Black Robe (1991)

Geen slechte film. Alleen dat de Fransen de Engelse taal spraken vond ik irritant. Doet mij aan 'hallo, hallo' denken.

Realistisch verfilmd.

Bij 'Allo 'Allo mag het. Bij 'serieuze' films niet...

Paths of Glory....?

Stoorde me er daar niet aan.

Deze film heeft een speciale plek bij mij. het is de laatste film die mijn moeder en ik samen keken voor dat zij ee beroerte kreeg.

dit is werkelijk een schitterende film met prachtige natuuropnames ik geef deze film een dikke 5*!!

Toch wat aparte film, die bij mij wat somberheid oproept. Mooie natuur, maar dat is al gauw in dit genre.

Het authentiek overkomende wrede verhaal (gespeend van iedere vorm van romantiek), in de kern over het begin van de ondergang van een indianenstam, werd in al zijn verscheidenheid gebracht. De rauwe gewoontes van de oorspronkelijke bewoners harmonieerden met het gure, koude, onherbergzame land. De start van de kolonialisme werd veroorzaakt door de drang van de Europese jezuïeten om de indianen te bekeren tot het christendom. De culturele kloof tussen beiden was niet te dichten.

er zat een leuk verhaal in maar hij scoort niet echt bij mij

al met al toch nog een vijfje maar eigenlijk was het best een saaie film

hij komt in ieder geval niet in mijn top van films.

Maar is het niet zo dat ze in delen van Canada zowel Frans als Engels spreken??

Ik had nog nooit van deze film gehoord & was dan ook een leuke verrassing, het is inderdaad jammer dat de Fransen Engels spreken. Maar wat mij betreft wordt dat ruimschoots goed gemaakt door het acteerwerk voornamelijk van de hoofdpersonage de priester (aka Black Robe). Ook een mooie avonturenfilm met mooie beelden & wrede wilden (indianen). Mooi om te zien hoe hij soms worstelt met zijn geloof en de voorwaarden daarvan, ook zijn ongeloof voor het geloof van de wilden (indianen).

De werkelijke geschiedenis verhaalt over indianen die de blanke verwelkomde op de stranden na het aftasten van beide zijden.

Daarna begon de "vreedzame" blanke zich minder vreedzaam te gedragen, inpalmen van grond, toe-eigenen van allerlei zaken zoals voedsel, vrouwen e.d..

Wie is er hier de "wilde"?

Mooi gezegd!

We hebben de film gezien en inderdaad waren de "wilden" nu en dan wreed maar....als men niet in een samenleving zoals de onze, die gebaseerd is op "regels en orde volgens de papieren wetten", zul je zien dat een ieder zich hiërarchisch gaat gedragen en de "wreedheden" toenemen om de baas te blijven. Hoe denk je dat het hier vroeger toeging? Met een cel en vermaak erin? Nee, de brandstapel! En martelingen om een bekentenis te krijgen. Daarna als je had bekend, kende men geen wroeging want je had toch gezegd dat je het had gedaan?

Misschien dat we beter films kijken met een beetje voorkennis i.p.v te oordelen vanuit de "luie stoel", alhoewel...die van mij is zeer knus .

En dan de film, prachtig zoals deze is gebracht, leek behoorlijk authentiek en had een prima verhaallijn. Ook het spel van de acteurs werd goed neergezet, één kanttekening, de Fransen hadden net als de indianen hun eigen taal spraken, het Frans moeten gebruiken. Voor de rest een mooie film die de kijker(s) zal boeien van het begin tot het einde.

Een 8!

Black Robe verteld het verhaal van een Jezuïeten-missionaris die in de 17e eeuw in Nieuw-Frankrijk (Canada) de indianen wil bekeren. De Algonquin-indianen moeten hem voor de winter naar de Huron-missie brengen. De verschillen tussen de indianen en de westerlingen worden steeds duidelijker. In de ogen van velen in de geestelijke een demon en de Algonquin komen in conflict met een andere stam. De reis door de wildernis is een spirituele beproeving voor de Jezuïet...

Ondanks dat Bruce Beresford onlangs een Oscar had gewonnen met zijn film Driving Miss Daisy, had hij grote moeite met het rond krijgen van de financiering van deze film. Amerikanen wilde geen film over religie steunen en dus moest al het geld uit Australië en Europa komen (wat ook pas gebeurde na het succes van Dances with Wolves).

De film toont vrij expliciet de wreedheden die indianenstammen tegen elkaar en tegen westerlingen gebruikte. Zodoende waren er enkele van racisme. Ik vind echter dat de film een vrij genuanceerd beeld geeft. Het toont dat de Missionarissen nobel waren, maar ook een beetje naïef. Ze zagen niet in dat de culturele kloof vaak te groot is om indianen succesvol te bekeren (het lukte soms wel maar dan werden de vredelievende indianen door hun agressievere vijanden uitgeroeid). In een cultuur maar medelijden en genade als zwakte wordt gezien is het moeilijk om naastenliefde aan de man te brengen. De Jezuïeten wilde bovendien pure christenen maken van de indianen (wat veel Europeanen natuurlijk niet waren), wat het alleen maar nog problematischer maakte. De film vervalt niet tot het terugbrengen van de indianen tot beledigende stereotypes, maar hemelt ze ook niet op tot ‘nobele wilden’ (een romantisch beeld dat we vaak zien in het postkoloniale tijdperk). Bovendien komt de Missionaris tot belangrijke conclusies en ontstaat er een wederzijds respect tussen hem en de leider van de Algonquin.

Er is veel kritiek dat de film er goedkoop en als een tv-film uit zou zien. Dat komt omdat de film met vrij minimale middelen, volledig chronologisch is opgenomen in de Canadese wildernis. De beelden zijn dan ook indrukwekkend door de grote schaal van het landschap en de uitgestrektheid. Soms zijn er wat slordige cuts die erop wijzen dat de montage niet helemaal soepel is verlopen, maar dat heeft ook een beetje een charme die wijst op het gebruik van celluloid. De muziek van Georges Delerue was erg mooi en paste goed bij de film.

Ondanks wat kritiek, wordt de film gezien als een van de meest accurate weergaven van indianen (vooral door het gebruik van indianen-talen). De Fransen die Canadees-Engels spreken waren dan een beetje jammer, maar voor mij doet het geen afbreuk aan de film.

Beresford beschrijft de film misschien nog het beste met het volgende citaat (over het boek waar de film op gebaseerd is): I think that, even if you have no religious faith whatever or, even if you despised the Jesuits, you would still find it an interesting story. It's a wonderful study of obsession and love. And it is a wonderful adventure of the spirit and of the body. What those people did, going to a country where winters were far more severe than anything they had known in Europe, meeting people who were far more fierce than anyone they had ever encountered... Having to deal with these people shows us something of humanity at its greatest. It's the equivalent of today's people getting into space shuttles and going off into space. It takes unbelievable courage to do this.

Degelijk drama biedt vooral mooie natuuropnamen en een (voor zover ik dat kan beoordelen) authentieke weergave van de natives, maar schiet tekort in de karakters die ik niet bijster interessant vond. Met name de jezuïet kwam niet helemaal uit de verf, waarbij diens flashbacks me maar matig boeiden. De verhaallijn tussen de jonge Fransman en het mooie native meisje was dan weer vrij standaard. De vader van het meisje vond ik eigenlijk het meest interessant maar die had niet zoveel screentijd.

Het zag er soms ook wat goedkoop/ nep uit, iets wat me niet altijd stoort, maar de spaarzame bloederige scenes hadden hierdoor wel minder impact.

Mooie film die mij aardig wist te boeien .

Had van mij ook nog een betere score kunnen halen.

Als er niet te veel flashbacks in voor kwamen .

Ook het einde vond ik wat minder .

Maar voor de rest is dit een sterk drama wat een goed beeld geeft hoe ruig het er toen aan toe ging.

Dit was een erg mooie film, een soortgenoot van The Mission, behalve dat het hier om de evangelisatie van de Huron indianen in Canada gaat. De reis van de jezuietenbroeder Laforgue heeft me gefascineerd. De voorwaarde om het geloof bij hen te spreiden is om van hen te houden zoals ze zijn... De film is op enkele momenten best hard, vooral wanneer ze gevangen genomen worden door een Irokezenstam . Daar besef je nog het meest dat de pater in een heel andere goddeloze wereld terecht is gekomen. Het majestueuze en adembenemende landschap levert een idyllisch decor op voor de missie. Wederom moet je bij ARTE zijn om zo'n verloren parels te kunnen aanschouwen... de film wordt eerstdaags nog eens uitgezonden.

Bijzondere film, deed me ook wel wat denken aan Chinmoku, maar deze vind ik veel beter.

Visueel erg mooi en de muziek is prachtig. Maar vooral de priester die maar niet wil in zien dat de Indianen misschien nog veel christelijker zijn dan hij zelf is, is mooi om te zien. Er wordt trouwens geen kant gekozen hier, het is meer een film die vragen oproept en je tot nadenken aan zet.

Dit is wel een interessant stuk.

Black Robe (1991) | Hollywood and History - hollywoodandhistory.wordpress.com

Zo zie ik dit soort films het liefste. Best realistisch gemaakt. En prachtige natuur opnames. Eigenlijk raar dat 'Black Robe' toch best wel een vrij onbekende titel is, ondanks het toch een film uit 1991 is. Voor mij is het in ieder geval een film die ik niet kende. De titel klinkt me wel bekend, maar ik kan niet zeggen dat ik deze film ooit eerder gezien had. Dit is er wel eentje die ik in mijn collectie westerns zal bewaren. Alhoewel ik dit nou niet een echte western vind. Drama/avontuur is wel de juiste benaming voor deze film. Toch zal ik 'Black Robe' bij m'n persoonlijke verzameling westerns bewaren.