Murder Most Foul (1964)

Margareth Rutherford was meesterlijk en onverbeterlijk als Miss Marple - maar toch vind ik die films langzamerhand een beetje te knus en te braaf en teveel koud geworden Engelse thee. Dat clavecimbelmuziekje bij de titels kan ik onmiddellijk weer meefluiten. Dat dus wel. Jeugdsentiment dus.

Dat muziekje is nog eens (heel aanstekelijk) overgedaan door de Funboy Three (Murder she said).

In principe de laatste film waarin Rutherford Miss Marple speelde, was het niet dat ze nog even opdook in The Alphabet Murders waarin Tony Randall Poirot speelde. Wederom weer erg genietbaar. Op een gegeven moment komt er wel veel herkenbaarheid om de hoek kijken in deze reeks: Craddock die steeds voor het gemakkelijkste einde kiest, de traag van begrip zijnde mr. Stringer en Marple die in elke film van de ene kamer naar de andere sluipt (wat andere mensen overigens ook continu doen). Maar zoals ik al zei gewoon erg leuk en vermakelijk. Nu enkel nog Murder She Said en ik heb ze allemaal gezien, wat ik wel erg jammer vind

Murder Most Foul krijgt 3.5 sterren

Ik heb ze nog op vhs in A Countess from Hong Kong (1967) in de rol Miss Gaulswallow.

Dit is weer een goeie Miss Marple film. Helaas is het wel de laatste met Magaret Rutherford. Maar weer spannend, alleen het einde is wat ingewikkeld.

Inderdaad. De eindes van de vorige drie delen waren altijd helder en voor de hand liggend, maar hier wringt de film zich wel door heel veel bochten om de moordenaar een motief te geven.

Maar dat is dan ook de enige grote klacht die ik op deze film heb. Ook het laatste deel brengt weer de aangename mix tussen een detective en komedie, met een bijbehorend oer-Brits sausje. Wederom is het niet echt bijzonder, maar ook wederom weet de film prima te vermaken. Jammer eigenlijk dat ik alle films gehad heb, net op het moment dat ik er pas echt de lol van in zie. Alle vier de films zijn van gelijke kwaliteit en zeker aan te raden als tussendoortje.

3*

De derde Miss Marple-verfilming met Margaret Rutherford in de hoofdrol is opnieuw, net als Murder at the Gallop, gebaseerd op een verhaal dat Agatha Christie schreef rond haar andere grote speurder, Hercule Poirot. Ronduit schitterend is de scène waarin Rutherford auditie doet bij een lokaal toneelgezelschap. Ook deze film blinkt weer uit in de combinatie van humor en sfeer en de aanwezigheid van zowel mr. Stringer als inspecteur Craddock wordt een steeds leukere running gag.

Ik ben het helemaal eens met The One Ring.

the one and only Marple voor mij ! Meningen verschillen

Humor èn spanning uit de oude doos.

Het leuke van die ouwe miss Marple filmpjes met miss margeret is vooral Margeret Rutherford zelf. Geweldige mimiek en motoriek heeft dat mens. Goede comedienne was dat toch.

Vanwege het comedie sausje en het vlotte tempo vind ik deze films (waarvan er helaas maar 4 gemaakt zijn) nog steeds erg goed weg kijken. Terwijl die Joan Hickson serie uit de jaren 80 inmiddels veel meer verouderd aandoet.

Querelle schreef:

Is dat zo? Ik vond haar verfrissend authentiek, zo volgens de letter als de Christieverhalen werden gevolgd. Toch nog maar eens kijken.

Wat vind je trouwens van Geraldine McEwan als Miss Marple?

Geraldine McEwan? Die ken ik helemaal niet. Welke periode is dat?

Geraldine McEwan speelde vanaf 2004 drie seizoenen Miss Marple in een tv-serie van ITV. De twaalf afleveringen hebben alle de klassieke speelfilmlengte van ruim anderhalf uur en zijn merkwaardigerwijs niet alleen gebaseerd op Marple-avonturen, maar ook andere Christie-boeken. McEwan speelt een wat modernere Marple, een beetje ondeugend af en toe. Eén aflevering staat op MM: Marple: The Murder at the Vicarage (2004).

In het vierde seizoen werd McEwans rol overgenomen door Julia McKenzie. Ook die reeks is in Nederland uit op dvd, maar heb ik zelf nog niet gezien.

oke ,thanks. Ik zal er eens achteraan gaan.

Murder at the Gallop en Murder Ahoy, waren nog niet zo lang geleden op de Duitse tv. Gek hè, maar die vind ik ook gelijk de leukste.

Vandaag de andere twee bekeken van dvd.

Deze Murder most foul, is duidelijk de minste. Traag begin en de rest van de film is ook tamelijk traag. Zal echt wel komen door het toneelgezelschap, wat ik niet zo geslaagd vind. Zo zijn de tegenspelers niet zo goed, al was het verhaal ook vrij onduidelijk. Tussendoor nog wat grappige gedeelten zoals met het mes en het dammen. Ook de "strijd" tussen Marple en de inspecteur is nog wel aardig. Maar in zijn geheel toch tamelijk saaie film. Voor nog een keer kijken kan niet echt kwaad maar dat was het dan. 3.0

Weer een leuke Rutherford-Marple. De achtergrond van het repertoiretoneelgezelschap, armoedige pensions en goedkope theaters wordt nergens zo gedetailleerd en zo leuk neergezet als ik hoopte, en de acteurs zijn niet allemaal even duidelijk apart geschetst, maar Ron Moody (Mr. H. Driffold Cosgood, Driffy voor zijn collega's) en Francesca Annis (van een onaardse schoonheid vanuit sommige camerahoeken bezien) steken er bovenuit, en Charles Tingwell als Inspector Craddock speelt zijn groeiende irritatie gedurende dit kwartet films toch wel èrg goed. Craddock: "If ever there was an open-and-shut case, this was it. One member of that jury was being deliberately perverse!" Miss Marple: "Many more than one, Inspector, I assure you." Craddock: "Oh?" Miss Marple: "Eleven, to be precise."

        Overigens, hoewel dit volgens de DVD-hoes de vierde en laatste Marple-film van de onvergelijkbare Margaret Rutherford zou zijn, is dit in werkelijkheid de derde, zoals Kuck-x in zijn bericht van 19 augustus 2008 ook al vermeldt.

Beneden mijn verwachtingen. Traag verloop en het verhaal kluistert niet vast. Wel leuk om het gekend deuntje te horen...

vond deze echt een stuk minder boeiend al is rutherford weer aardig op dreef als eigenwijze speurder.

er zijn zelfs enkele feministische trekjes in de film te bespeuren , iets wat ik toch niet had verwacht .

Maar uiteindelijk is het verhaal gewoon niet boeiend genoeg .