Un Delitto Poco Comune (1988)

Aardige thriller, een meer ingetogener Deadato (ja, dat kan!). Helaas is de soundtrack het beste wat de film te bieden heeft! (de aanwezigheid van Donald Pleasence is ook altijd welkom trouwens!)

Niet echt een Giallo (het is meteen duidelijk wie de killer is en er worden ook geen pogingen gedaan het te verhullen).

Meer horror dan giallo.

Wel hele prima horror mede dankzij de geweldige make-up/over van Michael York.

Leuke stijlvolle kills, waarbij de regisseur Deodato (van de beruchte Cannibal Holocaust) het voornamelijk laat bij wat rondspuitend bloed, geen ingewanden deze keer.

Redelijk originele horror ook qua verhaal: de hele tijd boeiend en stuk beter geacteerd dan gebruikelijk in het genre.

Ondanks het vrij originele uitgangspunt en een prima cast blijft het eindresultaat hier door het fantasieloze camerawerk en een niet bijster goed uitgewerkte spanningsboog toch wat in de middenmoot hangen.

Deze net besteld. Intrigerende trailer.

Deodato laat zich in Phantom of Death van zijn subtiele en sentimentele kant zien. Dat blijkt onder meer uit het feit dat de zeldzame ziekte van begenadigd pianist Dominici niet louter als excuus gebruikt wordt voor een ingenieus detectiveverhaaltje. Nee, doordat hij een getormenteerd personage speelt dat zijn lot niet wil aanvaarden, krijgt de film een droevige lading. Daarmee overstijgt Deodato de banale motieven van vele filmmoordenaars en dat houdt de nodige punch in het steeds repetitiever wordende kat-en-muisspel.

Phantom of Death wordt gecatalogeerd als giallo. Als u de lederen handschoen en de hoed wegdenkt, komt het inderdaad aardig in de buurt. Er passeren bovendien enkele stilistisch interessante moorden die aan Argento in zijn beste dagen doen denken.

Volledige review: Phantom of Death (Ruggero Deodato) – dvd recensie | It's Only a Movie - itsonlyamovie.nl

Interessant verhaal met een paar geslaagde moorden, maar toch mist de film één belangrijke factor om gezien zijn genre de middelmaat te overstijgen, nl. spanning. Degelijke opbouw en niet te vergeten de mooie verschijning van Edwige Fenech. 6/10

Ben het in principe eens met bovenbuur Noodless al vind ik nog wel een hoop andere pijnpunten waardoor deze een zware onvoldoende scoort. Deodato die shockers maakte als Cannibal Holocaust gaat buiten zijn comfortzone en probeert hier een serieuze maar helaas ook vrij tamme film neer te zetten die meer tragiek bevat dan horror. Het is natuurlijk altijd fijn dat je een grote naam als Pleasence kan strikken ook al was ie op dat moment al een tijdje op de terugweg. De scène waarin hij tierend over de straat loopt, het is jammerlijk om te zien. De film heeft een interessant uitgangspunt maar het lijkt eerder een twist op Phantom of the Opera (vandaar wellicht de titel Phantom of the Death) dan echt een film waarbij de protagonist lijdt aan progeria. En hoe meer hij aftakelt begint hij meer te lijken op The Fly van Cronenberg en Klaus Kinski (dat las ik in enkele recensies op letterboxd en ik moet ze gelijk geven).

Als regisseurs die bekend staan om gore met matig acteerwerk en zich dan plots willen bewijzen door een film te maken met 'sterk' acteerwerk en drama, dat levert meestal een nogal suffe film op. HG Lewis deed het ook al eens en het leverde het gedrocht 'A Taste of Blood' op. Ditto hier met deze film in het geval van Deodato.