Tea with Mussolini (1999)

Klinkt allemaal erg leuk, valt toch tegen. De dames spelen goed, maar de scenes met Mussolini zijn eerder lachwekkend dan geloofwaardig. En de film is trááááááág

de film begint traag en behoorlijk irritant, maar naar gelang de film vordert, blijkt de film verrassend onderhoudend te zijn. Het acteerwerk is prima, hoewel soms wat karikaturaal, het verhaal zelf bij vlagen niet geloofwaardig, wat een prestatie op zich is voor een pseudo-autobiografie.

Ik houd echt van deze film. Het Italiaanse landschap en de perfecte acteerprestaties van de Britse dames maken hem tot een must see. Hoewel sommige scene’s zoals die met Mussolini iets minder overtuigend waren is het verhaal erg goed en boeiend. Maggie Smith is hilarisch en Joan Plowright en Judi Dench zijn zelden zo op hun plaats geweest.

De decors en kostuums zijn prachtig evenals de zeer bijpassende muziek. Meesterwerkje van Zeffirelli dat bij mij altijd favoriet zal blijven.

Heerlijke film aan één kant, mislukte oorlogsfilm aan de andere kant. Dit kort samengevat.

Cher vind ik teveel "Cher" in deze film, dat is erg jammer. Datzelfde geldt ook voor de comedy "Stuck On You" waarin Cher zichzelf speelt. Cher kan stukken beter! Ze heeft niet voor niets een Oscar gewonnen voor "Moonstruck" in 1987.

In "Tea" gebruikt ze uitspraken als "son of a bitch" en "asshole", terwijl deze typische Amerikaanse scheldwoorden in die tijd volgens mij nog niet eens gebruikt werden.

Het verhaal is hoe dan ook mooi. De soundtrack geeft me kippevel, en kon het niet laten deze cd van de week van Amazon te sleuren. Prachtig.

Wat mij betreft had Judi Dench genomineerd mogen worden voor een Oscar, voor haar aandeel in deze film. Zij speelt heel erg goed en aangrijpend.

Er komen een aantal erg goede en meeslepende scenes in voor. Zeker het moment dat de "Ladies" op de bus gezet worden, en Judi Dench haar hondje niet mag meenemen. Luca reist hun achterna, met haar hondje, en worden herenigd. Ontroerend.

De scenes met de jongen die verkleed is als vrouw, vind ik slap en niet eens leuk of goed.

De laatste minuten van de film waarin Cher afscheid neemt van Luca en in een bootje 's-nachts vertrekt, is indrukwekkend. Zeg van Cher wat je wil, ze weet wel hoe ze indruk moet maken in een film, op wat voor manier dan ook. 4 sterren.

Het is slim om het verhaal door de ogen van de jongen/jongeman Luca te vertellen, zodat het niet erg is dat het enigszins onevenwichtig is. Het verhaal is romantisch en melodramatisch, doeltreffend onderhoudend, hartverwarmend, onvervalst verrassend, tamelijk licht en gemakkelijk, een mix van humor, het geeft je een goed gevoel en het laat zo nu en dan een donkere kant zien. Een subplot is Luca's ontwikkeling in de liefde, de kunst en de oorlog. De story omvat een tijdsbestek van tien jaar (1935-1945) en de opkomst en neergang van het fascisme. De periode is boeiend, de locaties zijn adembenemend (het begrip van plaats en tijd is ook een grote kracht van de film) en een droomcast doet de rest: je zou deze productie zonder meer "Diva's on Film" kunnen noemen. In een recensie werd dit oorlogsdrama beeldig genoemd.

Lichtvoetig oudedametjesdrama met daarin ongetwijfeld de eerste en laatste M4 nazi-Shermantank ooit

Maggie Smith, Judy Dench, Joan Plowright, Cher...een mooi thékransje in een kroniek van het leven van een Britse gemeenschap in het mooie Firenze.

Het Britse doen en laten, nogal anecdotisch, wordt door de dames natuurlijk zeer goed weergegeven, ook als het moet optornen tegen het fascisme, de tegenstaanders ervan en tenslotte WO II. Centraal naast de dames staat het verhaal van het coming-of-age van de jonge Luca.

Het laatste stuk van de film, de bezetting en de bevrijdig, wordt er nogal vlug doorgesleurd.

Kon niet volledig bekoren, ondanks Maggie Smith en co

Goeie film waarin vier Britse dames in Florence zich ontfermen over een moederloos jongetje. De film speelt in het Italie van voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Prachtige locaties en kostuums. Op zich een goed verhaal dat veel probeert te vertellen, maar wel de nodige focus mist. Een fijne cast met twee heerlijke rollen van Cher en Maggie Smith.

Mooie plaatjes, leuke cast en een aantal prima scènes. Maar er is wel iets mis met de regie en/of montage, want op sommige momenten raakte ik de draad een beetje kwijt, terwijl het verhaal toch echt niet zo complex is.