Descent (2007)

Hmm, intrigerende trailer.

mooie film met mooie shot's en mooie mensen! over het verhaal hoef je niet in te zitten, die is dun maar wel duidelijk. 110 minuten was misschien iets te lang voor deze film, want soms duurde het iets te lang. ook het einde was een beetje ongeloofwaardig wat 2e afspraak aanging. maargoed... een 3.5, want ik heb me vermaakt.

Zeer trage film. 2,5

Walgelijk en slecht. Jammer dat ik geen nul kan geven.

De poster is overigens wel schitterend, ik zal de film eens een kans geven. Later.

Film bekend geworden door de twee verkrachtigsscènes. Beide en vooral de laatste zijn indringend gefilmd. Het verhaal is echter te mager en het is jammer dat de film een abrupt einde kent.

Descent vond ik maar een teleurstellende film.

Ik moet zeggen dat de controverse die er om heen zat me wel prikkelde en nieuwsgierig maakte. Zo zou er een expliciete verkrachting-scene inzitten en moest de film over het algemeen erg heftig zijn. Maar bij het zien viel dit allemaal wel mee, alhoewel dat niet zozeer een negatief aspect is. Om maar even het vinketouw door te knippen, de verkrachting scene is behoorlijk suggestief en sterk opgebouwd. Langzaam maar zeker veranderd de toon van de sfeer, wat begint als een bescheiden date veranderd in een hel. Ook de aanwezigheid van het kaarslicht geeft het tafereel iets gruwelijks.

Het is juist wat daarna komt, vooral Dawson’s inzinking, die de film behoorlijk beneden peil halen. Ten eerste vind ik dat Dawson niet de juiste actrice is voor de rol. Ze valt net boven de leeftijdsgroep waardoor haar ‘bescheiden meisjes’-persoonlijkheid niet altijd even goed uit de verf komt. Maar vooral de psychologische aftakeling vond ik behoorlijk pover uitgewerkt omdat ik bijna het idee heb dat de focus van haar vandaan wordt gehaald. Oké, dat ze het verkeerde pad op gaat geen probleem maar bij momenten werd de intrige behoorlijk saai en oninteressant, bijv. dat hele verhaal van die zwarte gozer in die nachtclub.

Visueel allemaal wel aardig, die lange tracking shot van de dader deed me wat denken aan de one-take shots van Elephant maar als geheel voelt het allemaal wat toneelachtig aan. Ook de sets vond ik niet bepaald overtuigend. Het laatste shot, Dawson die met een traan aanschouwt naar haar wraakactie, is in principe sterk maar het probleem is dat het zijn effectiviteit verliest doordat de psychologische aftakeling van de tweede acte niet sterk is uitgewerkt.