Valerie on the Stairs (2006)

Het is idd wel een sterk verhaal. Maar ook ik vind de uitwerking van Valerie on the stairs niet echt geweldig.

Ook ik vind net als James_cameron het laatste shot erg mooi, maar verder gebeurt er zo weinig. Er is weinig spanning en pas tegen het einde komen een paar kleine gore momentjes. Jammer ik had hier wat meer van verwacht Wel grappig dat Tony Todd (de Candyman) meedoet, is ook niet moeilijk te herkennen. Een kleine 3*

Verhaal is inderdaad een zeer leuk gegeven.

Uitwerking is redelijk typisch, met nogal wat gekende schrik en lichteffecten die niet helemaal uit de verf komen. Kan me ook indenken dat het origineel van Barker nogal wat grauwer was, maar verder heb ik me zeker vermaakt met deze aflevering.

Jammer dat de demoon een beetje dom vormgegeven was, het einde was dan wel weer erg mooi.

3.5*, leuke aflevering.

Prima deeltje van de Masters of Horror reeks met een goed verhaal, en een lekker pakkende sfeer. De demoon was inderdaad een beetje dom weergegeven, maar gelukkig kwam hij er ook niet erg veel in voor (namelijk pas na ± 40 minuten en daarna nog zo'n 4 keer). Een van de betere films van MoH naar mijn mening

Ik ken weinig horrorregisseurs die zulke uitgekouwde troep maken als Mick Garris. ZIjn initiatief voor deze reeks is in mijn optiek het enige geslaagde wat hij in zijn carriere heeft bereikt maar helaas geeft hij er nog een bijsmaakje aan door zelf ook mee te regisseren. Valerie on the Stairs biedt niets wat andere horrorfilms al eerder hebben geboden. Ik werd zelfs ernstig vrouwengeest-in-oud-gebouw moe van deze film. Op een enkele niet vervelende scene met wat schrijvers na kon ik helemaal niks met dit prul.

Tja Mick Garris flikt het 'm toch hier. Hij weet Valerie on the Stairs toch die Barker vibe te geven en alles straalt eigenlijk Barker uit. Garris is niet mijn favoriete horror regisseur maar met dit filmpje heeft hij toch echt voor veel krediet gezorgd. Erg fijn sfeertje ook, een leuke damsel in distress en een fijn concept.


Jammer van de vormgeving van het beest maar Todd weet er met zijn karakteristieke kop toch veel van te maken. Komt niet helemaal uit de verf qua vormgeving dus maar lachwekkend wordt het nergens. Fijn verhaaltje met een erg aangename cast, waar Lloyd en Todd er wel bovenuit steken. Mede door het sfeertje gewoon weer een top episode maar ook flink wat fijne scenes. Goed einde ook.

Valerie on the Stairs wist mij wel positief te verrassen. Verhaal sprak me ook wel aan, alleen toen ik de naam Barker zag staan had ik even mijn twijfels. Heb niet zoveel met zijn films, zijn verhalen klinken vaak goed maar de uitwerking in films vind ik minder. Iets te grauw en te goor voor mijn doen.

Nou viel dat gelukkig hier mee wel, alhoewel en wel een paar gore scenes in zaten, er werd niet zuinig gedaan met het bloed. Ook de sfeer was in deze aflevering geweldig. In een soort van raar motel met een geest, demon en rare bewoners. Je voelt vanaf het begin dat er al iets niet pluis zit met de bewoners, wel grappig hoe ze dat in het verhaal verwerkt hebben. Einde vond ik ook wel leuk gevonden, jammer alleen dat de Demon er uitzag alsof hij uit een boek van Paul van Loon kwam lopen. Was echt lachwekkend.

Al met al een leuke en vermakelijke aflevering.

3.5*

Qua opzet best interessant en absoluut bovengemiddeld (vergeleken met de rest van deze slappe reeks toch), maar qua uitwerking net iets te traditioneel om echt te verontrusten. Je kan zoiets binnen MoH wel verwachten, maar sommige verhalen vragen toch om dat ietsje meer panache. De vormgeving van die demon is bijvoorbeeld echt niet meer van deze tijd...
Het verhaal deed verder denken aan Lovecraft's Dreams in the Witchhouse: soortgelijk opzet, soortgelijk sfeertje.
Ik ben op zoek gegaan naar het originele verhaal, maar blijkbaar heeft Barker het oorspronkelijk als teleplay geschreven. Spijtig, want ik denk dat dit soort verhalen net meer kracht haalt uit de verbeelding van een lezer dan die van een regisseur.

Nog een spookhuisfilm. Na het lezen dat het gebaseerd is op een verhaal van Clive Barker, werd mijn interesse gewerkt. ‘Hellraiser' en 'Candyman' zijn natuurlijk bijzondere films.

Het was geheimzinnig en spooky, maar nergens werd ik echt meegesleept in het verhaal. Het begint spannend, maar dit wordt niet volgehouden tot het einde. Tikkeltje voorspelbaar hier en daar en soms kon ik een vermoeid zuchtje niet onderdrukken. Misschien ook omdat ik 'm om half 2 's nachts keek.

Over een tijdje maar eens herzien, en dan kijken of er meer inzit.

Leuke aflevering, deze korte film van Mick Garris. Een stuk beter dan zijn vorige Chocolate gelukkig.

Maar toch, het is het allemaal net niet. Maar even beginnen met de spookverschijningen, enge geluiden en alles wat daarbij hoort. De hoofdrolspeler blijft zo rustig en kalm dat het ook niet in de buurt komt van 'eng'. De schrikmomenten zijn daarom ook totaal niet effectief, helaas.

Het acteerwerk is meer dan prima in deze aflevering, wat op zich best zeldzaam is in de Masters of Horror afleveringen.

Het is een mooi verhaal, hoe het boek werkelijkheid wordt, maar er had zoveel meer mee gedaan kunnen worden had ik het idee. Het was het allemaal net niet, terwijl het in potentie heel mooi had kunnen worden.
De gore en dergelijke was helemaal in orde, maar de duivel zelf vond ik toch wel een lachertje.

2*

Typisch MoH-filmpje: blinkt op geen enkel vlak uit maar is ook zeker niet slecht om een leeg uurtje mee te vullen. Leuk sfeertje, vreemd gebouw, rare buren, een beetje gore en een prima einde.

Dit vond ik tot nu toe toch wel de minste korte Horror (Fantasy is eigenlijk meer van toepassing) film uit de "Masters of Horror" TV-serie en buiten de fraaie Clare Grant (in de rol van Valerie), die ook bloot is te bewonderen, had deze film weinig voor mij te bieden.

In dit verhaal draait het om de jonge romanschrijver Rob Hanisey (matig gespeeld door Tyron Leitso) die zijn intrek neemt in een pension (waar het hele verhaal zich ook afspeelt), waar afgeschreven schrijvers een laatste kans krijgen om een bestseller te schrijven. Al snel ontdekt Rob dat er iets vreemds (o.a. via geklop op de deur) aan de hand is in het pension en ziet hij op een gegeven moment ook een mooie vrouw boven op de trap in een soort van geestverschijning. Deze mooie vrouw, met de naam Valerie (gespeeld door de fraaie Clare Grant), smeekt Rob om hulp, omdat ze in de handen is van een duivel met de naam Othakai (gespeeld door Candyman Tony Todd). Rob besluit dan om haar te gaan helpen en hij heeft het idee dat de andere schrijvers in het pension meer over Valerie en Othakai weten.

Het verhaal heeft veel weg van het sprookje "Belle en het Beest", maar dan in de Horror / Fantasy uitvoering van "Valerie en de Duivel". Het verhaal was misschien wel leuk gevonden, maar echt boeiend of spannend vond ik het nergens worden en de eerste 30 minuten van het verhaal zijn ook nog eens saai en langdradig en alleen Clare Grant is dan leuk om naar te kijken (met name dan haar bloot scenes). Daarna wordt het gelukkig wat beter en krijgen we ook nog een leuke grove (met goor) scene te zien die begeleidt wordt met droge humor als duivel Othakai tegen een schrijver zegt "je bent een mannetje zonder ruggengraat", waarna hij dan zijn ruggengraat via zijn mond uit zijn lichaam trekt. Dat was eigenlijk ook het enige moment in deze film, wat echt met horror te maken had. Het einde was nog best aardig en dan komt er ook duidelijkheid omdat Valerie en de duivel Othakai geschreven zijn door een drietal schrijvers (eentje schreef het verhaal, een tweede creëerde de persoon Valerie en een derde creëerde de duivel Othakai) van het pension en waarbij ze tot leven zijn gekomen en allebei zelf hun leven willen bepalen i.p.v. door de schrijvers.

De cast doet het in deze film wisselend, want zo weet hoofdrolspeler Tyron Leitso (in de rol van schrijver Rob Hanisey) totaal niet te overtuigen en blijft hij ook in alle situatie ongekend rustig en kalm. Clare Grant (in de rol van Valerie) moet het vooral van haar uiterlijk hebben en dat laat ze in deze film ook mooi en zelfs bloot zien. Degene die nog het beste acteren in deze film zijn eigenlijk de twee bekende acteurs, namelijk Christopher Lloyd (in de rol van schrijver Everett Neely, die het duivelse personage Othakai heeft geschreven) en Tony Todd (in de rol van duivel Othakai). De laatste is wel nauwelijks herkenbaar, vanwege het belachelijke pak (zag er totaal niet uit en was ook niet beangstigend, eerder lachwekkend) dat hij moest dragen voor die rol.

Al met al niet meer dan een zeer matige Horror / Fantasy film, waar ik me buiten de fraaie Clare Grant nauwelijks mee heb vermaakt. Zij was visueel gezien ook het enige lichtpunt in deze film, want voor de rest is alles vrij donker en roodachtig opgenomen.

MOH Aflevering 18.

Wederom een voldoende. In deze aflevering is het met name de sfeer in huis wat in positief opzicht opvalt. Het verhaal en enkele twistjes stellen verder weinig voor en het monster is echt dom, maar de spanning en de eerder genoemde sfeer houden de film van een onvoldoende.

Revenge voor regisseur Mick Garris want ditmaal overtuigd zijn film voor de serie wel! Hij komt met een typische spookhuis-film en is gebaseerd (of tenminste verhaalidee) op een kort verhaal van Clive Barker. Het camerawerk en de belichting zorgen er in ieder geval wel voor dat de film een degelijk geheimzinnig, duister en claustrofobisch sfeertje uitademt. Toch wel een verdienste van de regisseur die nu niet echt bekend staat voor zijn mooi-filmerij. Er zijn wel een paar bloederige segmenten maar de film is veel meer bedoeld voor fans van ingetogen, op suspense gebaseerde griezeligheid. Het acteerwerk is over het algemeen best solide, Christopher Lloyd is daarbij natuurlijk een positieve uitschieter. De prachtige jonge en naakte dame Valerie is Clare Grant. Zij doet samen met drie andere mooie dames ook bv. "Team Unicorn" Hier een leuk filmpje van ze! De Candyman Tony Todd speelt de demon maar zijn make-up getuigt niet van al te veel originaliteit. Dit maakte het einde dan gelukkig weer goed! Een erg genietbaar werkje!