaten en industriële vervuiling. Balabanov weet het allemaal te combineren tot vrolijke vertelling. NOT!

4*

Dacht dat je deze allang al gezien had.

Tweede film die ik van Balabanov zag. De andere is het latere Kochegar (2010) en deze wijkt daar thematisch niet zoveel vanaf. Beide films zijn zwartkomische films over de Sovjet Uinie en Rusland in een verwarrende periode. Benaderd als een verhaal wat eindeloos door mensen is doorverteld en steeds grootser en bizarder wordt, maar ondertussen een behoorlijke kern van waarheid bevat. Moderne mythes. Verwerkingsverhalen misschien wel. Al is dat woord eigenlijk veel te sentimenteel. en is dit eerder een snoeiharde afrekening. Deze film gaat over de periode tussen de dood van Brezjnev en voor Gorbatsjov (die samen met Jeltsin nog even op TV is) toen de Sovjet Unie eigenlijk even nauwelijks geleid werden (er werden twee stokoude opvolgers gekozen die binnen heel korte tijd ook weer doodgingen voordat de veel jongere Gorbatsjov het mocht doen) en de Sovjet Unie aan het vastlopen was.

Deze film is nog net wat beter dan A Stoker. Die film legt de komedie er wat dikker bovenop dan deze. Deze komt daardoor net wat steviger aan en bevat ook echt de betere scenes (bijvoorbeeld die discussie over God aan de tafel van de illegale stokerij).

Het wakkert mijn nieuwsgierigheid naar de (vooral latere) films van deze man behoorlijk aan want ik vind de manier waarop hij de recente geschiedenis benaderd heel bijzonder en erg vermakelijk.

4.0*

Naargeestige film met een bizar waargebeurd verhaal en zeer troosteloze doch fantastische fotografie. Vond het wel wat hebben. 3,5*

Helemaal mee eens... ik vond de film niet zo rauw als ik had verwacht na het lezen van de berichten. Wel een voldoende, maar er had meer in gezeten. *3.0

Deze film afgelopen avond weer herzien. Blijft een uitstekende film over het verval van de Sowjet Unie. Het meest boeiende in deze Russische film is voor mij de filosofische discussie over God tussen de gastheer Alexej en de professor in het wetenschappelijk atheïsme Artjom. De volledige tekst daarvan heb ik in het topic MM Filosofie gezet.

Aparte film. Niet erg geslaagd, als je het mij vraagt, en dat komt vooral omdat ik de film erg zwaar vind leunen op het sadisme dat erin voorkomt. Als je dat wegdenkt blijft er weinig over en is het vooral een wat onbeholpen prent die op mij zeker niet zo geloofwaardig overkomt qua tijdsbeeld als wat wordt gesuggereerd (geinspireerd op ware gebeurtenissen enzo, ja zal wel, Makanins Andegraund lijkt me bijvoorbeeld een veel betere representatie geven).

De stijl is vermoedelijk bewust pover, omdat er direct een sovjet-sfeertje mee wordt opgeroepen, waarbij de muziek natuurlijk ook meehelpt. De sfeertekening is dan ook het sterkste punt van Gruz 200.

Verder heb ik er weinig over te melden, dat is op zich al een veeg teken, behalve dat ik als filmmaker altijd zou proberen een interessantere opening te bedenken dan waarmee Balabanov hier aan komt zetten. Niet mijn film, zoveel mag duidelijk zijn.

Waargebeurd verhaal ?

M'n neus ! Daarvoor lijkt het veels te veel op Faulkners "Sanctuary" (uit 1931 !)

Sanctuary - William Faulkner (1931) - BoekMeter.nl

Verder uitstekende film.

Ah, ik lees dit nu pas. Ik had al zo'n vermoeden.

Gewetenloze, sadistische, corrupte en moonshine drinkende mensen; het zijn geen personages waar ik met genoegen naar zit te kijken. Regisseur Balabanov heeft rondom die figuren een inkijkje gecreëerd in de deplorabele toestand van de Sovjet maatschappij ten tijde van de oorlog in Afghanistan. Niemand kon toen voorzien dat het einde van het communistische regiem nabij was, maar achteraf bekeken is die teloorgang niet zo verwonderlijk. Een rauwe film met zwarte humor. Voor de muziek (met Russische hits van toen ??) is een opmerkelijke rol weggelegd.

Toch erg matig, vooral omdat het allemaal weinig subtiel was en me uiteindelijk ook helemaal koud liet. Ik vond dat 'mishandelen' eigenlijk ook wel meevallen (en dan hebben we het gewoon over verkrachting, maar echt ondersteboven raak ik al niet snel meer). Wel fraaie beelden van een uiteenvallend land, mooi in haar lelijkheid en in erg leuk contrast met al die vrolijke popliedjes. Maar was het verdere verhaal van een beter niveau geweest dan had ik de film allicht een stuk beter gevonden, zeker ook die tijd waarin het speelt was dan misschien wat meer gaan leven. Nu liep het tegen het karikaturale aan. Nu was het op momenten vooral saai. 2,0*.

Mooi inkijkje in de Russische ziel. Rusland in volle glorie. Wie denkt dat het nu anders is dan in 1984, vergeet het maar. In Rusland verandert nooit wat. Dat lijkt maar zo. Hier een reeks bizarre personen en gebeurtenissen, die ik niet allemaal goed kon plaatsen. Dat is ook niet zo erg in deze film, die je als een aangenaam schouwspel aan je voorbij ziet trekken. Toch duren verschillende onderdelen te lang gezien de plaats en het belang dat ze binnen de film innemen. De titel slaat op het transport van in Afghanistan gesneuvelde militairen. Onder andere de verloofde van het meisje. Ik vond het wel zielig zoals er met haar werd omgesprongen. Vooral toen de brieven van de gesneuvelde militair werden voorgelezen. Hartverscheurend.

Havanana - Afric Simone ?

Zwarte, eigenlijk naargeestige humor. Hou je van horror en thrillers zal je hier misschien weinig van opkijken.

Maar je verwacht toch een beetje humor en gewoon drama, maar schiet in die zin steeds waanzinnig uit de bocht.

Lastig om de film dan te beoordelen, want ik zit gewoon niet te wachten op zulke afschuwelijke beelden.