Shônen (1969)

trailer

Zou ik graag willen zien. Ik wil sowieso meer Japanse new wave zien.

Ikke ook

Er is inderdaad niet heel veel te krijgen. Veel lables komen met de zelfde titels. Ik heb twee oudere Oshima films in de Jaren 90 gezien toen ze door het Filmmuseum zijn uitgebracht. Veel zijn onvindbaar op welke beelddarger dan ook. Ook Imamura's oudere films zijn niet wij verbreid.

Maar je schreef elders dat het een mooie herfst was voor Japanse cinema/klassiekers dus laten wij blijven hopen....

Maar er is hoop. Het Britse label Yume begint na releases van Masumura en Suzuki binnenkort ook met Nagisa Oshima. Ze beginnen met zijn vroege films, maar ik heb goede hoop dat deze ook aan de beurt gaat komen.

Oei, een grote verrassing, deze film! Oshima's films die ik zag vind ik altijd erg rauw en ongepolijst, wat me afhoudt van al te hoge scores (wel voldoendes).

Deze film is erg ingetogen. Ik vind het heel moeilijk om te omschrijven wat in deze film nu zo'n indruk op me maakt! Sowieso vind ik de film er totààl niet verouderd uitzien. Dit moet toch eens mooi op te lappen zijn en eens goed op dvd worden uitgebracht???? Maar ja, deze regisseur wordt een beetje miskent. Ook door mijzelf moet ik bekennen, want ik heb hem onterecht lang links laten liggen. Waar ie trouwens ook wel thuishoort, qua thematiek dan...

Hier gebruikt hij rare kleurenfilters en experimenteert hij af en toe met rare hoeken en, effectief een keer, met een lens. Hierdoor zou ik de film zeker nogmaals willen zien en hier proberen meer van te begrijpen of om mijn eerste interpretatie te checken.

Liefhebbers van de Japanse New Wave moeten deze film zeker gaan zien! Maar hoe? (legaal)

Er waren ooit geruchten over een release door Criterion van deze film. Tot op heden niks gezien, maar de film draait volgende week in elk geval in een nieuwe 35MM print in het FilmForum in New York. Ik weet niet of daar enige samenhang/logica achter gezocht zou mogen worden. Zou mooi zijn mocht het toch ooit nog eens gebeuren.

Zag van Nagisa Ôshima twee films, "L'Empire des Sens" en "Merry Christmas, Mr.Laurence" en eigenlijk wist geen van beiden, zij het om uiteenlopende redenen, mij echt te bekoren.
Deze "Shônen" echter, mensenlief, wat een mooie film.
Er is vooreerst het onthutsend verhaal, op ware gebeurtenissen gesteund, maar ook de rauwe, directe "nouvelle vague"-manier om dit verhaal te brengen, met meerdere echt indringende scènes, waarbij deze met de twee jongetjes in de sneeuw met de droefgeestige, aan de realiteit ontsnappende fantasieën van de oudste , de kroon spant en van wonderbare schoonheid is.
Film die veel jonger oogt dan van 1969.

Ik ben iets minder onder de indruk dan mijn voorgangers al vond ik het laatste half uur erg sterk. Oshima haalde zijn materiaal in de Japanse misdaadcolumns. In plaats van simpelweg en droog de feiten te vertellen onder de vorm van een misdaadverhaal, kiest hij om de familiedynamiek centraal te zetten, bekeken door de ogen van de tienjarige zoon. De vader van het gezin is te lui om te werken en verdient zijn geld met een scam waarna de slachtoffers minnelijke schikkingen betalen.

Het is duidelijk dat de zoon niet als zijn vader is : hij is empatischer bvb het ongeluk op Hokkaido waarbij een meisje omkomt en beseft dat de levenswijze van zijn ouders niet deugen maar hij zit gevangen onder de misdadige autoriteit van zijn vader. Onderliggend kun je een kritiek horen op de intrede van het kapitalisme en de modernising in de Japanse maatschappij. De montage is voor mij iets te fragmentarisch om goed te zijn (er zit weinig flow in het verhaal) maar Oshima's experimentering met monochrome beelden, de straatscènes en de twee kinderen in de sneeuw waren uitermate geslaagd.