Frida (2002)

Gelukkig hebben ze een Mexicaanse genomen om Frida Kahlo te spelen. Salma Hayek had het vuur om deze furie te doen herleven. Haar schilderijen bevatten symboliek en felle kleuren. Ze worden gelinkt aan gebeurtenissen in haar leven en met animatie verwerkt. Thema's waren haar lichamelijke lijden en de vervreemding van zichzelf en haar omgeving. Frida en Diego waren zeer verschillend qua uiterlijk en leeftijd, maar qua karakter hadden ze veel gemeen. Ze maakten veel ruzie, maar waren uiteindelijk op elkaar aangewezen.

Hoewel ze Engels spreken in plaats van Spaans, wordt de Mexicaanse sfeer behoorlijk opgeroepen. Daarvoor zorgen de pikante mole, de beklimming van de Maanpyramide in Teotihuacán en de muziek van enkele mariachitrio’s, Lila Downs en de bejaarde Chavela Vargas - die ooit een affaire had met de echte Frida Kahlo. Het avontuurtje met de Josephine Baker-achtige danseres is wellicht gefantaseerd. Een mooie nevenrol is er voor Geoffrey Rush als Trotsky, die het ware communisme vertegenwoordigt. Onder invloed van haar echtgenoot was Frida trotskist tot in de kist. Het is een geslaagd eerbetoon aan misschien wel de grootste vrouwelijke kunstschilder.

Hûuuuuh! Brrrr! Die doorgetrokken wenkbrauw van Salma Hayek in deze film. Blijkbaar had men in Mexico toentertijd het epileren nog niet uitgevonden? Ik kon er gewoon niet omheenkijken, net een Muppet.

Soms kan zoiets bij mij de hele filmbeleving verpesten. Frida was wel een interessante, sterke vrouw, al vind haar partnerkeuze als volstrekt monogame man wel erg dom. Sowieso twee karakters waar ik weinig mee kan, maar wel goed geportretteerd door Hayek en Molina. Boeiende biopic! 3,5*

Een interessant eigengereid karakter uit de kunstgeschiedenis. Een sterke vrouw die zich niet omver liet blazen. Helaas komt het in deze film niet helemaal uit de verf (ha!). Ik had een beetje hetzelfde als bij veel Richard Attenborough biopics: een film waarin veel te veel te vertellen is, maar dat allemaal vreemdgenoeg niet echt past in de toch vaak lange lengte. Al had Attenborough waarschijnlijk een heel dramatisch eindscène gefilmd als climax.

De kunstige stukjes tussendoor zijn leuk. En aan de acteurs ligt het zeker niet verder.

Baggerman die wenkbrauw (of unibrauw) had Frida expres laten staan als statement. Net als dat ze soms een heren pak droeg.

Ik moest het artikel even in the waybackmachine terugzoeken maar het was de moeite waard. Verder goede prestaties van Hayek en Molina. Naast het levensverhaal van Frida krijgen we ook een klein stukje geschiedenis. Trotsky vermoord in Mexico, ik wist het niet.