My iz Kronshtadta (1936)
Alternatieve titels: We from Kronstadt | The Sailors of Kronstadt | Мы из Кронштадта
mijn stem
geen stemmen
Sovjet-Unie
Oorlog
88 minuten
geregisseerd door Efim Dzigan
met Grigori Bushuyev, Raisa Yesipova en Vasili Zajchikov
In 1919 woedde er een hevige burgeroorlog in Rusland tussen het Rode en het Witte leger. De helden in deze film zijn een groep dappere zeelieden die de strijd aangaan met de invasiemacht van de Witten. Ondanks vele doden, vernederingen en martelingen, komen de Roden als winnaars uit de strijd, grotendeels te danken aan de bovenmenselijke strijdlust van de patriot en zeeman Artyom Balashov (G. Bushuyev).
Links
IMDb (6,9 / 120)
0
geplaatst: 29 december 2010, 17:07 uur
De synopsis bevat dus de inhoud van de gehele film,maar aangezien dit een Sovjet-propaganda werk is en we allemaal weten wie de burgeroorlog heeft gewonnen,zie ik het deze keer door de vingers.
Serieus nu:bijna een remake van Chapaev(1934),zowel qua inhoud als qua stijl,hoewel met een andere regisseur.Een mix dus van strontvervelende Stalinistische propaganda waarin de verheerlijking van volkscommissarissen wel heel walgelijke vormen aanneemt,en pure actie.
Technisch valt op dat de personages op de voorgrond duidelijk bezig zijn in de studio.terwijl op de achtergrond stock footage wordt getoond(dit is niet steeds het geval gelukkig,maar maakt vooral in het begin een bizarre indruk).Ook stelt het eerste deel het zonder achtergrondmuziek,die echter tegen het slot plots nadrukkelijk wordt.
De regisseur heeft goed naar het werk van Eisenstein gekeken,wat vooral blijkt uit enkele prima choreografieen en de vele close ups(om te zwijgen over de prominent aanwezige pantserkruisers,duh).Hoogtepunten zijn de 2 battlefield sequenties die zeer goed zijn voor die tijd en nog steeds de moeite van het aanzien waard.Ze lijken dus sterk op die in Chapaev,met dit verschil dat Dzigan de boel nog opleukt door een overvloedig gebruik van Hollandse hoeken en enkele flinke dolly shots.
Tenslotte is het duidelijk dat Jancsó deze film goed heeft bestudeerd,denk aan de executiescènes.
Serieus nu:bijna een remake van Chapaev(1934),zowel qua inhoud als qua stijl,hoewel met een andere regisseur.Een mix dus van strontvervelende Stalinistische propaganda waarin de verheerlijking van volkscommissarissen wel heel walgelijke vormen aanneemt,en pure actie.
Technisch valt op dat de personages op de voorgrond duidelijk bezig zijn in de studio.terwijl op de achtergrond stock footage wordt getoond(dit is niet steeds het geval gelukkig,maar maakt vooral in het begin een bizarre indruk).Ook stelt het eerste deel het zonder achtergrondmuziek,die echter tegen het slot plots nadrukkelijk wordt.
De regisseur heeft goed naar het werk van Eisenstein gekeken,wat vooral blijkt uit enkele prima choreografieen en de vele close ups(om te zwijgen over de prominent aanwezige pantserkruisers,duh).Hoogtepunten zijn de 2 battlefield sequenties die zeer goed zijn voor die tijd en nog steeds de moeite van het aanzien waard.Ze lijken dus sterk op die in Chapaev,met dit verschil dat Dzigan de boel nog opleukt door een overvloedig gebruik van Hollandse hoeken en enkele flinke dolly shots.
Tenslotte is het duidelijk dat Jancsó deze film goed heeft bestudeerd,denk aan de executiescènes.
* denotes required fields.
* denotes required fields.