Nowhere to Run (1993)

De ingrediënten van deze film zijn nogal doorsnee, maar regisseur Robert Harmon weet er toch het beste uit te halen. Ik kende hem voordien enkel van de film Highwaymen, waarin hij zijn kunnen zeker bewezen heeft. JCVD is niet de echte vechtersbaas zoals we dat van hem gewoon zijn, maar zorgt toch nog voor voldoende actie om het boeiend te houden. Het is nergens echt speciaal, maar zeker niet slecht. En dat jongetje kwam me vrij bekend voor. Als ik het opzocht, blijkt dat één van de broertjes Culkin te zijn. Hun stijl haal je er toch zo uit moet ik zeggen. Nowhere to run is een aangename actiefilm geworden, maar te onopvallend om echt goed te zijn.

Een productie die relatief arm aan actie is en meer gericht is op (liefdes)drama. Het verhaal is al tig keer verteld, maar Jean Claude Van Damme deed voor de afwisseling aan karakterontwikkeling en dat ging hem niet eens zo slecht af (ook al zijn de interacties met zijn medespelers voorspelbaar). En voor de liefhebbers toonde hij zijn mooie gespierde lijf.

mag best een plek hebben tussen de oude generatie action movies

Leuke actiefilm met Jean claude! Al mis ik wel wat meer actie in deze film, maar het verhaal en de actie die erin zit is dan wel weer goed.
Ook een beetje een drama verhaal, maar heb me er wel mee vermaakt.

Een van de betere films van JCVD. De film kijkt goed weg en is zelfs zo nu en dan spannend. Er is weliswaar niet veel actie, maar de actie die er is, is goed uitgevoerd. Aan het acteerwerk van de spelers is niks op aan te merken en is gewoon goed.

Het is niet een film die ik vaak zal opzetten doordat Nowhere to Run het toch wel van de spanning moet hebben...

Best een aardige film, deed me wel denken aan Shane uit 1953, het leek wel een remake, alleen dan niet zo goed als de originele. Had alleen wel wat meer geknokt mogen worden, want daar kijk je dit soort films toch wel voor.

Dit is allang niet meer de eerste actiefilm waarin onschuldige burgers te maken krijgen met grote, boze ondernemingen, maar het blijft een leuk thema. Zo ook Nowhere To Run. Toffe film weer met Jean-Claude van Damme. Er wordt vrij weinig in geknokt en zo te zien is de hoofdrolspeler ditmaal niet de onoverwinnelijke held, zodat het allemaal bijna weg heeft van een familiefilm. Er zit vanalles in, zoals zakelijk gekonkel, ongemakkelijke situaties (he's got a big penis), romances, ruzies en dergelijke. Diep gaat het niet. Iedere simpele ziel kan het volgen en het is ook prima om gewoon eens lekker achterover te leunen en te kijken wat er op je beeldbuis afspeelt. Geen nood als je iets mist. Nowhere To Run is een sympathieke film en ook niet veel meer dan dat. Je mist er niet veel aan, maar slecht is het zeker niet. Jammer dat sommige mensen het laten lijken alsof dit complete brol is. Dat is simpelweg onterecht.

He's got an average penis

Jean-Claude Van Damme films, het blijft toch een guilty pleasure. De man is verantwoordelijk voor één van mijn favoriete jeugdherinneringen (ik kan me al niet meer voor de geest halen hoe vaak ik Street Fighter ben gaan huren en het heeft mijn voorliefde voor het gelijknamige spel aangewakkerd) en hij blijft iets erg amusant uitstralen. Het zijn niet altijd de beste films waar hij in meespeelt, maar ze behouden wel over de gehele lijn hun vermakelijksheidsfactor. Iets wat van andere soortgenoten in het genre niet altijd gezegd kan worden.

Nowhere to Run is echter geen grootschalige actiefilm, althans toch niet in de mate dat je zou verwachten wanneer de naam van de Muscles from Brussels er aan verbonden is. Er zijn wel een aantal knokpartijen, maar qua geweld blijft het allemaal wel wat binnen te perken. Dat neemt echter niet weg dat dit wel een erg vermakelijk filmpje is geworden waarbij Van Damme de romantische toer opgaat en ondertussen een stok in de wielen steekt van de plannen van een stel corrupte zakenmannen. Nergens vernieuwend, over de gehele lijn voorspelbaar en toch.. Perfect vermaak voor een dik anderhalf uurtje. Halverwege zit er nog een verplichte en compleet uit de toon vallende naaktscène (waar vooral Rosanna Arquette het nodige bloot laat zien, Van Damme houdt bijna alle kleren nog aan) en is de climax net niet te mierzoet. Ik ben in ieder geval allang blij dat ze niet laten zien dat Sam vervroegd uit de gevangenis mag komen en dat Clydie en koters op hem staan te wachten.

Een Van Damme film dus. Geen spreidstand, wel nog altijd een dik accent. Deze keer laten ze hem zowaar voor een Canadees doorgaan, dat oogt toch net iets beter dan die talloze keren dat hij de Russische nationaliteit kreeg aangeboden, maar het blijft toch een acteur die zich ook in de niet-actie scènes nog wel staande weet te houden. Een groot deel van zijn scènes deelt hij met Rosanna Arquette, de oudste van de Arquette clan, en dat blijkt een goede zet te zijn. Het is nu niet dat de chemie van het scherm spat, maar er zit een goede wisselwerking achter. Wat op zich vreemd is, want Arquette zou later zeggen dat ze absoluut niet graag samenwerkte met Van Damme. Verder nog een klein bijrolletje voor Kieran Culkin, broertje van Macaulay Culkin, en zoals het een Culkin beaamt maakt hij het naar het einde toe een aantal inbrekers nog wat lastig.

Tof, zoveel is duidelijk. Altijd fijn om zo eens af en toe een vreemde film in het oeuvre van Van Damme te ontdekken (Inferno is op dat gebied ook echt een aanrader) en Nowhere to Run is één van zijn leukere jaren '90 werk. Eind jaren '80 tot eind jaren '90 is toch echt wel zijn decennium geweest, met het latere werk kan ik wat minder.

3.5*

Dit was vroeger 1 van mijn favorieten van Van Damme, maar nu pak en beet 10 jaar later is daar helaas toch wel veel verandering in gekomen.
Deze film focust zich meer op de drama elementen en wat minder op de actiescènes, begrijp me niet verkeerd er zitten gelukkig wel wat goede actiescènes in maar deze zijn in vergelijking met een gemiddelde actiefilm dun gezaaid.
Het is op zich niet erg om je meer op de drama elementen te concentreren, maar het voelt allemaal helaas ontzettend geforceerd aan, dit ook omdat Van Damme eigenlijk niet echt een goede drama acteur is maar het in het bijzonder van zijn vechttechnieken moet hebben.
Positief punt is wel dat de badguys op zich wel goed zijn gelukt en dat de kinderen niet al te irritant waren, de slotscène is namelijk voor de actieliefhebbers wel smullen!

Het is gelukkig geen hele slechte film geworden omdat de tegenspelers van Van Damme best op een aardig niveau konden acteren, maar het is ook niet een film waar je veel aan mist.

een magere 2,5*

Een blijver en waard te herbekijken . Wat je van veel films niet kunt zeggen .Eigenlijk één van de beste Van Damme films.

Oké ja 1 van de beste JCVD dit sowieso, maar om 5* te geven ? ? is nu toch ook geen wereldfilm ? ?

Niet echt een actie film, maar van Damme zit hier goed in z'n rol .Mooi om te zien dat ook meer kan dan alleen vechten. Buitenbeentje uit het oeuvre van , van Damme.

Redelijke film waarin een ontsnapte gevangene zijn toevlucht zoekt bij een gezin in de problemen. Een weinig origineel en simpel verhaal waarbij de personages niet overal even geloofwaardig zijn uitgewerkt. Een aantal aardige actie-scenes (zoals de motor-achtervolging die een paar mooie beelden oplevert), en zelfs een paar grappige momenten (voornamelijk met de kinderen).

Kennelijk wilde van Damme eens wat anders, wellicht in een poging om te kunnen laten zien dat hij
best kan acteren. Valt hier beslist door de mand, al vind ik hem in (veel) latere films terdege beter
geworden, in JCVD (2008) bijv., waarin hij, niet zonder ironie, zichzelf speelt. Vind deze misschien wel de
minste in zijn oeuvre. Houterige, clichematige romantiek, en opvallend weinig actie. Gelukkig heeft
hij daarna de draad weer opgepakt...

Nowhere to Run weer eens herzien, en zoals bij elke van Damme film uit de jaren 90', heb ik mij prima vermaakt!

Het verhaal is mede afgestemd op van Damme's zijn (vecht) skills. Van Damme speelt een ontsnapte crimineel Sam Gillen, die in de bres springt voor weduwe Clydie (Arquette) die weigert haar land af te staan aan een stel projectontwikkelaars die andere plannen hebben met het stuk land van Clydie en haar kinderen.

Het schijnt dat van Damme met deze film wou laten zien dat hij niet alleen muilperen kan uitdelen, maar ook acteren kan. Zo nu en dan was het prima acteerwerk, maar bij sommige scenes weer ondermaats. Het experiment is naar mijn mening niet helemaal gelukt. Maar vandaar dat de film ook niet bijster veel knokpartijen kent. Maar zo nu en dan komt Jean-Claude in actie. In de laatste 20 minuten gaat het wel degelijk los, beginnend bij de scène waarbij Sam op de vlucht slaat voor de politie. Van Damme is echt een macho man in dit laatste gedeelte van de film. Leren jacket aan, zonnebrilletje op en scheuren maar op de 'motorcycle'. De beste vechtscène blijft toch wel die met Mr Dunston (Jame 'Buffalo Bill' Gumb) en Sam. Niet spectaculair, maar wel vermakelijk. Heerlijk als die gast door het voorruit van een auto vliegt en de kaarten uit zijn zak vliegen. Boontje komt om zijn loontje zou ik zeggen. Daarna volgt nog; 'do you know who I am? I know what you are!' Mooi hoor

De opbouwende romantiek was prima tussen Sam en Clydie. De aantrekkingskracht was wel voelbaar, dus het 'romance' gedeelte vond ik prima. Geen topper in het genre en ook niet van Damme zijn beste, maar de film mag er best zijn.