The Boxer (1997)

Tijdje geleden in de bios gezien en weet wel dat hij toch een aardige sfeerimpressie gaf over de strijd in Noord-Ierland. Mensen die de strijd moe waren en nu weleens normaal wilden leven omdat alles in hun leven in het teken van de strijd stond van de onafhankelijkheid. Eruit stappen blijkt voor een ex-gedetineerde als slachtoffer daarvan niet zo eenvoudig te zijn. Er blijft in Noord-Ierland altijd een groep extreme tegenstanders bestaan tegen het Engelse bewind. Kwam in deze film goed tot uiting.

In the Name of the father is van dezelfde regisseur, beide films geven een goede impressie over de kwestie Noord-ierland.

Ik vond "In The Name Of The Father" meer impact hebben, maar deze film laat dan ook vooral de emotionele kant van het ierland-probleem zien. Wat kan die Daniel Day-Lewis acteren zeg! 4*

Zetten ze deze film om 1.50 neer bij NET5, zonde. Zou zeggen laat de video even ratelen vannacht, is de moeite waard.

Daniel Day-Lewis en regisseur Jim Sheridan hebben een boontje voor drama, zoveel is zeker. Als je al omverviel voor Lewis' schitterende vertolkingen in My Left Foot en In The Name Of The Father, zet je dan maar schrap voor The Boxer. Lewis is geen Mel Gibson, die na elke kaakslag spectaculair rechtveert, maar een man van vlees en bloed, die vecht om wat hij liefheeft. Het verhaal is prachtig, maar complex: je moet er bij blijven. Waar Sheridan met zijn film In The Name Of The Father er van beschuldigd werd een anti-Britse film te hebben gemaakt, slaat hij met deze prent genadeloos terug en laat hij zien dat hij niet te beroerd is zijn eigen volk zwaar op de korrel te nemen. Daar waar de film in eerste instantie over de gruwelen van het IRA lijkt te gaan, gaat hij eigenlijk over vooroordelen, normen en waarden. En liefde, uiteraard. Actrice Emily Watson (Breaking The Waves) is kwetsbaar en beresterk tegelijk, en kruipt zoals altijd met een onuitputtelijke intensiteit in de huid van haar personage. Die intensiteit rolt langzaam maar zeker door de hele film: de regie, de schitterende cinematografie, de gevoelige thema's en een boeiende soundtrack. The Boxer is (naar mijn bescheiden mening)één van die zeldzame films die je lang, heel lang zal bijblijven...

Ik zag deze film met een groep meisjes uit befast, ze waren enorm beledigd door de film. Ze konden zich er totaal niet in herkennen. Kompleet over the top, zeiden ze. 2.5 dan maar. erg lang geleden dat ik hem zag

Het is maar net hoe je er tegen aan wilt kijken. Geloof je niet in een script waarin een bokswedstrijd zo wordt gebruikt om vrede te sluiten na dertig jaar moord en doodslag, zal dit voor sommige mensen niet veel zijn. Zie duidelijk of voel in ieder geval duidelijk dat dingen zijn opgeblazen en niet alles blijkt te kloppen. Sheridan lijkt sommige dingen ook wat simpeler te maken; een terroristengroep als de IRA zal niet vanuit een persoon bovenaan van de een op de andere dag vrede willen sluiten en enkel daar voor willen strijden. En zo kan ik er nog wel verder over door gaan. De film moet het dan ook meer hebben van de sfeer, het geweldige acteerwerk van Lewis en de rest van de cast.

Ik las net de reacties bij 'Cinderela Man' (over hoe hetzelfde verhaal wel 1000x verteld is.) En er zijn inderdaad wel erg veel boksfilms, het is nu bijna een genre op zichzelf..

Ik vond dit in ieder geval een erg goede film mede door Daniel day lewis die volgens mij beter een film kan dragen dan Crowe denk ik.

Met als groot verschil tussen The Boxer en die jij noemt dat bij die film (denk ik) de sport van het boksen wat meer wordt betrokken. Vind het met de inbreng van de tijd in Noord Ierland overigens stukken interressanter klinken als een depressie met suf gedoe erom heen. Crowe vind ik ook steeds suffer worden in zijn rollen. Bewaar het commentaar nog wel voor bij de film zelf als ik die gezien heb (ooit). Wat zal nu de beste zijn?

Zeer goede film met goede troosteloze beelden.

4 sterren!

Heb even geen behoefte om een lap tekst te gaan schrijven, dus maakt speedy23 het mij even gemakkelijk!

Ik sluit me hier in het geheel bij aan, alleen geef ik voor nu 4 sterren.

Bij herziening misschien nog een halfje erbij.

Moet nog wel even kwijt dat ik nu wel benieuwd ben geworden naar "In the Name of the Father"! Die hoop ik ook gauw te gaan zien.

Aangename, goed geacteerde film. Met herkenbare gevoelens, simpele Belfast-beelden maken het geen moment on-interessant.

Simpelweg een geweldige film. Subliem spel van Lewis, Watson en Cox. Aangrijpend en een absolute aanrader.

Goed acteerwerk, mooie beelden, maar het scenario kakt behoorlijk in tegen het einde.

Daniel Day-Lewis is zoals gewoonlijk briljant in deze film, en samen met het andere acteerwerk verantwoordelijk voor de kwaliteit van de film. Het verhaal zelf is iets te overdreven en vooral 'film-dramatisch' (niet realistisch dus). De film zelf is overigens wel uitstekend uitgewerkt.

Heel interessant om eens een film te zien over hoe het in die tijd eraan toe ging in Belfast. Ik hoorde er toen natuurlijk wel over op het nieuws maar een film erover heb ik tot nu toe nog niet gezien. Ik vond het heel realistisch overkomen alhoewel ik dat natuurlijk niet echt kan weten. Het voelde wel echt aan in ieder geval. Het enige wat ik dan wat minder realistisch vond was de boxwedstrijd en toen op het einde Harry werd neergeknald door de handlanger van Maggies vader in plaats van dat Danny zelf neergeknald werd. Dat vond ik een beetje een te romantisch beeld.

Daniel Day-Lewis heeft hier weer een schitterende rol neergezet zoals gewoonlijk maar Emily Watson was ook heel erg goed.

Sheridan en Day-Lewis slaan opnieuw de handen ineen na In the Name of the Father. The Boxer heeft een soortgelijk onderwerp, maar dan net even iets anders.

De film gaat vooral over veranderingen, en hoe je standpunt in iets compleet kan veranderen na jaren van bijv. in de gevangenis zitten. Net als in In the Name of the Father staat in The Boxer ook de verwikkelingen rond de IRA centraal. Waar het in eerstgenoemde wat lijkt te worden verheerlijkt, hoewel dat niet de bedoeling was, laat Sheridan hier meer een kritiek op de voortdurende oorlog tussen de Protestanten en Katholieken zien. Dit blijft interessant om te volgen. Je hebt het allemaal wel op het nieuws gezien, maar Sheridan wijdt hierin verder uit en laat zien hoe het er aan toe ging destijds. Wel een eyeopener. Zal allemaal wel iets gedramatiseerd zijn natuurlijk, maar het komt allemaal goed en realistisch over. Jammer dat het tegen het einde allemaal wat inzakt, en veel minder boeiend wordt. Had anders gekund

Ook boeiend is hoe Danny het land wil veranderen en verzoenen door een aantal bokswedstrijden waarin iedereen, ongeacht wat voor geloof, bij elkaar moet zitten. Dit levert de nodige spanningen op. De wedstrijden zelf zijn mooi en rauw inelkaar gezet. Net als de rest van de film is het erg mooi gefilmd allemaal. Geeft haast een documentaire achtig iets. Maakt het geheel net even iets aangrijpender.

Net als de andere films die ik met hem zag, zet Day-Lewis ook hier een geweldige tour-de-force weg. Wat een acteur is het. Als je deze film ziet en de anderen kun je je niet beseffen dat het hem is. Goed teken als een acteur zo in zijn werk opgaat dat je hem nog maar nauwelijks herkent uit zijn andere films. Niet alleen Day-Lewis speelt sterk maar ook de rest van de cast doet het bovengemiddeld. Met Watson en Cox als uitschieters.

Een boeiende en aangrijpende film die mij de gehele speelduur kon bekoren, fantastisch spel van de acteurs en mooi geschoten.

4*

Prachtig geschreven en knappe recensie!!!

Ik vond hem niet zo heel sterk. Er gebeurt niet al te veel en ik werd niet gepakt door het (romantische) drama. Wel uiterst sfeervol, sterk geacteerd en mooi lelijk. Het (veel) mindere broertje van 'In the Name of the Father'.

Krachtige film. Eigenlijk gewoon beter geschreven, logischer, dramatisch sterker en minder rare bokkensprongen dan In the Name of the Father. Wel moet ik toe geven dat in the Name of the Father wat vermakelijker is. Maar als het Sheridan te doen was om een punt te maken of een stukje achtergrond te geven over de IRA dan wint deze het. En ja, ook de prestatie van Daniel Day Lewis, die Watson compleet van het doek speelt, is hier beter. 4 sterren.

Iedereen dus naar de Bart Smit om de (prima) dvd voor 2 euro op te rapen.

Een droevige realiteit gekoppeld aan een mierzoet drama dingetje zonder stekels. Niet mijn kopje thee. Het lijkt nog wel wat te worden met de grauwe beelden, badend in een ijzige gloed, de dreiging van en binnen de IRA en Day-Lewis' gereserveerde vertolking, maar al snel verzandt het in gezapig sentimentele onderonsjes tussen Danny en Maggie en een verloop dat niet veel meer is dan formulewerk, dat maar blijft mikken op de gevoelige snaar.

Zo is er een trainer met een opstandige dronk en een voor de hand liggend lot. De romance, inclusief weeïge muziek, is totaal niet interessant, idem voor de slechte meneer en de wijze waarop Danny wordt neergezet, loopt in een bokspartijtje tegen een Nigeriaan definitief de spuigaten uit. Over Liam zullen we het maar niet hebben, dat doet het scenario wel. Een aantal keer zelfs. Zelfs in het slot is Sheridan te laf om eens uit te halen. Flauw zou een compliment zijn.

Hoe knap ook gecast en geacteerd, ik kan Insignificance (vorige reactie) toch wel een beetje volgen...

Goeie film waarin een bokser na 14 jaar wordt ontslagen uit de gevangenis en terugkomt in een nog altijd verdeeld Ierland. Een goed verhaal dat wat traag begint. Zeker een goeie film, maar een stuk minder krachtig dan de vorige samenwerking tussen Jim Sheridan en Daniel Day-Lewis. Uitstekende acteerwerk met Daniel Day-Lewis voorop.