- Home
- Films
- Yami no Kânibaru
- Filtered
Yami no Kânibaru (1981)
Genre: Drama
Speelduur: 118 minuten
Alternatieve titels: Carnival in the Night / Yami no Carnival
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Masashi Yamamoto
Met onder meer: Akemi Edo en Michirô Endô
IMDb beoordeling: 6,7 (64)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Yami no Kânibaru
Een punker laat haar zoon bij haar ex-man achter en begint een odyssee door de donkere straten van Tokio. Elk persoon die ze ontmoet is vreemder dan de vorige, en elke laatste ontmoeting verontrustender.
Externe links
Acteurs en actrices
Video's en trailers
Reviews & comments
Tayama
-
- 1102 berichten
- 522 stemmen
Hoe beoordeel je nu zo'n film? Goede vraag. Misschien wel niet. Gewoon kijken, genieten van een ander zijn problemen. Goed of slecht word het niet. "Een film die je leven veranderd?" Midnight Eye kan het weten? Die recensent zegt een regel daarna dat hij in de tijd dat hij deze film zag bijna geen Japanse cinema gezien had. Dan vind ik dat stuk tekst sowieso al een beetje useless. Of zie ik dat verkeerd?
Carnival in the Night is inderdaad 'zo'n' rauw Japanse underground film. Heeft weinig te vertellen, maar des te meer te laten zien. Bijna amateuristisch, veelal onafgewerkt. Ik mag dat graag zien. We ontmoeten een vrouwelijke punker - ze heeft wel een naam, maar dat doet er echt niet toe. Eerst een moeder, maar later een punker die haar leven vervalt in verveling. Net als iedereen in dit verhaal. Niemand heeft echt wat te doen. Willen ook niets doen. Hebben misschien wel plannen, maar ook die lijken er weinig aan te doen. Wij zijn een stel ogen die haar volgen in haar nachtelijke gebeurtenissen.
De camera is constant bij haar, vaak dichtbij - maar ook van ver. Masashi Yamamoto kiest voor vrijwel alleen handheld werk. Met het overgaan van kleur naar zwart-wit beelden begeven we ons in een akelige ondergrondse wereld van vreemde situaties, gewelddadige personages en een totaal onverwacht verhaal.
We ontmoeten een oude man in een kelder die plannen heeft de stad op te blazen, een meisje dat raven vangt en verkoopt op straat en een gewelddadige drugsverslaafde die net als iedereen in deze onplezierige carnival overal en nergens rondhangt. Als het maar op plekken is waar maar weinig komen; Donkere, zwetende kleine kroegjes, steegjes, vuilnisplaatsen. Willekeurig mensen aanvallen is hen niet vreemd. Een kroeg in lopen om mensen lastig te vallen, of een fietskoerier over het asfalt met gebroken glas slepen.
Carnival in the Night mist elke vorm van realiteit. Situaties lijken bijna dromerig in hun structuur. De mensen hebben niets in hun leven, overleven in verveling. Gebeurtenissen lijken deel van een documentaire, de acteurs lijken zichzelf te spelen. De intense dansscene in een kroeg is enkel briljant; Het volgen van de camera, de bewegingen van de mensen en het gehijg bovenop wat merkwaardige muziek.
Het is niet het harde punkgeweld uit een film van Sogo Ishii. Daar mist het het gevoel van authoriteiten, het uitdagen van politie. Ik heb het gevoel dat deze film ook niet zo wilt zijn. Maar op zijn eigen manier even interessant, deze film van Yamamoto.
4.5/5.0
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Serieuze tegenvaller.
Zwaar low-budget maar zonder de gestileerde creatieve goedmakertjes. Wie toch doorheen alle lelijkheid kan kijken krijgt een document van een verloren vrouw voorgeschoteld. Allicht intrigerend voor de ene, maar het mens kon mij eigenlijk enkel op de zenuwen werken, waardoor dit een érg lange zit werd.
Ik vind het verder ook een verloren film. Valt ergens tussen Eros Plus Massacre en Tetsuo in, zit gevangen in een wereld van ongeïnteresseerde personages die niet eens degelijk fatalistisch kunnen zijn. Een beetje spastisch dansen of vals kwelen in een barretje, tot zover hun niet zo boeiende leven. Af en toe wat random geweld, but not a fuck was given. Tja, dan doe ik als publiek gewoon lekker mee.
Oerlelijk geschoten (al was ik blij dat het zwart/wit stuk er nog inzat, in kleur was het helemaal niet te behappen), een vreselijke soundtrack en een resem oninteressante personages. Mijn leven is niet zozeer veranderd en als mij gevraagd wordt naar belangrijke films uit de jaren '80 zal deze niet snel genoemd worden. Beetje vis noch vlees werkje in de Japanse underground die verder ook maar weinig volging heeft gehad (of ik moet een segment gemist hebben).
De miskraam was nog een heftige scene, maar verder vooral flauw en lelijk.
1.0*
Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
Beetje half half deze film.
Toen de film in kleur begon zonk de moed me al in de schoenen, aars lelijk, onstabiel en geen sfeer. De switch naar zwart-wit was een goede keuze. Nog steeds lo-fi, maar nu paste het tenminste wel bij het duistere en vieze stads sfeertje.
Een aantal mooie scenes. Een aantal scens met de zangeres zijn wel sterk, maar ook de random woede uitbarstingen en alom weirdness van dat Papau karakter waren wel apart.
Probleem is vooral vaak het ritme van de film. Scenes die te abrupt stoppen of juist te lang doorgaan. Nogal houterige overgangen en soms te weinig samenhang. De muziekkeuze voor de film is ook uiterst vreemd te noemen. Disco? Sfeer afbrekend, had hier een stevige garage punk deun onder gezet.
Zo'n eindmonoloog was nog wel sterk en geeft ook meer houvast aan het geheel . Jammer dat de kleur weer terugkomt en de opgebouwde sfeer weer wordt afgebroken.
Misschien een te strenge beoordeling voor een film die toch wel zijn momenten had. Echter ritmisch klopte het niet en dat stoorde me net iets te vaak. Bijzondere film verder wel.
p.s.: aars lelijk? dat moest natuurlijk "aartslelijk" zijn . Ach laat het lekker zo staan
Het laatste nieuws
Oscarwinnaar Louis Gossett Jr. (87), die historische prestatie neerzette, overleden
Netflix-gebruikers streamen massaal nieuwe misdaadfilm 'Rest in Peace', kijkcijfers stijgen snel
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.