Monte Carlo (1930)

Laatste scène in de opera is wel erg leuk, maar verder wel wat te gewoontjes, ondanks veel vaart en (k)luchtige situaties. Al geeft Lubitsch er wel blijk van dit soort 'hybride musicals' (sommige dialogen worden gezongen, 't zijn niet echt muzikale intermezzo's) goed te beheersen. Dit was de eerste van de vier uit de box.

Ernst Lubitsch bracht de filmmusical een flink stap dichter bij volwassenwording met deze vermakelijke, maar statisch gefilmde en trage muzikale komedie rondom Vera von Conti [Jeanette McDonald] die haar bruidegom bij het altaar laat staan en met haar bediende Bertha [Zasu Pitts] afreist naar Monte Carlo in de hoop daar een flink zakcentje bij te verdienen. Daar ontmoet ze Rudolph [Jack Buchanan] met wie ze een ongebruikelijke samenwerking aangaat.
McDonald was één van de populairste zangeressen van de jaren '30 en de godvergeten Buchanan blijkt een capabele tegenspeler, want zijn acteerwerk en zang zijn prima. Ondanks de technische onvolkomenheden verdient Ernst Lubtisch lof voor de manier waarop hij innoveerde door de liedjes een integraal onderdeel van het plot te maken, iets wat inmiddels standaard is in het musicalgenre! De muzikale intermezzo's zijn dan ook de sterkste momenten.