Passi di Morte Perduti nel Buio (1977)

Zwakzinnige giallo van Pradeaux waarvan ik niet weet of het een giallo met een komedie tracht te combineren,dan wel een pure giallo spoof is.Het resultaat is hoe dan ook hetzelfde:humor van het niveau meet the spartans.

Gelukkig nog wel een paar aardige gloved killer moordpartijen in de glorieuze traditie,maar te afgezaagd om echte indruk te maken.De sleaze wordt helaas verzorgd door een negerin,en de extreme-close-ups tijdens de onvermijdelijke lesbosequentie waren vanwege het al te duidelijk zichtbare lichaamshaar weinig smaakvol.Overigens toont de regisseur zich gedurende de hele film een groot liefhebber van dit soort close-ups.

Het acteerwerk is miserabel en de dialogen,zoals reeds gesuggereerd,buitengewoon flauw en stompzinnig.Wie de dader is,zal zelfs een kind na hooguit 60 minuten reeds hebben gededuceerd.Een serieus motief wordt verder niet gegeven,of ik zal het gemist hebben.

Ook de soundtrack van Ortolani kan deze rotzooi niet redden.

Pippo heeft het weer geweldig verwoord! Ik hoef en heb daar niets aan toe te voegen. Behalve dan dat ik het ondanks de minpunten nog een redelijk te pruimen filmpje vond.

Mislukt genre-experiment (of uitbuiting van) maar nog best vermakelijk. 5/10*

Vond deze erg spannend en mysterieus. De warme sfeer en opbouw naar de uiteindelijke moorden waren erg suspensevol. Op momenten griezelig te noemen zelfs. De moorden zelf waren creepy en bloederig te noemen. Ook is de film erg stijlvol gefilmd. Er zit een scene in met een zangeres wat grappig was en speelt zich af op veel verschillende mooie locaties en heeft vaart. In het genre een classic vind ik. Een van de betere. Erg spannend!

Zwakke giallo met een stompzinnig verhaal waarbij ook nog wat flauwe humor is aan toegevoegd. Soms lijkt het een komische giallo. De film pakt uit met heel wat te nadrukkelijke en flauwe scènes in verband met giallo kenmerken die je eventueel tot het genre zou kunnen leiden. Beetje onnozel. Ook de dialogen en het acteerwerk zijn ronduit zwak. 3/10